دیوان شانی تکلو: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

'''زنجیر عدل گشت ترازوی روزگار

'''ایزد دعای کافر مضطر روا کند

نومید نیستم که مسلمان مضطرم'''<ref>ر.ک: پیشگفتار انجمن، صفحه نه</ref>.

غزل‌های او ساده و روان، خالی از تکلف، سرشار از عاطفه و احساس و پرشور و حال است. غالب غزل‌ها، بیان حال واقعی او در عاشقی و توصیف معشوق‌ها و رفتار و معاملات آنان با عشاق و وصف جامعه و محیطی است که او دارد؛ مثلا قهوه‌خانه، میخانه، کوچه و بازار که او معشوق را در آن جاها می‌بیند و غالبا رقبای دیگر هم حضور دارند و آنچه بر عاشق بیچاره می‌گذرد، به زبان شعر در غزل می‌آید<ref>ر.ک: همان</ref>.

در مجموع شعر شانی ساده است و از این لحاظ، باید وی را پیرو مکتب وقوع بشمار آورد. شانی از چنین روشی پیروی می‌کند، منتها رگه‌هایی از مضمون‌‎آفرینی و خیال‌بافی در غزل دارد که شعر او را در حد فاصل مکتب وقوع و سبک هندی، قرار می‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.

==پانویس ==