دفتری برای ایران؛ نامه‌های فارسی به ولادیمیر مینورسکی: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از مهم‌ترین بخش‌های آرشیو مینورسکی که در بخش سوم جای داده شده اند، نامه‌های مینورسکی و مکاتبات با وی است. از نظر حجم محتوایی، این بخش بیش از نیمی از کل پرونده‌های آرشیو مینورسکی را در برمی گیرد. دامنه‌ی زمانی این نامه ها از سال 1903 تا 1996 است. در اینجا باید به اهتمام مینورسکی در نکهداری بسیار دقیق تک تک نامه‌های دریافتی اشاره کرد که با جدیت تمام آن ها را دسته بندی و محافظت نموده و به احتمال زیاد در زمان حیاتش، بار دیگر آن ها را ساماندهی و به ترتیب نویسندگان، آن ها را تفکیک نموده و با دست خط خود به زبان انگلیسی یا روسی نام فرستنده و در موارد معدودی خلاصه‌ی محتوای هر نامه را در حاشیه‌ی آن یادداشت کرده است. از این رو در صورت نداشتن نام فرستنده یا دشواری در تشخیص، می توان با مراجعه به دست خط مینورسکی نام فرستنده را پیدا کرد.  

یکی دیگر از نکات بسیار جالب توجه، اقدام مینورسکی در تهیه‌ی کپی یا رونوشت از تعدادی از نامه‌های ارسالی خود است و با مراجعه به آن ها می توان از محتوای نامه‌های او به دیگران باخبر شد که به نوعی مکمل نامه‌های ارسالی با او می باشند. البته بیشتر این پیش نویس ها مربوط به نامه‌های انگلیسی و سپس روسی است و فقط برخی به زبان های شرقی و کمتر به فارسی، در دسترس است.

محتوای نامه ها طیف متنوعی از احوال پرسی دوستانه، گفت و گو و پرسش و پاسخ های علمی، مکاتبات رسمی و کارت پستال های تبریک را دربر می گیرند. از نظر تعداد زبانی نیز، به ترتیب می توان این نامه ها را در زبان های اروپایی؛ روسی و زبان های شرقی دسته بندی کرد. با گذری بسیار اجمالی به نامه‌ای انگلیسی می توان این ادعا را مطرح کرد که محتوای آن ها از چنان ظرفیت پژوهشی بالایی برخوردار است که می تواند زمینه‌ی چندین پژوهش آکادمیک برجسته باشد.

از مجموعه‌ی 527 نامه‌ی حاضر، بیش ترین تعداد به علامه محمد قزوینی تعلق دارد و سید حسن تقی زاده و دیگران در جایگاه‌های بعدی هستند. باید در نظر داشت تعدادی از افراد به زبان انگلیسی یا فرانسوی نیز مکاتبات دیگری با مینورسکی داشته اند که در بخش جداگانه‌ای از این نامه‌های فارسی دسته بندی شده اند و در مجموعه‌ی حاضر نیز اشاره‌ای به آن ها نمی شود.<ref> [https://historylib.com/books/2580 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>