دولت‌های علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

در این کتاب شصت دولت معرفی شده است. معیار انتخاب نویسنده طرفداری و دلبستگی این دول به اهل بیت علیهم السلام بوده است. برخی از دولت‌های قابل نقد هستند که برخی از انتقادات ذکر شده است. دلایل نویسنده برای انتخاب نام «دولت‌های علوی» به این اثر بدین قرار است: نخست اینکه  این دولت ها از سوی  سیدها تأسیس شده‌اند؛ زیرا تمامی محافل، نسل امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را علوی می نامند. بر اساس اسناد و منابع تاریخی مرتبط با هویت علویان آناتولی، علویان درآناتولی دولت تشکیل داده و نیز برخی از دولت ها دراین قلمرو به تأثیر از علویان امروزی آناتولی در صحنه ی تاریخ ظاهر شدند. علویان عرب خارج از آناتولی نیز دولت‌های خود را «علوی» معرفی کرده‌اند. به علاوه در این اثر، تمامی دولت‌های هواخواه اهل بیت(ع) که پیرو دوازده امام یا مذهب اسماعیلیه بودند گرد هم آورده شده است. دلایل دیگری هم می‌توان به موارد فوق افزود، اما به نظر می رسد همین اندازه جهت پاسخگویی به انتقادات کافی باشد.

موضوع کتاب، چنان که از عنوان آن نیز برمی آید، تاریخ دولت‌های علوی در ترکیه از عثمانی تا ترکیه ی امروزی است. اهمیت کتاب پیش رو بیش از هرچیز در جامعیت تاریخی و شمول گستره ی تنوعات و افتراقات میان دولت ها و دسته بندی مذهبی است؛ به گونه ای که می‌توان آن را دایرة المعارفی مختصر در موضوع مذکور دانست. نویسنده شصت دولت علوی را از عثمانی تا کنون، از علویان آناتولی تا علویان عرب، و سایر دولت‌های  دوستدار اهل بیت از فاطمیان و اسماعیلیه بر محور محبت و ارادت آنان به ائمه ی معصوم علیهم السلام گردآوری و بررسی کرده است. این کتاب به ویژه از نظر پرداختن به تنازعات میان عثمانی و صفویان در ایران برای خوانندگان ایرانی واجد اهمیت است.