۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
إرشاد الطالبين إلی نهج المسترشدين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که Mrmoosavi@noornet.net انجام داده بود وا...
جز (جایگزینی متن - 'آيت الله ' به 'آیت‌الله ') |
جز (ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که Mrmoosavi@noornet.net انجام داده بود وا...) |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type='publisher'|کتابخانه عمومی حضرت | |data-type='publisher'|کتابخانه عمومی حضرت آيت الله العظمی مرعشی نجفی (ره) | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
'''إرشاد الطالبين إلى نهج المسترشدين'''، شرحى بر | '''إرشاد الطالبين إلى نهج المسترشدين'''، شرحى بر كتاب '''نهج المسترشدين في أصول الدين'''، [[علامه حلى]](ره)، كه توسط علامه [[فاضل مقداد سیوری]] به رشته تحرير در آمده است. موضوع كتاب مباحث كلامى است. | ||
==ساختار و گزارش محتوا:== | ==ساختار و گزارش محتوا:== | ||
مطالب | مطالب كتاب به طور كلى به 6 بخش تقسيم مى‌شود: 1- امور عامه، 2- توحيد، 3- عدل، 4- نبوت، 5- امامت، 6- معاد و هر بخش داراى فصولى است كه مجموعا 13 فصل مى‌شود. | ||
الفصل الاول، تقسيم المعلومات؛ كه در اين بخش مولف معلومات را به موجود و معدوم تقسيم نموده و هر كدام از آنها را به ذهنى و خارجى تقسيم مى‌كند. او واجب و ممكن را از اقسام موجود و معدوم خارجى به حساب مى‌آورد. | الفصل الاول، تقسيم المعلومات؛ كه در اين بخش مولف معلومات را به موجود و معدوم تقسيم نموده و هر كدام از آنها را به ذهنى و خارجى تقسيم مى‌كند. او واجب و ممكن را از اقسام موجود و معدوم خارجى به حساب مى‌آورد. | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
الفصل الثالث عشر، المعاد مباحثى كه ذيل معاد مطرح شده است؛ عبارتند از: 1- حقيقة الانسان؛ 2- اعادة المعدوم؛ 3- صحة عدم العالم؛ 4- امكان خلق عالم آخر؛ 5- وجوب انقطاع التكليف؛ 6- اثبات المعاد البدنى؛ 7- استحقاق المطيع للثواب و المعاصى للعقاب؛ 8- فروع الثواب و العقاب كه عبارت از مباحثى؛ همچون دوام الثواب و العقاب، جواز توقف الثواب على الشرط، اشتراط استحقاق الثواب بالموافاة، الاحباط و التكفير، الشفاعة و... 9- التوبه؛ 10- الايمان و الكفر و الفسق و النفاق. | الفصل الثالث عشر، المعاد مباحثى كه ذيل معاد مطرح شده است؛ عبارتند از: 1- حقيقة الانسان؛ 2- اعادة المعدوم؛ 3- صحة عدم العالم؛ 4- امكان خلق عالم آخر؛ 5- وجوب انقطاع التكليف؛ 6- اثبات المعاد البدنى؛ 7- استحقاق المطيع للثواب و المعاصى للعقاب؛ 8- فروع الثواب و العقاب كه عبارت از مباحثى؛ همچون دوام الثواب و العقاب، جواز توقف الثواب على الشرط، اشتراط استحقاق الثواب بالموافاة، الاحباط و التكفير، الشفاعة و... 9- التوبه؛ 10- الايمان و الكفر و الفسق و النفاق. | ||
علامه در اين | علامه در اين كتاب همۀ مباحث كلامى را به صورت اختصار بيان كرده است و شارح آنها را به صورت «قال أقول» شرح كرده است. شارح ابتدا كلام ماتن را بيان مى‌كند. بعد به تفصيل توضيح مى‌دهد. توضيحات شارح ناظر بر محتواى متن است و به توضيح الفاظ متن نمى‌پردازد. | ||
بر | بر كتاب نهج المسترشدين گرچه شروح متعددى نوشته شده است؛ اما ارشاد الطالبين فاضل مقداد در بين آنها از متانت ويژه‌اى برخوردار بوده و مورد توجه علماء واقع شده است. | ||
مولف تاريخ اتمام اين | مولف تاريخ اتمام اين كتاب را چنين بيان مى‌كند «و كان الفراغ من تصنيفه آخر نهار الخميس الحادى و العشرين من شعبان المعظم سنة اثنين و تسعين و سبعمأة من الهجرة النبوية. | ||
از ويژگى‌هاى | از ويژگى‌هاى كتاب: 1- قوت و ضعف: اكثر مباحث شارح متأثر از مطالبى است كه در متن آمده است. شارح متن كتاب را چنين توصيف مى‌كند: «فكان الكتاب الموسوم بنهج المسترشدين فى اصول الدين من تصانيف شيخنا و امامنا الامام الاعظم علامة العلماء فى العالم وارث الانبياء و خليفة الاوصياء بل اية الله فى العالمين جمال الملة و الحق و الدين ابى منصور الحسن بن المطهر قد احتوى من المباحث الكلامية على اشرفها و ابهاها و جمع من الفوائد الحكمية احسنها و اسناها حتى شغف بالاشتغال به معظم الطلاب و عول على تقرير مباحثه جماعة الاصحاب». | ||
2- طبقه‌بندى مباحث كلامى: مولف(هم ماتن و هم شارح) تمام مباحث كلامى را با ترتيب و نظم خاصى ذيل 13 فصل گنجانده است. | 2- طبقه‌بندى مباحث كلامى: مولف(هم ماتن و هم شارح) تمام مباحث كلامى را با ترتيب و نظم خاصى ذيل 13 فصل گنجانده است. | ||
3- شيوۀ مباحث: اكثر مباحث مطرح شده، در | 3- شيوۀ مباحث: اكثر مباحث مطرح شده، در كتاب عقلى هستند، مگر در موارد كمى كه عادتا به آيات و روايات استناد مى‌شود؛ همانند مبحث امامت. | ||
4- مولف اكثر مطالب كلامى را به اختصار توضيح مى‌دهد، به جز مسأله اثبات امامت اميرالمومنين(ع). | 4- مولف اكثر مطالب كلامى را به اختصار توضيح مى‌دهد، به جز مسأله اثبات امامت اميرالمومنين(ع). | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
او در اين مبحث به تفصيل ادلۀ امامت آن حضرت را بيان كرده و آنها را مورد بحث قرار مى‌دهد. | او در اين مبحث به تفصيل ادلۀ امامت آن حضرت را بيان كرده و آنها را مورد بحث قرار مى‌دهد. | ||
5- اكثر آراء مؤلف در اين | 5- اكثر آراء مؤلف در اين كتاب متأثر از افكار متكلمين مى‌باشد و در موارد عديده‌اى همچون ديگر متكلمين قواعد فلسفى را رد مى‌كند. به عنوان مثال: | ||
الف: قاعدۀ الواحد يكى از قواعد مسلم فلسفى است كه همۀ حكماء بر آن اتفاق دارند. اما مولف بعد از تقرير كلام حكماء و بيان ادلۀ آنها اين قاعده را قبول نكرده و از آن به صورت نقضى و حلى جواب مى‌دهد. | الف: قاعدۀ الواحد يكى از قواعد مسلم فلسفى است كه همۀ حكماء بر آن اتفاق دارند. اما مولف بعد از تقرير كلام حكماء و بيان ادلۀ آنها اين قاعده را قبول نكرده و از آن به صورت نقضى و حلى جواب مى‌دهد. | ||
| خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
د: حكماء جوهر را تعريف مى‌كنند به «الماهية التى اذا وجدت فى الخارج وجدت لا فى موضوع»، اما مولف در تعريف جوهر؛ همچون ديگر متكلمين مى‌گويد «المتحيز الذى لا يقبل القسمة بوجه من الوجوه». | د: حكماء جوهر را تعريف مى‌كنند به «الماهية التى اذا وجدت فى الخارج وجدت لا فى موضوع»، اما مولف در تعريف جوهر؛ همچون ديگر متكلمين مى‌گويد «المتحيز الذى لا يقبل القسمة بوجه من الوجوه». | ||
اين | اين كتاب مورد توجه و مراجعۀ علماء بسيارى بوده است. در مقدمۀ كتاب آمده است «و كفى فى جلالة الكتاب و اعتباره ان الشيخ المحدث الحر العاملى(ره) عده من مآخذ كتابه اثبات الهداة و استخرج احاديثه الموجودة فيه فى كتابه». علماء كلام متأخر نيز به اين كتاب عنايت خاصى داشته‌اند. | ||
اين | اين كتاب يكى از مصادر آقاى [[سبحانی تبریزی، جعفر|سبحانى]] در كتاب‌هاى كلامى اثر همچون [[الهيات]]،[[المحاضرات]]، [[الايمان و الكفر]] و... مى‌باشد. | ||
همچنين علامه [[حسن حسن‌زادۀ آملى]] در تعليقاتش بر | همچنين علامه [[حسن حسن‌زادۀ آملى]] در تعليقاتش بر كتاب [[كشف المراد]] از اين كتاب استفاده نموده‌اند. | ||
==نسخه شناسى:== | ==نسخه شناسى:== | ||
اين | اين كتاب 2 بار به چاپ رسيده است: | ||
1- سال 1303ق در بمبئى هند در 213 به چاپ رسيده است. | 1- سال 1303ق در بمبئى هند در 213 به چاپ رسيده است. | ||
| خط ۱۳۳: | خط ۱۳۳: | ||
2- سال 1405ق در قم، با تحقيق سيد [[رجایی، مهدی|مهدى رجائى]] در 456 صفحه به چاپ رسيده است و همين چاپ در برنامۀ كلام مورد استفاده قرار گرفته است. | 2- سال 1405ق در قم، با تحقيق سيد [[رجایی، مهدی|مهدى رجائى]] در 456 صفحه به چاپ رسيده است و همين چاپ در برنامۀ كلام مورد استفاده قرار گرفته است. | ||
محقق براى تحقيق اين | محقق براى تحقيق اين كتاب از دو نسخۀ خطى استفاده نموده كه ظاهرا يكى از آنها به خط خود مولف نگارش يافته است. او به موارد اختلاف بين نسخۀ خود و نسخۀ مطبوع در هند نيز اشاره مى‌كند. | ||
در اين نسخه تنها فهرست مطالب استخراج شده است كه خالى از اشكال نيست: | در اين نسخه تنها فهرست مطالب استخراج شده است كه خالى از اشكال نيست: | ||
| خط ۱۳۹: | خط ۱۳۹: | ||
الف: خيلى از سرفصل‌ها نه در متن و نه در فهرست ذكر نشده است؛ مانند: الفصل السادس احكام صفات الله و يا الفصل السابع فيما يستحيل عليه تعالى. | الف: خيلى از سرفصل‌ها نه در متن و نه در فهرست ذكر نشده است؛ مانند: الفصل السادس احكام صفات الله و يا الفصل السابع فيما يستحيل عليه تعالى. | ||
ب: با اينكه مولف مطالب را طبقه‌بندى كرده است؛ اما در فهرست و متن | ب: با اينكه مولف مطالب را طبقه‌بندى كرده است؛ اما در فهرست و متن كتاب به اين امر توجه نشده است و همه مطالب در عرض هم آمده‌اند. چنانكه اگر كسى به فهرست يا حتى به خود متن مراجعه كند در بدو امر احساس مى‌كند. مولف مجموع حدود دويست عنوان را به طور آشفته مورد بحث قرار داده است. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
مقدمه و متن | مقدمه و متن كتاب | ||