تاريخ الإسلام السياسي و الديني و الثقافي و الاجتماعي: تفاوت میان نسخه‌ها

تاريخ الإسلام السياسي و الديني و الثقافي و الاجتماعي (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۵

۴۳ بایت اضافه‌شده ، ۲۱ مارس

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۱۱٬۴۸۹

ویرایش

@@ خط ۶۰: / خط ۶۰: @@
 مطالب جلد سوم، ضمن یازده فصل مطرح شده است. فصل اول، درباره اثر استبداد سلطه اتراک است و بیان اینکه تولیت عزل و نصب خلفا چگونه به دست آنان افتاد. این عامل به‌عنوان ضعف دولت عباسی و زوال نهایی آن به دست تاتار در سال 656، نیز در همین فصل تبیین یافته است. در فصل دوم، درباره دوره امارت امیران در سال‌های 324 تا 334ق، بحث شده و بیان شده که چگونه امیرالامراء در سطلنت خویش استبداد می‌ورزید، تا جایی که در جمیع امور دولت اظهار نظر می‌کرد. در فصل سوم، وضعیت دولت عباسی، به‌خصوص در شهرهای عراق و اهواز و کرمان در ایران، در زمان حکومت شیعی آل بویه، در سال‌های 334-447ق، بیان شده است. فصل چهارم، به بحث از ولایات اسلامی مستقل از دولت عباسی صحبت می‌کند؛ مثل دولت طاهریان در زمان مأمون عباسی در خراسان در سال‌های 205 تا 259ق، یا دولت صفاریان 254 تا 290، یا سامانیان و اخشیدیان و فاطمیان و...
-در فصل پنجم، درباره حرکات سیاسی و دینی و مواجهات مختلف آن بحث شده و طوایف اثنا‌عشری و اسماعیلی و سبعی و قرامطه و بیان مراتب دعوت‌های اسماعیلیان و فاطمیان و... در این بخش، مطرح شده است. مباحث مربوط به دروزیان و غلات و صوفیان نیز در این بخش، بیان شده است. ششمین فصل، درباره ارتباطات خارجی دولت عباسیان در شرق و دولت فاطمی در مصر و دولت اموی در اندلس و بزنطیین و دولت‌های غربی اروپا و روس و... است. هفتمین فصل، دربردارنده مباحث مربوط به نظم سیاسی و اداری و مالی و جنگی و قضایی حکومت عباسیان است. هشتمین فصل، دربردارنده مباحث اقتصادی آنان است. فصل نهم، حالت‌های فرهنگی آنان و مواجهه آنها با علوم را بیان کرده است. نویسنده در این فصل، از بزرگان شعر عربی، مانند ابن رومی و ابوطیب متنبی و [[ابوالعلاء معری]] و همچنین از بزرگان شاعران فارس و مصر و اندلس، مانند ابوحامد انطاکی و ابن هانی اندلسی صحبت کرده است. او بزرگان نثر مانند [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] و ابواسحاق صابی و خوارزمی و [[بدیع‌الزمان همدانی، احمد بن حسین|بدیع‌الزمان همدانی]] و ابوالفتح بستی و... را هم در این فصل مطرح کرده است. وی در فصل دهم، به تاریخ فنون، به‌خصوص فن معماری اشاره کرده است. فصل یازدهم، حاوی بیان وضعیت اجتماعی دوران عباسی است<ref>ر.ک: همان، ج3، صفحات جیم تا هاء</ref>.
+در فصل پنجم، درباره حرکات سیاسی و دینی و مواجهات مختلف آن بحث شده و طوایف اثنا‌عشری و اسماعیلی و سبعی و قرامطه و بیان مراتب دعوت‌های اسماعیلیان و فاطمیان و... در این بخش، مطرح شده است. مباحث مربوط به دروزیان و غلات و صوفیان نیز در این بخش، بیان شده است. ششمین فصل، درباره ارتباطات خارجی دولت عباسیان در شرق و دولت فاطمی در مصر و دولت اموی در اندلس و بزنطیین و دولت‌های غربی اروپا و روس و... است. هفتمین فصل، دربردارنده مباحث مربوط به نظم سیاسی و اداری و مالی و جنگی و قضایی حکومت عباسیان است. هشتمین فصل، دربردارنده مباحث اقتصادی آنان است. فصل نهم، حالت‌های فرهنگی آنان و مواجهه آنها با علوم را بیان کرده است. نویسنده در این فصل، از بزرگان شعر عربی، مانند [[ابن رومی، علی بن عباس|ابن رومی]] و ابوطیب متنبی و [[ابوالعلاء معری]] و همچنین از بزرگان شاعران فارس و مصر و اندلس، مانند ابوحامد انطاکی و ابن هانی اندلسی صحبت کرده است. او بزرگان نثر مانند [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] و ابواسحاق صابی و خوارزمی و [[بدیع‌الزمان همدانی، احمد بن حسین|بدیع‌الزمان همدانی]] و ابوالفتح بستی و... را هم در این فصل مطرح کرده است. وی در فصل دهم، به تاریخ فنون، به‌خصوص فن معماری اشاره کرده است. فصل یازدهم، حاوی بیان وضعیت اجتماعی دوران عباسی است<ref>ر.ک: همان، ج3، صفحات جیم تا هاء</ref>.
 ===جلد چهارم===