پرش به محتوا

نسخة وكيع عن الأعمش: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''نسخة وكيع عن الأعمش'''، جزیی حدیثی مشتمل بر روایات [[وکیع بن جراح]] (129-197ق) از اعمش است. مقدمه و تحقیق کتاب به قلم عبدالرحمن عبدالجبار فریوایی است.
'''نسخة وكيع عن الأعمش'''، جزیی حدیثی مشتمل بر روایات [[وکیع بن جراح]] (129-197ق) از اعمش است. مقدمه و تحقیق کتاب به قلم [[فریوائی، عبدالرحمن بن عبدالجبار|عبدالرحمن عبدالجبار فریوایی]] است.


این جزء حدیثی از قدیمی‌ترین تألیفات حدیثی است که در اواخر قرن دوم هجری نوشته شده است. محقق اثر در اثنای جستجوی تألیفات امام [[وکیع بن جراح]] و تحقیق از کتاب زهد او از این جزء حدیثی اطلاع یافته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>.
این جزء حدیثی از قدیمی‌ترین تألیفات حدیثی است که در اواخر قرن دوم هجری نوشته شده است. محقق اثر در اثنای جستجوی تألیفات امام [[وکیع بن جراح]] و تحقیق از کتاب زهد او از این جزء حدیثی اطلاع یافته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>.
خط ۳۱: خط ۳۱:
این جزء به نام «نسخة وكيع عن الأعمش» مشهور است، ولذا محقق کتاب، این عنوان را برای کتابش برگزیده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. در نسخه أ «جزء وكيع» و در نسخه ب «منتقی حديث وكيع» نامیده شده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.
این جزء به نام «نسخة وكيع عن الأعمش» مشهور است، ولذا محقق کتاب، این عنوان را برای کتابش برگزیده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. در نسخه أ «جزء وكيع» و در نسخه ب «منتقی حديث وكيع» نامیده شده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.


این جزء بنا بر آنچه در دو نسخه آن آمده، مشتمل بر 41 حدیث است. حدیث آخر این جزء از کتاب «جامع العلوم و الحكم» ابن رجب یافت شده است. ابن حجر نیز به اختلاف عدد نصوص در روایات اشاره کرده است. به اعتقاد فریوایی بیشترین روایات وکیع از اعمش بوده و این نسخه تنها نمونه‌هایی از مرویات وکیع از اعمش را در بر دارد. در نسخه «ب» هم، چنین آمده که این جزء اول از احادیث وکیع از اعمش است و محقق اثر آن‌گونه که خود گفته به اجزای دیگر آن دست نیافته است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.
این جزء بنا بر آنچه در دو نسخه آن آمده، مشتمل بر 41 حدیث است. حدیث آخر این جزء از کتاب «جامع العلوم و الحكم» ابن رجب یافت شده است. ابن حجر نیز به اختلاف عدد نصوص در روایات اشاره کرده است. به اعتقاد فریوایی بیشترین روایات [[وکیع بن جراح|وکیع از اعمش]] بوده و این نسخه تنها نمونه‌هایی از مرویات [[وکیع بن جراح|وکیع]] از اعمش را در بر دارد. در نسخه «ب» هم، چنین آمده که این جزء اول از احادیث [[وکیع بن جراح|وکیع]] از اعمش است و محقق اثر آن‌گونه که خود گفته به اجزای دیگر آن دست نیافته است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.


فریوایی دو نسخه کتاب را مقابله کرده و تفاوت‌های آنها را در پاورقی نوشته است. اسانید موجود در ابتدای هر نص را تا وکیع حذف کرده است؛ چراکه تمام نسخه مشتمل بر احادیث وکیع از اعمش است و تکرار سند فایده‌ای ندارد<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>.
[[فریوائی، عبدالرحمن بن عبدالجبار|فریوایی]] دو نسخه کتاب را مقابله کرده و تفاوت‌های آنها را در پاورقی نوشته است. اسانید موجود در ابتدای هر نص را تا وکیع حذف کرده است؛ چراکه تمام نسخه مشتمل بر احادیث [[وکیع بن جراح|وکیع]] از اعمش است و تکرار سند فایده‌ای ندارد<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>.


شرح حال [[وکیع بن جراح]] پس از مقدمه محقق ذکر شده است. سال ولادت وکیع به‌اشتباه احتمالاً چاپی، 229ق ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص 9 و 11</ref>، که ظاهراً صحیح آن 129ق است. صحت انتساب کتاب به [[وکیع بن جراح]] نیز از دیگر مباحث محقق کتاب در مقدمه‌اش بر کتاب است. استفاده بیهقی (متوفی 458ق)، خطیب بغدادی (متوفی 463ق) و ابن رجب در آثار خود حکایت از صحت این انتساب دارد<ref>ر.ک: همان، ص14-15</ref>.
شرح حال [[وکیع بن جراح]] پس از مقدمه محقق ذکر شده است. سال ولادت [[وکیع بن جراح|وکیع]] به‌اشتباه احتمالاً چاپی، 229ق ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص 9 و 11</ref>، که ظاهراً صحیح آن 129ق است. صحت انتساب کتاب به [[وکیع بن جراح]] نیز از دیگر مباحث محقق کتاب در مقدمه‌اش بر کتاب است. استفاده [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] (متوفی 458ق)، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]] (متوفی 463ق) و [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابن رجب]] در آثار خود حکایت از صحت این انتساب دارد<ref>ر.ک: همان، ص14-15</ref>.


==پانویس==
==پانویس==