پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR40532J1.jpg|بی‌قاب|چپ|زندگانی امام جواد علیه‌السلام از ولادت تا شهادت|175px]]
[[پرونده:NUR05608.jpg|بی‌قاب|چپ|امین شیرازی، احمد|175px]]


'''زندگانی امام جواد از ولادت تا شهادت'''، ترجمه «[[الإمام الجواد(ع) من المهد إلی اللحد]]» نوشته [[قزوینی، سید محمدکاظم|سید محمدکاظم قزوینی]] (1373-1308شبه قلم [[صالحی، محمد|سید محمد صالحی]] (متولد 1313ش) است.
'''احمد امین شیرازی''' (1319 - 1402شدانش‌آموخته حوزه علمیه قم و مشهد و استاد ادبیات عربی.


کتاب، مشتمل بر مقدمه و سه فصل است. در فصل اول، زندگانی امام جواد(ع) با ذکر اسم، کنیه و القاب وی و ذکر پدر بزرگوار و مادر آن حضرت آغاز شده است. پس از آن، قبل از گفتگو درباره ولادت امام جواد(ع) از فرقه واقفیه سخن گفته شده است؛ چراکه سابقه آنها به پیش از ولادت ایشان برمی‌گردد و در ادامه اوصاف امام جواد(ع)، موضع مأمون عباسی درباره امام جواد(ع)، ازدواج آن حضرت، مناظره یحیی بن اکثم با امام جواد، پاسخ امام به احادیث ساختگی و مباحثی دیگری مطرح شده است.
او در کنار تحصیل در مدرسه منتظریه (حقانى) و مسجد امام و مدرسه فیضیه و مدرسه علمیه رضویه به تدریس علوم ادبى اشتغال داشت و درس‌هایش، از جمله معروف‌ترین و شلوغ‌ترین درس‌های ادبى حوزه علمیه قم بود.


فصل دوم، درباره اصحاب امام جواد(ع) همراه با احادیث و روایات منقول از آن حضرت است. در ابتدای این فصل، فهرست 266 تن از اصحاب آن حضرت به‌ترتیب حروف الفبا ارائه شده است، مشتمل بر ده مناجات برای استخاره، آمرزش گناهان و... از جمله مطالبی است که در این بخش بدون ترجمه ارائه شده است.
سپس به دعوت مرحوم آیت‌الله حاج سید مهدى ابن‌ الرضا به خوانسار رفت و مدت سه سال در مدرسه علمیه ولی‌عصر(عج) به تدریس علوم دینى پرداخت و در مدارس آن شهر به تبلیغ دین اشتغال داشت.


در فصل سوم، نیز دعاهای امام جواد(ع) و چگونگی شهادت آن حضرت ذکر شده است <span id="mp-more">[[زندگانی امام جواد علیه‌السلام از ولادت تا شهادت|'''ادامه ...''']]</span>
پس از پیروزى انقلاب اسلامى به دعوت مرحوم آیت‌الله [[طاهری خرم‌آبادی، سید حسن|سید حسن طاهرى خرم‌آبادی]] به خرم‌آباد رفت و به تدریس در حوزه خواهران و کارهاى فرهنگى و انقلابى در ارگان‌ها و نهادهاى مختلف انقلابى پرداخت.
 
در سال 1362 به قم بازگشت و به تألیف و تدریس و تبلیغ دین در شهرهاى مختلف مشغول شد و آثار فراوان پدید آورد.
 
سرانجام در تاریخ 2 بهمن ماه 1402ش در سن 83 سالگی دارفانی را وداع گفت.<span id="mp-more">[[امین شیرازی، احمد|'''ادامه ...''']]</span>