پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR10157.jpg|بی‌قاب|چپ|علم‌الهدی، علی بن حسین|175px]]
[[پرونده:NUR02845.jpg|بی‌قاب|چپ|ارفع، سید کاظم|175px]]


'''ابوالقاسم على بن حسين بن موسى''' (۳۵۵-۴۳۶قملقب به سيد مرتضى، شريف مرتضى، علم‌الهدى، ذو الثمانين، ذو المجدين، فقیه، متكلم، ادیب برجسته در قرن پنجم هجری، برادر [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضی]]، نقیب طالبیان، امیر الحاج و نیز عهده‌دار دیوان مظالم، از جمله آثار ارزشمند وی می‌توان به كتاب [[الانتصار]] در فقه اشاره کرد.
'''سيد‌ ‎كاظم ارفع''' (1323-1402ش)، از نویسندگان و مترجمان و اساتید اخلاق مطرح معاصر كشورمان مى‌باشد كه با تأليف آثار گوناگون در حوزه‌هاى علوم اسلامى و ترجمه‌هاى گران‌سنگ خود، گام‌هاى بزرگى در راه توسعه و اعتلاى فرهنگ اسلامى برداشته است. ترجمه ایشان دارای نثرى معتدل و روان بر اساس ساختار دستور زبان فارسى و فاقد هرگونه توضيح و تفسير است.


در زمان ايشان، شهر بغداد در مدتى كوتاه، شاهد گسترش علم و ادب بود. در آن روزگار شيفتگان دانش و معرفت از دورترين نقاط جهان به آنجا مى‌آمدند تا از محضر استادانى چون [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] توشه برگيرند و در هنگام فقر و تنگدستى افراد- به‌ويژه در سال‌هايى كه قحطى، دانش‌پژوهان را در تنگنا و سختى قرار می‌داد- وى بر آن شد تا بخشى از خانه خود را به اهل علم اختصاص دهد تا شاگردان و دانش‌پژوهان، با استفاده از آن و كتابخانه‌اش، به تحقيق، مطالعه، مذاكرات علمى و تألیف بپردازند؛ كه آن مركز بعدها «دارالعلم» ناميده شد.
به سفارش پدر و علاقه خودش به تحصیل علوم اسلامى پرداخت و در حوزة علميه آيت‌اللَّه مجتهدى حدود چهار سال كسب فيض نمود. سپس در سال 1342 عازم قم شد و از محضر اساتيد بزرگوارى مانند مرحوم [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|آيت‌اللَّه فاضل لنكرانى]]، آيت‌اللَّه سید محمدباقر سلطانی، [[نوری همدانی، حسین|آيت‌اللَّه نورى همدانى]] و مرحوم [[مفتح، محمد|دكتر مفتح]] بهره‏‌هاى علمى وافرى برد.


كار ارزشمند ديگر ايشان، اين بود كه يكى از روستاهاى متعلق به خود را براى تامين كاغذ دانشمندان و فقها، وقف نمود و مخارج زندگى شاگردان را نيز از درآمد املاكش مى‌پرداخت.
پس از ارتحال پدر به تهران بازگشت و از محضر اساتيدى چون مرحوم آيت‌اللَّه ميرزا على آقاى فلسفى و آيت‌اللَّه ميرزا باقر آشتيانى استفاده نمود و همزمان با خواندن درس، به كار تأليف و تبليغ و سخنرانى پرداخت.


خداوند متعال به ايشان ذوق و استعدادى سرشار داده بود و او نيز از اين نعمت بزرگ الهى، به خوبى بهره‌بردارى كرد و در نتيجه تلاش و كوشش، در مدتى نه چندان طولانى، هنرمندى صاحب قلم، شاعرى متعهد، مجتهدى عارف، محققى توانا، اسلام‌شناسى ورزيده و خدمتگزارى لايق و دلسوز براى اسلام و مسلمانان گرديد.
مترجم گرامی صاحب بیش از پنجاه کتاب اعم از تألیف و ترجمه است و همه‌ی آثار ایشان در زمینه‌ی علوم و معارف اسلامی و نشر و ترویج فرهنگ اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام است. ایشان موفق به ترجمه قرآن کریم و نهج البلاغه و صحیفه‌­ی سجادیه گردید. ایشان در سال 1391ش در بخش پژوهش دوره هجدهم قرآن کریم، نمایشگاه قرآن کریم برگزیده گردید.


اين عالم فرزانه، سرانجام پس از عمرى پربار و انجام كارهايى بزرگ و ارزنده، در حدود هشتاد سالگى، در روز يكشنبه 25 ربيع‌الاول 436ق، در شهر بغداد، به جوار حق شتافت و به دست «ابوالحسين نجاشى» و با كمك «محمد بن حسين جعفرى» و «[[سلار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز|سلار بن عبدالعزيز]]» و ديگر شاگردانش، غسل داده شد و سپس فرزندش سيد محمد بر او نماز خواند و در خانه‌اش، واقع در محله كرخ، به خاک سپرده شد.<span id="mp-more">[[علم‌الهدی، علی بن حسین|'''ادامه ...''']]</span>
سرانجام بعد از یک دوره بیماری در 19 مهر 1402ش در 79 سالگی دار فانی را وداع گفت.<span id="mp-more">[[ارفع، سید کاظم|'''ادامه ...''']]</span>