۱۰۶٬۸۲۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تزيين الأرائك في إرسال النبي إلی الملائك'''، اثر جلالالدین سیوطی (متوفی 911ق)، رسالهای است کوتاه و مختصر پیرامون مکلف بودن یا نبودن ملائکه با فرستاده شدن پیامبر(ص) بهسوی آنان، که با شرح و تحقیق سعید محمد | '''تزيين الأرائك في إرسال النبي إلی الملائك'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلالالدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، رسالهای است کوتاه و مختصر پیرامون مکلف بودن یا نبودن ملائکه با فرستاده شدن پیامبر(ص) بهسوی آنان، که با شرح و تحقیق [[لحام، سعید محمد|سعید محمد لحام]]، منتشر شده است. | ||
مطالب و موضوعات کتاب، حول محور سؤالی پیرامون دایره بعثت پیامبر(ص) و شمول یا عدم شمول آن برای ملائکه و مکلف بودن ایشان، شکل گرفته است. در سؤالی که در این رابطه پرسیده شده، به این نکته اشاره شده است که حافظ زینالدین عراقی معتقد است: «آسمان محل تکلیف نیست». اما این امر، دارای اشکالاتی است، از جمله آنکه پیامبر(ص) فرمود: «و أرسلت إلی الخلق كافة» و خلق یعنی جن، انس و ملائکه و اگر بخواهیم این حدیث را فقط به ثقلین تفسیر کنیم، مخصصی وجود ندارد. همچنین در آیه اول سوره فرقان: «تَبَارَك الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيكونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا» (همیشه سودمند و بابرکت است آنکه فرقان را بهتدریج بر بندهاش نازل کرد، تا برای عالمیان بیمدهنده باشد)، عالم، شامل فرشتگان هم میشود. در آیه 19 سوره انعام: «وَ أُوحِي إِلَي هَٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ» (وحی شده به من آیات این قرآن تا به آن، شما و هرکس را که خبر این قرآن به او رسد، بترسانم) و مسلما این ابلاغ، به ملائکه هم رسیده است و گفته شده که فرشتگان از عبادت پروردگار خود، کوتاهی نکرده و صریحا، بیان گردیده است که آنها نیز با همین عبادات امت، عبادت میکنند؛ همانند حدیثی از سلمان که فرمود: «إذا كان الرجل في أرض فأقام الصلاة صلی خلفه ملكان؛ فإذا أذن و أقام، صلی خلفه من الملائكة ما لا يری طرفاه یركعون بركوعه و يسجدون بسجوده و يؤمنون علی دعائه»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3-4</ref>. | مطالب و موضوعات کتاب، حول محور سؤالی پیرامون دایره بعثت پیامبر(ص) و شمول یا عدم شمول آن برای ملائکه و مکلف بودن ایشان، شکل گرفته است. در سؤالی که در این رابطه پرسیده شده، به این نکته اشاره شده است که [[حافظ زینالدین عراقی]] معتقد است: «آسمان محل تکلیف نیست». اما این امر، دارای اشکالاتی است، از جمله آنکه پیامبر(ص) فرمود: «و أرسلت إلی الخلق كافة» و خلق یعنی جن، انس و ملائکه و اگر بخواهیم این حدیث را فقط به ثقلین تفسیر کنیم، مخصصی وجود ندارد. همچنین در آیه اول سوره فرقان: «تَبَارَك الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيكونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا» (همیشه سودمند و بابرکت است آنکه فرقان را بهتدریج بر بندهاش نازل کرد، تا برای عالمیان بیمدهنده باشد)، عالم، شامل فرشتگان هم میشود. در آیه 19 سوره انعام: «وَ أُوحِي إِلَي هَٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ» (وحی شده به من آیات این قرآن تا به آن، شما و هرکس را که خبر این قرآن به او رسد، بترسانم) و مسلما این ابلاغ، به ملائکه هم رسیده است و گفته شده که فرشتگان از عبادت پروردگار خود، کوتاهی نکرده و صریحا، بیان گردیده است که آنها نیز با همین عبادات امت، عبادت میکنند؛ همانند حدیثی از سلمان که فرمود: «إذا كان الرجل في أرض فأقام الصلاة صلی خلفه ملكان؛ فإذا أذن و أقام، صلی خلفه من الملائكة ما لا يری طرفاه یركعون بركوعه و يسجدون بسجوده و يؤمنون علی دعائه»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3-4</ref>. | ||
سیوطی به این سؤال، دو پاسخ داده است: یکی جدلی و دیگری تحقیقی. جواب جدلی، این است که واژههایی همچون «خلق»، «عالمین» و...، یا عام مخصوصند و یا مراد از آنها خصوص است و مخصص آنها اجماعی است که در این زمینه ادعا گردیده است. در پاسخ به اینکه فرشتگان در عبادت سست نمیشوند، میتوان گفت: ملازمهای میان این مطلب و مدعا که مبعوث شدن پیامبر بر آنهاست، وجود ندارد؛ چراکه عبادت آنها، یا مستقیما از پروردگار گرفته شده و یا بهواسطه ارسال ملکی از جنس خود آنها بهسوی آنهاست<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | سیوطی به این سؤال، دو پاسخ داده است: یکی جدلی و دیگری تحقیقی. جواب جدلی، این است که واژههایی همچون «خلق»، «عالمین» و...، یا عام مخصوصند و یا مراد از آنها خصوص است و مخصص آنها اجماعی است که در این زمینه ادعا گردیده است. در پاسخ به اینکه فرشتگان در عبادت سست نمیشوند، میتوان گفت: ملازمهای میان این مطلب و مدعا که مبعوث شدن پیامبر بر آنهاست، وجود ندارد؛ چراکه عبادت آنها، یا مستقیما از پروردگار گرفته شده و یا بهواسطه ارسال ملکی از جنس خود آنها بهسوی آنهاست<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. |