دفتری برای ایران؛ نامه‌های فارسی به ولادیمیر مینورسکی: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از مهم‌ترین بخش‌های آرشیو مینورسکی که در بخش سوم جای داده شده‌اند، نامه‌های مینورسکی و مکاتبات با وی است. از نظر حجم محتوایی، این بخش بیش از نیمی از کل پرونده‌های آرشیو مینورسکی را در برمی‌گیرد. دامنه‌ی زمانی این نامه ها از سال 1903 تا 1996 است. در اینجا باید به اهتمام مینورسکی در نکهداری بسیار دقیق تک تک نامه‌های دریافتی اشاره کرد که با جدیت تمام آن‌ها را دسته بندی و محافظت نموده و به احتمال زیاد در زمان حیاتش، بار دیگر آن‌ها را ساماندهی و به ترتیب نویسندگان، آن‌ها را تفکیک نموده و با دست خط خود به زبان انگلیسی یا روسی نام فرستنده و در موارد معدودی خلاصه‌ی محتوای هر نامه را در حاشیه‌ی آن یادداشت کرده است. از این رو در صورت نداشتن نام فرستنده یا دشواری در تشخیص، می توان با مراجعه به دست خط مینورسکی نام فرستنده را پیدا کرد.  

یکی دیگر از نکات بسیار جالب توجه، اقدام مینورسکی در تهیه‌ی کپی یا رونوشت از تعدادی از نامه‌های ارسالی خود است و با مراجعه به آن‌ها می توان از محتوای نامه‌های او به دیگران باخبر شد که به نوعی مکمل نامه‌های ارسالی با او می باشند. البته بیشتر این پیش نویس ها مربوط به نامه‌های انگلیسی و سپس روسی است و فقط برخی به زبان های شرقی و کمتر به فارسی، در دسترس است.

محتوای نامه ها طیف متنوعی از احوال پرسی دوستانه، گفت و گو و پرسش و پاسخ های علمی، مکاتبات رسمی و کارت پستال‌های تبریک را دربر می گیرند. از نظر تعداد زبانی نیز، به ترتیب می توان این نامه ها را در زبان های اروپایی؛ روسی و زبان های شرقی دسته بندی کرد. با گذری بسیار اجمالی به نامه‌ای انگلیسی می توان این ادعا را مطرح کرد که محتوای آن‌ها از چنان ظرفیت پژوهشی بالایی برخوردار است که می‌تواند زمینه‌ی چندین پژوهش آکادمیک برجسته باشد.