۱۰۶٬۳۳۸
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[قوامی رازی، بدرالدین]] (نويسنده) | [[قوامی رازی، بدرالدین]] (نويسنده) | ||
[[ | [[محدث، سید جلالالدین]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
با نگاهی به دیوان اشعار [[قوامی رازی، بدرالدین|قوامی رازی]]، دو دسته شعر در آن میتوان یافت که این امر، بیانگر دو مرحله یا دو دوره از زندگی این شاعر بهلحاظ فکری و عقیدتی است. دستهای از اشعار شاعر، مربوط به دوره جوانی است که شامل غزلیات و مدایح امرا و وصف طبیعت و معشوق زمینی است. آنچه که در این مدایح بیشتر به چشم میخورد، تلاش شاعر برای دریافت صله و انعام است، اما دوره دوم شاعری او، با نوعی تحول روحی و فکری همراه بوده است. آنچه قوامی را بهعنوان شاعری شیعی اثناعشری و اهل حکمت در بین شاعران دیگر ممتاز کرده و موجب شده که لقب بدرالدین و اشرفالشعراء [یا شرفالشعراء؟؟] را اخذ نماید، جهانبینی توحیدی و خصوصیات بارز فکری وی در این دوره است. بهلحاظ تاریخی نمیتوان برای این تحول روحی، نقطه آغازین تعیین کرد و گفت که چگونه و در چه زمانی و بر چه مبنایی صورت گرفته است، اما با توجه به این تحول روحی است که شاعر خطاب به خود و همنوعان خود میگوید: | با نگاهی به دیوان اشعار [[قوامی رازی، بدرالدین|قوامی رازی]]، دو دسته شعر در آن میتوان یافت که این امر، بیانگر دو مرحله یا دو دوره از زندگی این شاعر بهلحاظ فکری و عقیدتی است. دستهای از اشعار شاعر، مربوط به دوره جوانی است که شامل غزلیات و مدایح امرا و وصف طبیعت و معشوق زمینی است. آنچه که در این مدایح بیشتر به چشم میخورد، تلاش شاعر برای دریافت صله و انعام است، اما دوره دوم شاعری او، با نوعی تحول روحی و فکری همراه بوده است. آنچه قوامی را بهعنوان شاعری شیعی اثناعشری و اهل حکمت در بین شاعران دیگر ممتاز کرده و موجب شده که لقب بدرالدین و اشرفالشعراء [یا شرفالشعراء؟؟] را اخذ نماید، جهانبینی توحیدی و خصوصیات بارز فکری وی در این دوره است. بهلحاظ تاریخی نمیتوان برای این تحول روحی، نقطه آغازین تعیین کرد و گفت که چگونه و در چه زمانی و بر چه مبنایی صورت گرفته است، اما با توجه به این تحول روحی است که شاعر خطاب به خود و همنوعان خود میگوید: | ||
{{شعر}} | |||
مستای خلق را که نباشد در آن ثبات | {{ب|''خالقستای باش قوامی به جان و دل''|2=''مستای خلق را که نباشد در آن ثبات''}} | ||
{{ب|''آن را کن آفرین که جهان را بیافرید''|2=''بگذار بعد از این هوس و هزل و ترهات''<ref>ر.ک: بشیری، محمود، ص192-193</ref>}} | |||
بگذار بعد از این هوس و هزل و ترهات | {{پایان شعر}} | ||
بههرروی، شعرهای این دوره او با دوره قبل، بهکلی متفاوت است. در این دوره، او از حریم اهلبیت(ع) با شعرش دفاع میکند و شعر وی متأثر از آیات قرآنی و احادیث معصوم(ع) است. علاوه بر این، موضوعاتی چون پند و اندرز، مذمت دنیا و توحید و مسائل کلامی و فرقهای، از ویژگیهای شعر او در این دوره است<ref>ر.ک: همان، ص193</ref>. | بههرروی، شعرهای این دوره او با دوره قبل، بهکلی متفاوت است. در این دوره، او از حریم اهلبیت(ع) با شعرش دفاع میکند و شعر وی متأثر از آیات قرآنی و احادیث معصوم(ع) است. علاوه بر این، موضوعاتی چون پند و اندرز، مذمت دنیا و توحید و مسائل کلامی و فرقهای، از ویژگیهای شعر او در این دوره است<ref>ر.ک: همان، ص193</ref>. | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] |