آداب و اخلاق پزشکی در اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان =‏آداب و اخلاق پزشکی در اسلام

| عنوان‌های دیگر =آداب و اخلاق پزشکي در اسلام

[[عاملی، جعفرمرتضی]] (نويسنده)

[[صالح، محمدرضا]] (مترجم)

'''آداب و اخلاق پزشکی در اسلام'''، ترجمه فارسی «[[الآداب الطبیة فی الإسلام مع لمحة موجزة عن تاریخ الطب|الآداب الطبية في الإسلام مع لمحة عن تاريخ الطب]]» اثر [[عاملی، جعفرمرتضی|سید جعفر مرتضی عاملی]] (متولد 1364ق)، است که به قلم [[صالح، محمدرضا|محمدرضا صالح]] صورت گرفته است که در آن نویسنده رفتار و اخلاق پزشکی در اسلام را مورد بحث و کنکاش قرار داده است.

مترجم در ابتدای کتاب مقدمه‌ای افزوده است. او معتقد است که دانش پزشکی یکی از شاخه‌های علمی بشمار می‌رود که مسلمانان نقش وافری در پیشرفت و تکامل آن داشته‌اند و به همین روی، طب اسلامی از شاخص‎ترین ابعاد تمدن اسلامی بشمار می‌رود. توصیه‌های ارزشمند طبی از پیشوایان دین که به‌سان گنجینه‌ای برجای مانده، شامل اصول کلی پزشکی، تغذیه و بهداشت و روش درمان برخی بیماری‌هاست؛ ازاین‌رو اسلام عزیز که دینی کامل و جامع می‌باشد نیز به آن اهمیت داده و برای آن جایگاه خاصی را در نظر گرفته است.

پیامبر(ص) درباره این علم فرموده: دانش‌های اصلی دو گونه است: علم دین (دین‌شناسی) و علم بدن (شناخت و درمان بدن). در روایتی دیگر [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، سلامت جسم را از بالاترین و ارزشمندترین نعمت الهی برشمرده است. [[امام رضا(ع)]] می‌فرماید: خداوند هیچ خوردنی و نوشیدنی را مباح نفرموده، مگر به دلیل منفعتی که در آن بوده است و هیچ‎ چیزی را حرام نکرده، مگر به جهت زیان جسمی که در آن نهفته است. از اینها بالاتر، در صورت به خطر افتادن سلامت جسم، خداوند احکام مسلم اسلامی، اعم از واجب یا حرام را نادیده می‌انگارد و به پیروان دین اجازه نقض حکم شرعی را به‌اندازه رفع خطر از جسم داده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27552/1/15 ر.ک: مقدمه مترجم، ص15-16]</ref>.

ایران نیز نقشی ممتاز در پیشبرد این علم داشته است. دانشگاه جندی‌شاپور، در مکانی نزدیک شهر اهواز کنونی بوده و در زمان ساسانیان مرکز کسب دانش طب بشمار می‌رفت. این دانشگاه در تاریخ علم طب جهان بسیار درخشان و ممتاز است و حلقه رابطه میان پزشکی اسلامی و مکاتب دیگر بوده است که نشانی از نقش ایران در تمدن اسلامی و پزشکی در خود نهفته دارد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27552/1/17 ر.ک: همان، ص17]</ref>.

مترجم کتاب، محمدرضا صالح از انگیزه‌اش، چنین می‌گوید: این‌جانب با مطالعه کتاب «الآداب الطبية في الإسلام»، تألیف دانشمند گرامی [[عاملی، جعفرمرتضی|حجت‌الاسلام‌والمسلمین جعفر مرتضی عاملی]]، محتوای آن را برای دوران کنونی کشور، به‌ویژه دانشمندان و دانشجویان رشته‌های مختلف از جمله پزشکی، بسیار مناسب یافتم؛ ازاین‌رو، بر آن شدم این اثر ارزشمند را به فارسی برگردانم<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27552/1/19 ر.ک: همان، ص19-20]</ref>.

مترجم، سعی نموده ترجمه‌ای روان و شیوا ارائه دهد و از ترجمه تحت‌اللفظی پرهیز نماید؛ لذا گاهی اختلافات جزئی در متن اصلی و ترجمه آن دیده می‌شود که این از خصوصیات ترجمه معنوی است؛ مثلاً نویسنده درباره بنیان‌گذار علم طب نظرات متعددی را ارائه می‌دهد، سپس نظر شیخ مفید را مطرح می‌کند: «هذا... و ثمة رأي آخر يقول: إن صناعة الطب مبدؤها الوحي و الإلهام و قد قال [[مفید، محمد بن محمد|الشيخ المفيد]] (قدس الله نفسه الزكية): «الطب صحيح و العلم به ثابت و طريقه الوحي و إنما أخذه العلماء به عن الأنبياء و ذلك أنه لا طريق إلی علم حقيقة الداء إلا بالسمع و لاسبيل إلی معرفة الدواء إلا بالتوفيق... إلخ»... هذا... و قد ذكروا لهذا القول دلائل و شواهد لا مجال لإيرادها هنا؛ فمن أرادها فليراجعها في مظانها»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/16382/1/12 ر.ک: عاملی، جعفر مرتضی، ص12]</ref>.