۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR.....J1.jpg | عنوان =دژ هوش ربا، بررسی و تحلیل آخرین داستان مثنوی معنوی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = اکبری، مهناز (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =نشر لوح زرین | مکان نشر =تهران |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دژ هوش ربا، بررسی و تحلیل آخرین داستان مثنوی معنوی''' تألیف مهناز | '''دژ هوش ربا، بررسی و تحلیل آخرین داستان مثنوی معنوی''' تألیف [[اکبری، مهناز|مهناز اکبری]]، این کتاب، در سه فصل، یکی از قصههای دفتر ششم مثنوی، مشهور به قصه قلعه ذاتالصّور یا دژ هوش ربا را از ابعاد مختلف بررسی مورد بررسی و تحلیل قرار داده است. | ||
در فصل اول، مآخذ داستان را مورد جستجو قرار داده و سرنخ آن را در مقالات شمس یافته و به پیروی از کتاب مآخذ قصص و تمثیلات مثنوی | در فصل اول، مآخذ داستان را مورد جستجو قرار داده و سرنخ آن را در [[مقالات شمس تبریزی|مقالات شمس]] یافته و به پیروی از کتاب مآخذ قصص و تمثیلات [[مثنوی معنوی|مثنوی]] [[فروزانفر، بدیعالزمان|فروزانفر]]، اذعان میکند که [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] این داستان را از [[مقالات شمس تبریزی|مقالات شمس]] اقتباس کرده و طبق عادت مألوف خود پس از بازآفرینی و تصرف، به شکل فعلی که در مثنوی آمده، درآورده است. در ادامه، عناصر داستان را از دیدگاه [[همایی، جلالالدین|جلالالدین همایی]] و [[سبزواری، هادی|ملا هادی سبزواری]] بررسی و دیدگاه خود را نیز بیان نموده است. | ||
در فصل دوم، به بررسی نمادگارهای داستان میپردازد و بیان میکند که مراد از پادشاه، پیر و مرشد است، مراد از شاهزادۀ بزرگتر، سالک عاشق، مراد از شاهزادۀ وسطی سالک به سعی و تلاش و مراد از شاهزاده کوچکتر سالک واصل میباشد و ویژگیهای هر یک از سه نوع سلوک را بررسی و تشریح میکند. همچنین واژههای مرگ، دژ، دختر پادشاه، پیر ملک چین را که هر یک نماد و مظهر یکی از مفاهیم عرفانی تلقی شده تبیین میکند. | در فصل دوم، به بررسی نمادگارهای داستان میپردازد و بیان میکند که مراد از پادشاه، پیر و مرشد است، مراد از شاهزادۀ بزرگتر، سالک عاشق، مراد از شاهزادۀ وسطی سالک به سعی و تلاش و مراد از شاهزاده کوچکتر سالک واصل میباشد و ویژگیهای هر یک از سه نوع سلوک را بررسی و تشریح میکند. همچنین واژههای مرگ، دژ، دختر پادشاه، پیر ملک چین را که هر یک نماد و مظهر یکی از مفاهیم عرفانی تلقی شده تبیین میکند. | ||