۱۰۶٬۴۵۴
ویرایش
دیوان شرف‌الشعراء بدرالدین قوامی رازی: تفاوت میان نسخه‌ها
دیوان شرف‌الشعراء بدرالدین قوامی رازی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۵۷
، ۲۲ دسامبر ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دیوان شرف‌الشعراء بدرالدین قوامی رازی'''، مجموعه اشعار [[قوامی رازی، بدرالدین|بدرالدین قوامی رازی]]، از گویندگان نیمه اول قرن ششم هجری است که با تصحیح و اهتمام میرجلال‌الدین حسینی | '''دیوان شرف‌الشعراء بدرالدین قوامی رازی'''، مجموعه اشعار [[قوامی رازی، بدرالدین|بدرالدین قوامی رازی]]، از گویندگان نیمه اول قرن ششم هجری است که با تصحیح و اهتمام [[محدث، سید جلال‌الدین|میرجلال‌الدین حسینی ارموی]]، منتشر شده است. | ||
با نگاهی به دیوان اشعار [[قوامی رازی، بدرالدین|قوامی رازی]]، دو دسته شعر در آن می‌توان یافت که این امر، بیانگر دو مرحله یا دو دوره از زندگی این شاعر به‌لحاظ فکری و عقیدتی است. دسته‌ای از اشعار شاعر، مربوط به دوره جوانی است که شامل غزلیات و مدایح امرا و وصف طبیعت و معشوق زمینی است. آنچه که در این مدایح بیشتر به چشم می‌خورد، تلاش شاعر برای دریافت صله و انعام است، اما دوره دوم شاعری او، با نوعی تحول روحی و فکری همراه بوده است. آنچه قوامی را به‌عنوان شاعری شیعی اثناعشری و اهل حکمت در بین شاعران دیگر ممتاز کرده و موجب شده که لقب بدرالدین و اشرف‌الشعراء [یا شرف‌الشعراء؟؟] را اخذ نماید، جهان‌بینی توحیدی و خصوصیات بارز فکری وی در این دوره است. به‌لحاظ تاریخی نمی‌توان برای این تحول روحی، نقطه آغازین تعیین کرد و گفت که چگونه و در چه زمانی و بر چه مبنایی صورت گرفته است، اما با توجه به این تحول روحی است که شاعر خطاب به خود و هم‌نوعان خود می‌گوید: | با نگاهی به دیوان اشعار [[قوامی رازی، بدرالدین|قوامی رازی]]، دو دسته شعر در آن می‌توان یافت که این امر، بیانگر دو مرحله یا دو دوره از زندگی این شاعر به‌لحاظ فکری و عقیدتی است. دسته‌ای از اشعار شاعر، مربوط به دوره جوانی است که شامل غزلیات و مدایح امرا و وصف طبیعت و معشوق زمینی است. آنچه که در این مدایح بیشتر به چشم می‌خورد، تلاش شاعر برای دریافت صله و انعام است، اما دوره دوم شاعری او، با نوعی تحول روحی و فکری همراه بوده است. آنچه قوامی را به‌عنوان شاعری شیعی اثناعشری و اهل حکمت در بین شاعران دیگر ممتاز کرده و موجب شده که لقب بدرالدین و اشرف‌الشعراء [یا شرف‌الشعراء؟؟] را اخذ نماید، جهان‌بینی توحیدی و خصوصیات بارز فکری وی در این دوره است. به‌لحاظ تاریخی نمی‌توان برای این تحول روحی، نقطه آغازین تعیین کرد و گفت که چگونه و در چه زمانی و بر چه مبنایی صورت گرفته است، اما با توجه به این تحول روحی است که شاعر خطاب به خود و هم‌نوعان خود می‌گوید: | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
به‌هرروی، شعرهای این دوره او با دوره قبل، به‌کلی متفاوت است. در این دوره، او از حریم اهل‌بیت(ع) با شعرش دفاع می‌کند و شعر وی متأثر از آیات قرآنی و احادیث معصوم(ع) است. علاوه بر این، موضوعاتی چون پند و اندرز، مذمت دنیا و توحید و مسائل کلامی و فرقه‌ای، از ویژگی‌های شعر او در این دوره است<ref>ر.ک: همان، ص193</ref>. | به‌هرروی، شعرهای این دوره او با دوره قبل، به‌کلی متفاوت است. در این دوره، او از حریم اهل‌بیت(ع) با شعرش دفاع می‌کند و شعر وی متأثر از آیات قرآنی و احادیث معصوم(ع) است. علاوه بر این، موضوعاتی چون پند و اندرز، مذمت دنیا و توحید و مسائل کلامی و فرقه‌ای، از ویژگی‌های شعر او در این دوره است<ref>ر.ک: همان، ص193</ref>. | ||
موضوعات عمده شعر [[قوامی رازی، بدرالدین|قوامی]] در دوره شاعری را می‌توان در امور زیر، بررسی نمود: اهمیت توحید، مذمت دنیا و توجه به آخرت، مذمت ربا و زنا، نکوهش عشق زمینی و مخالفت با هوا و هوس، مذمت ریا و فسق، خداشناسی، دفاع از اهل‌بیت(ع) و امام علی(ع) و...<ref>ر.ک: همان، ص193-195</ref>. | موضوعات عمده شعر [[قوامی رازی، بدرالدین|قوامی]] در دوره شاعری را می‌توان در امور زیر، بررسی نمود: اهمیت توحید، مذمت دنیا و توجه به آخرت، مذمت ربا و زنا، نکوهش عشق زمینی و مخالفت با هوا و هوس، مذمت ریا و فسق، خداشناسی، دفاع از اهل‌بیت(ع) و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و...<ref>ر.ک: همان، ص193-195</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||