۱۰۷٬۰۹۴
ویرایش
ندبه و نشاط: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ندبه و نشاط'''، تألیف احمد | '''ندبه و نشاط'''، تألیف [[زمردیان، احمد|احمد زمردیان]]؛ این مجموعه، شرحی بسیار مفصّل و ارزش‌مند بر دعای ندبه است. | ||
مؤلف، با استناد به آیات قرآن و روایات معصومین و با بھرەگیری از منابع اصیل اسلامی، بە شرح و تفسیر این دعای شریف پرداخته است. | مؤلف، با استناد به آیات قرآن و روایات معصومین و با بھرەگیری از منابع اصیل اسلامی، بە شرح و تفسیر این دعای شریف پرداخته است. | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
مؤلف دربارۀ انتخاب عنوان كتاب مى‌نويسد: | مؤلف دربارۀ انتخاب عنوان كتاب مى‌نويسد: | ||
«آنان که در مسیر معرفت آقا قدم بر می‌دارند و از درد فراق و عشق به وصالِ آن جناب شب و روز آرام ندارند، در هر کلام شورانگیزی که در این دعا مربوط به لذت دیدار آن محبوب عزیز است، اشک شوق از دیدگان آنها فرو می‌ریزد. در این حال گاہ کار داعی به جایی می‌رسد که در یک حالت | |||
فرح‌انگیزی قرار گرفته و تمام غم واندوه و جذبه و زاری او مبدل به شادی و مسرت | «آنان که در مسیر معرفت آقا قدم بر می‌دارند و از درد فراق و عشق به وصالِ آن جناب شب و روز آرام ندارند، در هر کلام شورانگیزی که در این دعا مربوط به لذت دیدار آن محبوب عزیز است، اشک شوق از دیدگان آنها فرو می‌ریزد. در این حال گاہ کار داعی به جایی می‌رسد که در یک حالت فرح‌انگیزی قرار گرفته و تمام غم واندوه و جذبه و زاری او مبدل به شادی و مسرت میشود ...از همین جهت است كه نام شریف این کتاب (ندبه و نشاط»گذاشته‌شد، تامصداق هر دوحالتی باشد که در خواندن این دعا برای داعی ایجاد میشود و رمز این معنا خندہ در گریه آشکار گردد. (ص ٣٠) | ||
فهرست: | فهرست: | ||
سند دعای ندبه، حمد و سپاس خدا، حقیقت حمد، معنای وحی، مقام حضرت نوح از نظر قرآن، معنای شريعت و منهاج، اثبات خاتميت رسول اكرم(ص)، مناقب وفضايل على(ع) و ....<ref>باقریان موحد، سید رضا، ص284-285</ref> | |||
سند دعای ندبه، حمد و سپاس خدا، حقیقت حمد، معنای وحی، مقام حضرت نوح از نظر قرآن، معنای شريعت و منهاج، اثبات خاتميت رسول اكرم(ص)، مناقب وفضايل [[امام علی علیه‌السلام|على(ع)]] و ....<ref>باقریان موحد، سید رضا، ص284-285</ref> | |||