۱۰۶٬۲۹۰
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنع' به 'ابن ع') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
مترجم، در مقدمهاش بر كتاب، در انتخاب عنوان كتاب چنين توضيح مىدهد: از آنجا كه نویسنده كتاب بيشتر به كار معناشناسى پرداخته است و با توجّه به مقدمه مبسوط مؤلف محترم و ويراستار، در عنوان كتاب، واژه «اصطلاحات» را به معناشناسى برگردانده است<ref>مقدمه مترجم، ص 10</ref> | مترجم، در مقدمهاش بر كتاب، در انتخاب عنوان كتاب چنين توضيح مىدهد: از آنجا كه نویسنده كتاب بيشتر به كار معناشناسى پرداخته است و با توجّه به مقدمه مبسوط مؤلف محترم و ويراستار، در عنوان كتاب، واژه «اصطلاحات» را به معناشناسى برگردانده است<ref>مقدمه مترجم، ص 10</ref> | ||
ويراستار كتاب، مقدمهاى بر كتاب نوشته است كه در آن كشورگشايىهاى پس از پيامبر اسلام(ص)، به همراه گروش غير عربها به دين نوين اسلام را انگيزه پديدارى نگاشتههايى جداگانه در رشته واژهشناسى و ريشهشناسى زبان وحى با عنوان «غريب القرآن» دانسته است. پيشينترين نگاشتهاى كه در غريب القرآن به ما رسيده از [[ | ويراستار كتاب، مقدمهاى بر كتاب نوشته است كه در آن كشورگشايىهاى پس از پيامبر اسلام(ص)، به همراه گروش غير عربها به دين نوين اسلام را انگيزه پديدارى نگاشتههايى جداگانه در رشته واژهشناسى و ريشهشناسى زبان وحى با عنوان «غريب القرآن» دانسته است. پيشينترين نگاشتهاى كه در غريب القرآن به ما رسيده از [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] است كه به ترتيب سورههاست. بيش از 85 كتاب و رساله زير عنوان «غريب القرآن» نگاشته شده است. افزون بر اين، با عنوانهاى «قاموس القرآن»، «مفردات»، «لسان التنزيل» و... بيش از 285 نگاشته پديد آمده است<ref>مقدمه ويراستار، ص 13</ref> | ||
نگاشتههايى كه در رشته واشكافى دلالتها يا پيامهاى واژگان قرآنى فراهم آمد، زير عنوان ويژه و برجسته «وجوه و نظائر» شكوفا شد. اين نگاشتهها در پيوند با دانشهاى زبان تازى و قرآنى، از شاخههاى دانش تفسير رستن گرفت و خود به برگوبار نشست. كهنترين كار در اين زمينه كه به دست ما رسيده است، نوشتهاى است از [[مقاتل بن سلیمان|مقاتل بن سليمان بلخى]] (م 150ق) با نام «الوجوه و النظائر في القرآن الكريم»<ref>همان، ص14</ref> | نگاشتههايى كه در رشته واشكافى دلالتها يا پيامهاى واژگان قرآنى فراهم آمد، زير عنوان ويژه و برجسته «وجوه و نظائر» شكوفا شد. اين نگاشتهها در پيوند با دانشهاى زبان تازى و قرآنى، از شاخههاى دانش تفسير رستن گرفت و خود به برگوبار نشست. كهنترين كار در اين زمينه كه به دست ما رسيده است، نوشتهاى است از [[مقاتل بن سلیمان|مقاتل بن سليمان بلخى]] (م 150ق) با نام «الوجوه و النظائر في القرآن الكريم»<ref>همان، ص14</ref> |