پرش به محتوا

نهضة الحسين: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[شهرستانی، سید هبةالدین]] (نویسنده)
[[شهرستانی، سید هبةالدین]] (نویسنده)
[[خاقاني، علي ]] (مقدمه‌نویس)
[[خاقاني، علي]] (مقدمه‌نویس)
|زبان  
|زبان  
| زبان =
| زبان =
| کد کنگره =‏1349 9ن9ش / 41/5 BP  
| کد کنگره =‏1349 9ن9ش / 41/5 BP  
| موضوع = واقعه کربلا، 61ق.
| موضوع = واقعه کربلا، 61ق.
حسين بن علي (ع)، امام سوم، 4 - 61ق.
حسين بن علي(ع)، امام سوم، 4 - 61ق.
عاشورا
عاشورا
|ناشر  
|ناشر  
خط ۱۸: خط ۱۸:
| سال نشر =1389ق.  = 1969م.   
| سال نشر =1389ق.  = 1969م.   


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE135708AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE56369AUTOMATIONCODE،AUTOMATIONCODE135708AUTOMATIONCODE
| چاپ =دوم
| چاپ =دوم
| شابک =
| شابک =
خط ۳۳: خط ۳۳:
آثار ماندگاری است که باید آن را از کتابهای دهر (روزگار) شمرد، نه از کتابهاى عصر(این روزگار).»
آثار ماندگاری است که باید آن را از کتابهای دهر (روزگار) شمرد، نه از کتابهاى عصر(این روزگار).»


متن کتاب در صفحة ١٥٧ به فرجام مى‌رسد واز آن پس، بحثى دربارۀ تاریخ عزاداری آمده که به قلم [[جواد حسینی شهرستانى]] است و در این کتابشناسى موردنظر نیست. این بحث بدون هیچ توضیح به کتاب افزوده شده و معمولاً پنداشته مى شود که جزء کتاب است.
متن کتاب در صفحة ١٥٧ به فرجام مى‌رسد واز آن پس، بحثى دربارۀ تاریخ عزاداری آمده که به قلم [[جواد حسینی شهرستانى]] است و در این کتابشناسى موردنظر نیست. این بحث بدون هیچ توضیح به کتاب افزوده شده و معمولاً پنداشته می‌شود که جزء کتاب است.


به دیدۀ نویسنده، امام حسین می‌دانست که چه بیعت کند و چه بیعت نکند، کشته خواهد شد. اما بیعت نکرد تا دین خدا کشته نشو د. (ص۴٢). وی در تحلیل هدف آن حضر ت گفته است: تا نامه‌ها و قاصدان مردم کوفه به آن حضرت نرسیده بود، هدفش دفاع از خود و پناه بردن از گناه بیعت با یزید به پناهگاه محکمی بود؛ ولى پس از شنیدن مددخواهی مردم، رأى امام از دفاع محدود به دفاع دامنه‌دارى تغییر یافت.(ص۵٩).  
به دیدۀ نویسنده، امام حسین می‌دانست که چه بیعت کند و چه بیعت نکند، کشته خواهد شد. اما بیعت نکرد تا دین خدا کشته نشو د. (ص۴٢). وی در تحلیل هدف آن حضر ت گفته است: تا نامه‌ها و قاصدان مردم کوفه به آن حضرت نرسیده بود، هدفش دفاع از خود و پناه بردن از گناه بیعت با یزید به پناهگاه محکمی بود؛ ولى پس از شنیدن مددخواهی مردم، رأى امام از دفاع محدود به دفاع دامنه‌دارى تغییر یافت.(ص۵٩).