پرش به محتوا

آلبرت کاستگر خان مهندس باشی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'ه‌ای '
جز (جایگزینی متن - 'ه ی ' به 'ه‌ی ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'ه‌ای ')
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''آلبرت کاستگر خان مهندس باشی''' تألیف مهدی وزینی افضل و علی ابوالقاسمی؛ کتاب حاضر شامل معرفی کاستگرخان مهندس راه‌سازی اتریشی دورۀ ناصرالدین شاه قاجار، گزارش او از سفرش به مازندران و بلوچستان، بررسی نسخه خطی او به نام «مشق نظام» و در نهایت بررسی اسناد مربوط به وی در سازمان اسناد آرشیوی وزارت امور خارجه‌ی ایران و اسناد سازمان ملی ایران است. ارزش این گزارش بدین جهت است که برای اولین بار حجم عمده‌ی سفرنامه ای از دوره‌ی قاجار، با نگاه تخصصی به جاده های کشور و وضعیت حمل و نقل در ایران دوره‌ی ناصری تألیف و تدوین شده است.
'''آلبرت کاستگر خان مهندس باشی''' تألیف مهدی وزینی افضل و علی ابوالقاسمی؛ کتاب حاضر شامل معرفی کاستگرخان مهندس راه‌سازی اتریشی دورۀ ناصرالدین شاه قاجار، گزارش او از سفرش به مازندران و بلوچستان، بررسی نسخه خطی او به نام «مشق نظام» و در نهایت بررسی اسناد مربوط به وی در سازمان اسناد آرشیوی وزارت امور خارجه‌ی ایران و اسناد سازمان ملی ایران است. ارزش این گزارش بدین جهت است که برای اولین بار حجم عمده‌ی سفرنامه‌ای از دوره‌ی قاجار، با نگاه تخصصی به جاده های کشور و وضعیت حمل و نقل در ایران دوره‌ی ناصری تألیف و تدوین شده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۸: خط ۳۸:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
در دوره‌ی قاجار، اروپاییان زیادی با اهداف مختلف به ایران سفر کردند و برخی از آن ها، آثاری از خود به جا گذاشته اند. در این بین کاستگرخان مهندس اتریشی جایگاه ویژه ای دارد زیرا او به عنوان اولین مهندس راه سازی به استخدام دولت ایران در زمان ناصرالدین شاه درآمد. در مورد مهندس، در پژوهش های ایرانی، آثار چندانی نبود و تنها فریدون آدمیت در کتابش یک گزارش بسیار کوتاه از او آورده بود. در هنگام پژوهش و تحقیق در مورد کاستگرخان، سه گزارش او در مورد ایران به دست آمد که نه تنها ترجمه نشده بودند، بلکه هیچ نشانی از این آثار در کتب و مقاله های فارسی وجود نداشت. همچنین اسناد بسیاری از کاستگرخان در «سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران» و «مرکز اسناد تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجه ایران» وجود داشت که کمتر ارجاعی به آن ها شده بود. بنابراین بررسی کارنامه و ترجمه آثار آلبرت کاستگرخان، می توانست برگی از تاریخ ایران را روشن تر سازد و کمکی هرچند کوچک به مطالعات ایران شناسی نماید.
در دوره‌ی قاجار، اروپاییان زیادی با اهداف مختلف به ایران سفر کردند و برخی از آن ها، آثاری از خود به جا گذاشته اند. در این بین کاستگرخان مهندس اتریشی جایگاه ویژه‌ای دارد زیرا او به عنوان اولین مهندس راه سازی به استخدام دولت ایران در زمان ناصرالدین شاه درآمد. در مورد مهندس، در پژوهش های ایرانی، آثار چندانی نبود و تنها فریدون آدمیت در کتابش یک گزارش بسیار کوتاه از او آورده بود. در هنگام پژوهش و تحقیق در مورد کاستگرخان، سه گزارش او در مورد ایران به دست آمد که نه تنها ترجمه نشده بودند، بلکه هیچ نشانی از این آثار در کتب و مقاله های فارسی وجود نداشت. همچنین اسناد بسیاری از کاستگرخان در «سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران» و «مرکز اسناد تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجه ایران» وجود داشت که کمتر ارجاعی به آن ها شده بود. بنابراین بررسی کارنامه و ترجمه آثار آلبرت کاستگرخان، می توانست برگی از تاریخ ایران را روشن تر سازد و کمکی هرچند کوچک به مطالعات ایران شناسی نماید.


کتاب حاضر شامل گزارش ها، اسناد و مدارک آرشیوی یک مهندس اتریشی به نام مسیو آلبرت کاستگر خان است که در سال 1277 ه.ق / 1860 م که در ایران بود، مجموع تجربیات خود از ایران را ثبت کرد. کاستگرخان را می توان اولین مهندس راه سازی شوسه و راه آهن در دوره‌ی قاجار نامید به همین دلیل، نوشته های او در مورد ایران حائز اهمیت فراوان است. مجموعه‌ی حاضر شامل مطالب زیر می باشد:
کتاب حاضر شامل گزارش ها، اسناد و مدارک آرشیوی یک مهندس اتریشی به نام مسیو آلبرت کاستگر خان است که در سال 1277 ه.ق / 1860 م که در ایران بود، مجموع تجربیات خود از ایران را ثبت کرد. کاستگرخان را می توان اولین مهندس راه سازی شوسه و راه آهن در دوره‌ی قاجار نامید به همین دلیل، نوشته های او در مورد ایران حائز اهمیت فراوان است. مجموعه‌ی حاضر شامل مطالب زیر می باشد: