پرش به محتوا

ابن‌ غنام‌، ابراهیم‌ بن‌ یحیى‌: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' »' به '»'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۹۱: خط ۹۱:
کتاب‌ المعلم‌ را از نظر چگونگى‌ ترتیب‌ باید ابتکاری‌ در آثار خوابگزاری‌ عربى‌ تلقى‌ کرد.
کتاب‌ المعلم‌ را از نظر چگونگى‌ ترتیب‌ باید ابتکاری‌ در آثار خوابگزاری‌ عربى‌ تلقى‌ کرد.


در میان‌ مؤلفان‌ عربى‌ ابن‌ غنام‌ نخستین‌ کسى‌ است‌ که‌ به‌ معجم‌ نویسى‌ در زمینه خوابگزاری‌ پرداخته‌ است‌، ولى‌ در بیزانس‌ در قرون‌ وسطى‌ یک‌ «تعبیر الرؤیا» با ترتیب‌ الفبایى‌ وجود داشته‌ که‌ به‌ عنوان‌ «کتاب‌ دانیال‌ نبى‌ به‌ بخت‌ نصر» تلقى‌ مى‌شده‌ است‌ و اشتاین‌ اشنایدر در مقاله «خوابنامه دانیال‌... » و در کسل‌ در مقاله «خوابنامه دانیال‌ نبى‌» به‌ بررسى‌ این‌ متن‌ پرداخته‌اند.
در میان‌ مؤلفان‌ عربى‌ ابن‌ غنام‌ نخستین‌ کسى‌ است‌ که‌ به‌ معجم‌ نویسى‌ در زمینه خوابگزاری‌ پرداخته‌ است‌، ولى‌ در بیزانس‌ در قرون‌ وسطى‌ یک‌ «تعبیر الرؤیا» با ترتیب‌ الفبایى‌ وجود داشته‌ که‌ به‌ عنوان‌ «کتاب‌ دانیال‌ نبى‌ به‌ بخت‌ نصر» تلقى‌ مى‌شده‌ است‌ و اشتاین‌ اشنایدر در مقاله «خوابنامه دانیال‌...» و در کسل‌ در مقاله «خوابنامه دانیال‌ نبى‌» به‌ بررسى‌ این‌ متن‌ پرداخته‌اند.
   
   
توفیق‌ فهد ابن‌ غنام‌ را به‌ عنوان‌ اولین‌ کسى‌ که‌ در خوابگزاری‌ عربى‌ مطالب‌ را به‌ نظم‌ کشیده‌، یاد کرده‌ و این‌ را ابتکار دیگری‌ برای‌ او شمرده‌ است‌، ولى‌ باید یادآور شد که‌ نه‌ تنها این‌ نوع‌ منظومه‌ها پیش‌تر در بیزانس‌ رواج‌ داشته، بلکه‌ در ادبیات‌ عربى‌ نیز نمونه‌ دارد. از این‌ دست‌ است‌ ارجوزه فى‌ تعبیر الرؤیا سروده ابوالحسن‌ على‌ بن‌ سکن‌ معافری‌ ظاهراً در سده 4ق‌/10م‌ و قصیده رائیه‌ سروده قیروانى‌ [ابن‌ ابى‌ طالب‌] که‌ مورد استفاده ابن‌ غنام‌ قرار گرفته‌ است.
توفیق‌ فهد ابن‌ غنام‌ را به‌ عنوان‌ اولین‌ کسى‌ که‌ در خوابگزاری‌ عربى‌ مطالب‌ را به‌ نظم‌ کشیده‌، یاد کرده‌ و این‌ را ابتکار دیگری‌ برای‌ او شمرده‌ است‌، ولى‌ باید یادآور شد که‌ نه‌ تنها این‌ نوع‌ منظومه‌ها پیش‌تر در بیزانس‌ رواج‌ داشته، بلکه‌ در ادبیات‌ عربى‌ نیز نمونه‌ دارد. از این‌ دست‌ است‌ ارجوزه فى‌ تعبیر الرؤیا سروده ابوالحسن‌ على‌ بن‌ سکن‌ معافری‌ ظاهراً در سده 4ق‌/10م‌ و قصیده رائیه‌ سروده قیروانى‌ [ابن‌ ابى‌ طالب‌] که‌ مورد استفاده ابن‌ غنام‌ قرار گرفته‌ است.