پرش به محتوا

نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین عامه و خاصه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن‌ ع'
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن‌ ع')
خط ۴۰: خط ۴۰:
از جهت مسند بودن روايات و آثار و شأن نزول، بناى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و به تبع مؤلف كتاب ذكر اسناد نبوده است. گاهى اوقات اقدام به آوردن سند كرده است. مانند: آيه 14 و 19 سوره‌ى بقره صفحه‌ى 5 و 6.
از جهت مسند بودن روايات و آثار و شأن نزول، بناى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و به تبع مؤلف كتاب ذكر اسناد نبوده است. گاهى اوقات اقدام به آوردن سند كرده است. مانند: آيه 14 و 19 سوره‌ى بقره صفحه‌ى 5 و 6.


وى اغلب بدون سند، موارد را ذكر مى‌كند مانند: آيه 13 سوره بقره، صفحه‌ى 4. در اينگونه موارد بعضى اوقات فقط قائل را بيان مى‌كند؛ مثلاًمى‌فرمايد: «از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل مى‌شود» یا «از ابن مسعود و [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] چنين روايت مى‌شود».يا مى‌فرمايد: «اصحاب ما از امام محمد باقر(ع) چنين نقل كرده‌اند:» یا مى‌گويد: «از طريق كلبى از ابوصالح او از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]...»
وى اغلب بدون سند، موارد را ذكر مى‌كند مانند: آيه 13 سوره بقره، صفحه‌ى 4. در اينگونه موارد بعضى اوقات فقط قائل را بيان مى‌كند؛ مثلاًمى‌فرمايد: «از [[ابن‌ عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل مى‌شود» یا «از ابن مسعود و [[ابن‌ عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] چنين روايت مى‌شود».يا مى‌فرمايد: «اصحاب ما از امام محمد باقر(ع) چنين نقل كرده‌اند:» یا مى‌گويد: «از طريق كلبى از ابوصالح او از [[ابن‌ عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]...»


شأن نزول را مؤلف تماماً در پاورقى ذكر مى‌كند و تا حدودى نقيصه‌ى بالا رفع مى‌شود. از جهت اختصار و تفصيل، مى‌توان گفت كه:[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بيشتر روش اجمال را طى نموده است و حتى گاهى اوقات با تصريح به بى‌فايده بودن، از ذكر نام اشخاص هم امتناع مى‌نمايد مانند آيه 8 سوره‌ى بقره صفحه‌ى سه مى‌گويد: «[[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] اين موضوع را متذكر شده و از آنها نيز نام برده است، ولى ما از آنان نام نمى‌بريم، زيرا بى‌فايده است. گاهى نيز روش تفصيل را برگزيده است كه موارد آن كمتر از بخش اوّل است؛ مانند آيه 97 سوره بقره صفحه 20 و آيه 125 صفحه‌ى 36. امّا مؤلف كتاب در بعض موارد اجمال و اختصار شيخ را با نقل از منابع ديگر، در پاورقى تقريباً جبران نموده است. از جمله آيات 76 و 89 سوره بقره صفحات 13 و 18.
شأن نزول را مؤلف تماماً در پاورقى ذكر مى‌كند و تا حدودى نقيصه‌ى بالا رفع مى‌شود. از جهت اختصار و تفصيل، مى‌توان گفت كه:[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بيشتر روش اجمال را طى نموده است و حتى گاهى اوقات با تصريح به بى‌فايده بودن، از ذكر نام اشخاص هم امتناع مى‌نمايد مانند آيه 8 سوره‌ى بقره صفحه‌ى سه مى‌گويد: «[[ابن‌ عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] اين موضوع را متذكر شده و از آنها نيز نام برده است، ولى ما از آنان نام نمى‌بريم، زيرا بى‌فايده است. گاهى نيز روش تفصيل را برگزيده است كه موارد آن كمتر از بخش اوّل است؛ مانند آيه 97 سوره بقره صفحه 20 و آيه 125 صفحه‌ى 36. امّا مؤلف كتاب در بعض موارد اجمال و اختصار شيخ را با نقل از منابع ديگر، در پاورقى تقريباً جبران نموده است. از جمله آيات 76 و 89 سوره بقره صفحات 13 و 18.


در مورد کیفیت نقل اسباب نزول از جهت گزارش و تحليل، كتاب موجود را مى‌توان در زمره‌ى كتب گزارشى قلمداد كرد. ضمن تحليل در بعض موارد جزيى از طرف شيخ، امّا در كل به شيوه‌ى گزارشى صرف به مقوله‌ى شأن نزول پرداخته است.
در مورد کیفیت نقل اسباب نزول از جهت گزارش و تحليل، كتاب موجود را مى‌توان در زمره‌ى كتب گزارشى قلمداد كرد. ضمن تحليل در بعض موارد جزيى از طرف شيخ، امّا در كل به شيوه‌ى گزارشى صرف به مقوله‌ى شأن نزول پرداخته است.