۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
ابوالمعالی لاهوری، خیرالدین بن رحمتالله (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۵
، ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگینامه | عنوان = ابوالمعالی لاهوری، خیرالدین بن رحمتالله | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = خیرالدین بن رحمتالله؛ | نامهای دیگر = ابوالمعالی لاهوری، خیرالدین بن رحمتالله؛ | لقب = | تخلص = ابوال...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
}} | }} | ||
''' ابوالْمَعالی لاهوری، خیرالدین بن رحمتالله ''' (960ـ1024ق/1553ـ1615م) ، عارف طریقه قادریه و مؤلف آثار فارسی در هند و پاكستان. | ''' ابوالْمَعالی لاهوری، خیرالدین بن رحمتالله ''' (960ـ1024ق/1553ـ1615م) ، عارف طریقه قادریه و مؤلف آثار فارسی در هند و پاكستان. | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
نیاكان او كه از سادات كرمان بودند، در اوایل قرن 10ق/16م، به پنجاب رفتند و در آنجا ساكن شدند. | نیاكان او كه از سادات كرمان بودند، در اوایل قرن 10ق/16م، به پنجاب رفتند و در آنجا ساكن شدند. | ||
==ولات== | ==ولات== | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۴: | ||
عموی او شیخ داوود كرمانی از عارفان نامدار طریقه قادریه بود. ابوالمعالی داماد و مرید شیخ داوود بود و پس از وفات وی جانشین او شد. | عموی او شیخ داوود كرمانی از عارفان نامدار طریقه قادریه بود. ابوالمعالی داماد و مرید شیخ داوود بود و پس از وفات وی جانشین او شد. | ||
در 1011ق كه ابوالمعالی به لاهور رفت، شمار بسیاری به حلقه مریدان او درآمدند. دانشمندان و بزرگانی همچون عبدالحق محدّث | در 1011ق كه ابوالمعالی به لاهور رفت، شمار بسیاری به حلقه مریدان او درآمدند. دانشمندان و بزرگانی همچون [[محدث دهلوی، عبدالحق|عبدالحق محدّث دهلوی]]، [[بداؤنى، عبدالقادر بن ملوکشاه|عبدالقادر بداونی]] و ملكالشعراء فیضی، ابوالمعالی را بزرگ و محترم میداشتند و میان او و آنان مكاتبات دوستانه برقرار بود. عبدالحق دهلوی برای دیدار او از دهلی به لاهور شتافت و به اشاره همو شرح مشكوهالمصابیح را به پایان برد. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
ابوالمعالی در 1024ق در لاهور وفات یافت. آرامگاه او در لاهور زیارتگاه مردم است. | ابوالمعالی در 1024ق در لاهور وفات یافت. آرامگاه او در لاهور زیارتگاه مردم است. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
1. تحفه القادریه، | 1.تحفه القادریه، | ||
در مناقب و كرامات شیخ عبدالقادر | در مناقب و كرامات شیخ [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]]، در 1310ق در سیالكوت(پاكستان) به چاپ رسیده و به اردو نیز ترجمه و طبع شده است. مؤلف، گزیدهای نیز از آن به نام فواید غریب فراهم كرده بود. | ||
2. حلیه سیدعالم(ص)، | 2.حلیه سیدعالم(ص)، | ||
كه غلام سرور از آن به عنوان یكی از آثار عمده ابوالمعالی نام برده است. | كه غلام سرور از آن به عنوان یكی از آثار عمده ابوالمعالی نام برده است. | ||
3. زعفران زار، | 3.زعفران زار، | ||
مجموعهای است در 4«چمن»، در نقل روایات مربوط به اخلاق و اقوال و مطایبات رسول اكرم(ص) . | مجموعهای است در 4«چمن»، در نقل روایات مربوط به اخلاق و اقوال و مطایبات رسول اكرم(ص) . | ||
ترجمه اردوی آن در لاهور چاپ شده است. | ترجمه اردوی آن در لاهور چاپ شده است. | ||
4. شوقیه، | 4.شوقیه، | ||
در بیان كیفیت مناجات و احوالِ شوق و بیقراری صوفیانه، | در بیان كیفیت مناجات و احوالِ شوق و بیقراری صوفیانه، | ||
نسخههای خطی آن در گنجینه شیرانی، دانشگاه پنجاب لاهور و دیوان هند لندن موجود است. | نسخههای خطی آن در گنجینه شیرانی، دانشگاه پنجاب لاهور و دیوان هند لندن موجود است. | ||
5. گلدسته باغ ارم، | 5.گلدسته باغ ارم، | ||
در نصایح و نكاتی از رسول اكرم(ص) و اولیاءالله و حكما، در 4«طراز». | در نصایح و نكاتی از رسول اكرم(ص) و اولیاءالله و حكما، در 4«طراز». | ||
ترجمه اردوی آن در لاهور چاپ شده است. | ترجمه اردوی آن در لاهور چاپ شده است. | ||
6. مونس جان، | 6.مونس جان، | ||
مجموعه رسایل و حكایات و لطیفههای پندآمیز و شرح حال برخی از شعرای پارسیگوی. ترجمه اردوی آن نیز در لاهور چاپ شده است. | مجموعه رسایل و حكایات و لطیفههای پندآمیز و شرح حال برخی از شعرای پارسیگوی. ترجمه اردوی آن نیز در لاهور چاپ شده است. | ||
7. هشت محفل، | 7.هشت محفل، | ||
ملفوظات ابوالمعالی است در نصایح و ارشادات سلوك كه پسر او سیدمحمدباقر گردآورده است. | |||
متن این كتاب با ترجمه اردو به كوشش ظهورالدین احمد، در 1400ق در لاهور چاپ شده است. | متن این كتاب با ترجمه اردو به كوشش ظهورالدین احمد، در 1400ق در لاهور چاپ شده است. | ||
8.دیوان، | |||
ابوالمعالی شعر نیز میسروده و در شاعری«غربتی»تخلّص داشته است. نسخههایی از دیوان او در گنجینه آذر دانشگاه پنجاب لاهور موجود است(عباسی، 336؛ظهورالدین، 49-55) .<ref>نوشاهی، عارف، ج6، ص271-270</ref>. | |||
ابوالمعالی شعر نیز میسروده و در شاعری«غربتی»تخلّص داشته است. نسخههایی از دیوان او در گنجینه آذر دانشگاه پنجاب لاهور موجود است(عباسی، 336؛ظهورالدین، 49-55) . | |||
| | ||