۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''روضه خلد'''، اثر مجد | '''روضه خلد'''، اثر [[مجد خوافی|مجد خوافی]]، کتابی است در تبعیت از [[گلستان|گلستان سعدی]] و به سبک آن، که با مقدمه و تحقیق [[فرخ، محمود|محمود فرخ]]، به کوشش [[خدیوجم، سید حسین|حسین خدیوجم]]، منتشر شده است. | ||
یکی از دلایل ارجمندی این کتاب، این است که اگرچه با الهامگیری از شاهکار سعدی و به سیاق آن، تصنیف شده است، ولی به استناد تصریح مؤلف و نیز با تأمل در محتوای حکایات و بابها، درمییابیم که جز یکی دو مورد - که خود شاعر نیز به آن اشاره کرده است - تمامی مطالب، حاصل تراوش ذوق و اندیشه مصنف است. خود وی در اینباره میگوید: «نه در نظم وی متابع دیگری بودهام و نه در نثر وی، مشایع سخنوری»<ref>ر.ک: مشهور، پرویندخت، ص174</ref>. | یکی از دلایل ارجمندی این کتاب، این است که اگرچه با الهامگیری از شاهکار [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و به سیاق آن، تصنیف شده است، ولی به استناد تصریح مؤلف و نیز با تأمل در محتوای حکایات و بابها، درمییابیم که جز یکی دو مورد - که خود شاعر نیز به آن اشاره کرده است - تمامی مطالب، حاصل تراوش ذوق و اندیشه مصنف است. خود وی در اینباره میگوید: «نه در نظم وی متابع دیگری بودهام و نه در نثر وی، مشایع سخنوری»<ref>ر.ک: مشهور، پرویندخت، ص174</ref>. | ||
کتاب دارای هجده باب، چهارصدوبیست حکایت و دوهزارویکصدوچهل بیت میباشد. هریک از بابهای هجدهگانه، با حدیثی از پیامبر(ص) آغاز میشود و سپس ابیاتی - که معمولا دو بیت است - از سرودههای خود شاعر و متناسب با موضوع، آورده میشود. آنگاه به شرح حکایاتی متناسب با عنوان باب میپردازد<ref>ر.ک: همان</ref>. | کتاب دارای هجده باب، چهارصدوبیست حکایت و دوهزارویکصدوچهل بیت میباشد. هریک از بابهای هجدهگانه، با حدیثی از پیامبر(ص) آغاز میشود و سپس ابیاتی - که معمولا دو بیت است - از سرودههای خود شاعر و متناسب با موضوع، آورده میشود. آنگاه به شرح حکایاتی متناسب با عنوان باب میپردازد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
بابهای دیگر نیز بهترتیب در موضوعات ذیل تصنیف شدهاند: علم؛ عشق؛ عهد و پیمان؛ بیوفایی دنیا؛ کرامات اولیاءالله؛ ادب نفس؛ بیان صحبت و رفاقت؛ ریاضت و احوال فقر؛ نکاح و احوال زنان؛ کبر و حسد؛ ظلم و فساد آن؛ بخل و لئیمی؛ نوادر کلام؛ احوال طوایف؛ احسان با اهل فضل و دین و موعظت<ref>ر.ک: همان، ص175-178</ref>. | بابهای دیگر نیز بهترتیب در موضوعات ذیل تصنیف شدهاند: علم؛ عشق؛ عهد و پیمان؛ بیوفایی دنیا؛ کرامات اولیاءالله؛ ادب نفس؛ بیان صحبت و رفاقت؛ ریاضت و احوال فقر؛ نکاح و احوال زنان؛ کبر و حسد؛ ظلم و فساد آن؛ بخل و لئیمی؛ نوادر کلام؛ احوال طوایف؛ احسان با اهل فضل و دین و موعظت<ref>ر.ک: همان، ص175-178</ref>. | ||
پایان سخن آنکه مجد خوافی در این کتاب، بیشتر در قالبهای قطعه، رباعی، مثنوی، دوبیتی و غزل کوتاه، طبعآزمایی کرده و در هر مورد، بهخوبی از عهده کار برآمده است. نکته بدیع و قابل توجهی که در قطعههای او دیده میشود، این است که برخلاف تعریف متداول قطعه و کاربرد رایج آن، این قالب شعری را برای بیان مضامین عاشقانه و عارفانه به خدمت گرفته و در این کار، بسیار موفق بوده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | پایان سخن آنکه [[مجد خوافی|مجد خوافی]] در این کتاب، بیشتر در قالبهای قطعه، رباعی، مثنوی، دوبیتی و غزل کوتاه، طبعآزمایی کرده و در هر مورد، بهخوبی از عهده کار برآمده است. نکته بدیع و قابل توجهی که در قطعههای او دیده میشود، این است که برخلاف تعریف متداول قطعه و کاربرد رایج آن، این قالب شعری را برای بیان مضامین عاشقانه و عارفانه به خدمت گرفته و در این کار، بسیار موفق بوده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||