پرش به محتوا

قاموس عصري في المصطلحات الحديثة (فرهنگ‌نامه معاصر عربی - ‌فارسی): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'می گفتند' به 'می‌گفتند'
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
جز (جایگزینی متن - 'می گفتند' به 'می‌گفتند')
خط ۵۹: خط ۵۹:
به‌عنوان نمونه، به تعدادی از اصطلاحات این بخش، اشاره می‌شود:
به‌عنوان نمونه، به تعدادی از اصطلاحات این بخش، اشاره می‌شود:


به‌عنوان مثال، در قسمت «في التحية و السلام؛ در تحیت و درود به یکدیگر»، ابتدا به آیه 86 سوره مبارکه نساء: «وَ إِذَا حُييتُمْ بِتَحِيةٍ فَحَيوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا» (هر گاه شما را تحیت و سلامی گفتند به نیکوترین وجه تحیت بگویید یا به همانش پاسخ دهید)، اشاره شده و سپس، در جدولی، کلام القائل (گوینده) «السلام عليكم» (درود بر شما) و المجيب (پاسخ‌دهنده) «وعليكم السلام» (بر شما درود باد)، مشخص شده و در ادامه، چنین توضیح داده شده است که: «اصولا سلام کردن به‌عنوان سمبل رابطه مودت و اخوت میان افراد جامعه در همه کشورهای اسلامی، اعم از عرب و غیر عرب رائج است و منشأ ایجاد محبت در دل‌هاست. واژه سلام علاوه بر سایر مشتقات آن، حدود «40» بار در قرآن کریم آمده که در تفاسیر معتبر عامه و خاصه، از یکایک آنها سخن رفته است و ازآنجاکه سلام کردن در شریعت اسلام امری است مستحب، اما پاسخ آن واجب و ترکش عمدا حرام است، لذا چنانچه کسی غفلتا در حین نماز، ندانسته بر نمازگزاری سلام کرد، باید بلادرنگ بدان پاسخ دهد؛ درصورتی‌که افزودن یک کلمه حتی یک حرف بیشتر از آنچه شارح مقدس در متن نماز مقرر فرموده، موجب بطلان نماز می‌گردد. لذا به اجماع فقهای عامه و خاصه، باآنکه در نوع تعبیر پاسخ و چگونگی ادای آن در حین نماز، اختلاف نظر دارند، اما بر پاسخ آن تأکید می‌ورزند»<ref>ر.ک: همان، ص708-‌709</ref>.
به‌عنوان مثال، در قسمت «في التحية و السلام؛ در تحیت و درود به یکدیگر»، ابتدا به آیه 86 سوره مبارکه نساء: «وَ إِذَا حُييتُمْ بِتَحِيةٍ فَحَيوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا» (هر گاه شما را تحیت و سلامی‌گفتند به نیکوترین وجه تحیت بگویید یا به همانش پاسخ دهید)، اشاره شده و سپس، در جدولی، کلام القائل (گوینده) «السلام عليكم» (درود بر شما) و المجيب (پاسخ‌دهنده) «وعليكم السلام» (بر شما درود باد)، مشخص شده و در ادامه، چنین توضیح داده شده است که: «اصولا سلام کردن به‌عنوان سمبل رابطه مودت و اخوت میان افراد جامعه در همه کشورهای اسلامی، اعم از عرب و غیر عرب رائج است و منشأ ایجاد محبت در دل‌هاست. واژه سلام علاوه بر سایر مشتقات آن، حدود «40» بار در قرآن کریم آمده که در تفاسیر معتبر عامه و خاصه، از یکایک آنها سخن رفته است و ازآنجاکه سلام کردن در شریعت اسلام امری است مستحب، اما پاسخ آن واجب و ترکش عمدا حرام است، لذا چنانچه کسی غفلتا در حین نماز، ندانسته بر نمازگزاری سلام کرد، باید بلادرنگ بدان پاسخ دهد؛ درصورتی‌که افزودن یک کلمه حتی یک حرف بیشتر از آنچه شارح مقدس در متن نماز مقرر فرموده، موجب بطلان نماز می‌گردد. لذا به اجماع فقهای عامه و خاصه، باآنکه در نوع تعبیر پاسخ و چگونگی ادای آن در حین نماز، اختلاف نظر دارند، اما بر پاسخ آن تأکید می‌ورزند»<ref>ر.ک: همان، ص708-‌709</ref>.


در پایان می‌توان چنین گفت که این فرهنگ‌نامه عربی - ‌فارسی، در شیوه نگارش، یک اقدام نوین علمی در سطح دانشگاهی است که در وهله نخست می‌تواند پاسخگوی نیاز دست‌اندرکاران فرهنگی و پژوهشگران معارف اسلامی باشد. این کتاب همچنین می‌تواند نیاز طلاب حوزه‌های علمیه و دانشجویان دو گروه زبان و ادبیات عربی و زبان و ادبیات فارسی را در دانشگاه‌های مختلف، برآورده کند<ref>ر.ک: بی‌نام</ref>.
در پایان می‌توان چنین گفت که این فرهنگ‌نامه عربی - ‌فارسی، در شیوه نگارش، یک اقدام نوین علمی در سطح دانشگاهی است که در وهله نخست می‌تواند پاسخگوی نیاز دست‌اندرکاران فرهنگی و پژوهشگران معارف اسلامی باشد. این کتاب همچنین می‌تواند نیاز طلاب حوزه‌های علمیه و دانشجویان دو گروه زبان و ادبیات عربی و زبان و ادبیات فارسی را در دانشگاه‌های مختلف، برآورده کند<ref>ر.ک: بی‌نام</ref>.