۱۰۶٬۲۸۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگینامه | عنوان = | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابوکعب تمیم بن ابی بن مقبل عجلانی | نامهای دیگر = | لقب = ابوحره | تخلص = | نسب = عجلانی | نام پدر = ابی | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زند...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'گـ' به 'گ') |
||
خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
وصف، فخر و غزل، مضامین اصلی شعر تمیم است. وی در اشعار خود به توصیف بادیه، اشیاء و حیوانات محیط پیرامون خویش میپردازد؛ همچنین شجاعت، کرم، امانتداری، میگساری، قمار، اقتدار و چیرگی قبیلۀ خود را میستاید و بدان ویژگیها مباهات میکند. شهرت اصلی او در وصف قِدْح(= تیرقمار) است و ذکر قدح وی مَثَل گشته است. قصائدش غالباً با نسیب آغاز میشود، اما این مقدمهها معمولاً تصنعی و متکلف است و از عشقی سرکش یا عاطفهای راستین سرچشمه نمیگیرد. یادکرد دهماء و توصیف وی در دیوان بسیار است. | وصف، فخر و غزل، مضامین اصلی شعر تمیم است. وی در اشعار خود به توصیف بادیه، اشیاء و حیوانات محیط پیرامون خویش میپردازد؛ همچنین شجاعت، کرم، امانتداری، میگساری، قمار، اقتدار و چیرگی قبیلۀ خود را میستاید و بدان ویژگیها مباهات میکند. شهرت اصلی او در وصف قِدْح(= تیرقمار) است و ذکر قدح وی مَثَل گشته است. قصائدش غالباً با نسیب آغاز میشود، اما این مقدمهها معمولاً تصنعی و متکلف است و از عشقی سرکش یا عاطفهای راستین سرچشمه نمیگیرد. یادکرد دهماء و توصیف وی در دیوان بسیار است. | ||
ساختههای هجوآمیز او از قطعاتی در هجو نجاشی، و دو قصیده در هجو اخطل چندان فراتر نمیرود. حکمت و ایراد مثل نیز در اشعار وی از | ساختههای هجوآمیز او از قطعاتی در هجو نجاشی، و دو قصیده در هجو اخطل چندان فراتر نمیرود. حکمت و ایراد مثل نیز در اشعار وی از جایگاه ویژهای برخوردار است. | ||
بلاشر از تأثیر آشکار قرآن کریم بر اشعار او سخن میگوید. و به راستی استعمال واژگانی چون شهید، اسلام، امالکتاب، جهاد، کفر، الله و... مؤید این نظر او است. اقتباس از مضامین برخی از آیات نیز نشانگر اثرپذیری شاعر از قرآن کریم است. تمیم را از اصحاب «مَشوبات»(قصـائدی که در آنها کفر و اسلام به هم درآمیخته است، شمردهاند<ref> هادی نظری-منظم، ج 16، ص167-168</ref> | بلاشر از تأثیر آشکار قرآن کریم بر اشعار او سخن میگوید. و به راستی استعمال واژگانی چون شهید، اسلام، امالکتاب، جهاد، کفر، الله و... مؤید این نظر او است. اقتباس از مضامین برخی از آیات نیز نشانگر اثرپذیری شاعر از قرآن کریم است. تمیم را از اصحاب «مَشوبات»(قصـائدی که در آنها کفر و اسلام به هم درآمیخته است، شمردهاند<ref> هادی نظری-منظم، ج 16، ص167-168</ref> |