پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR15689J1.jpg|بی‌قاب|چپ|ليلةالمبيت|175px]]
[[پرونده:NUR02327.jpg|بی‌قاب|چپ|امام حسن عسکری علیه‌السلام|175px]]


'''ليلةالمبيت'''؛ بررسی تحليلی آيه شريفه {{متن قرآن|[[quran:2/207|وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْري نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ]]|سوره=بقرة|آیه=207}}، نوشته [[صادقي‌فرد، غلامرضا|غلامرضا صادقی‌فرد]]، کتابی است کلامی که به شان نزول و بررسی تحلیلی آیه شریفه مذکور و نکاتی پیرامون آن می‌پردازد. درواقع این کتاب شرح و تفسیری است بر آیه 207 سوره بقره که مؤلف آن‌را در زمان معاصر به زبان فارسی در یک جلد ارائه داده است.  
'''ابومحمد حسن بن على بن محمد''' مشهور به '''امام حسن عسکری(ع)''' (232-260 ق) امام يازدهم از ائمۀ اثنی‌عشر(ع) و سيزدهمين معصوم از چهارده معصوم(ع) است. او در سال 254ق، پس از شهادت امام هادی(ع) به امامت رسید، بیشتر دوران امامت آن حضرت در اردوگاه نظامی در سامرا و تحت کنترل شدید خلفای عباسی سپری گردید. شیعیان تنها از طریق وکلای خاص می‌توانستند با امام در ارتباط باشند.


در سال سیزدهم بعثت، قریش تصمیم گرفت تا کار حضرت را یکسره کرده و نور هدایت اسلام را برای همیشه خاموش گرداند، برای رسیدن به این هدف شوم مکری بزرگ را برنامه ریزی کردند. کفار برای کشتن پیامبر اکرم(ص) از هر قبیله ای یک نفر را برگزیدند تا هنگام نیمه شب به خانه حضرت حمله‌ور شده و ایشان را به قتل برساندد.
تولدش به اختلاف روايات در ماه ربيع‌الاول يا ربيع الآخر سال 231 يا 232ق. و بنا به اكثر روايات در مدينه اتفاق افتاده است. (بعضى ولادت ايشان را در سامرا دانسته‌اند ولى صحيح نيست.)


جبرئیل از سوی خداوند متعال، پیامبر اکرم(ص) را از این مکر پنهان مطلع ساخت و در پی آن [[امام على(ع)|حضرت امیرالمؤمنین]] از این توطئه مطلع گردید.  
پدر بزرگوارش امام هادى(ع) هنگام تولد فرزند، شانزده سال و چند ماه بيشتر نداشت. مادرش بانويى صالحه و عارفه به نام سوسن يا حديثه يا سليل نام داشت.  


پیامبر اکرم(ص) از [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین‌(ع)]] درخواست نمود تا در آن شب در بستر ایشان بخوابد، [[امام على(ع)|علی‌(ع)]] درخواست حضرت را اجابت نمود. وقتی کفار به خانه حضرت حمله کردند [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین‌(ع)]] را در جای پیامبر اکرم(ص) دیدند، او به مشرکان حمله‌ور شد،‌ آنان از هر سو پا به فرار گذاشتند،‌ و از انجام توطئه خود باز ماندند و [[امام على(ع)|علی‌(ع)]] نقشه تمام مشرکین را نقش برآب کرد، که این عمل در اوج تمام مناقب و فضایل ایشان قرار دارد.
کنیه امام حسن عسکری(ع)، ابا محمد است و القابشان: الصامت، الهادی، الرفیق، الزکی، السراج، الخالص و النقی، ابن‌ الرضا می‌باشد.ایشان و پدرشان امام هادی و پدر بزرگشان امام جواد(ع)، هر کدام در زمانه‌ی خود، معروف به ابن الرضا بوده‌اند.


خداوند متعال پس از این جان فشانی بزرگ، درباره [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین‌(ع)]] و این اقدام بزرگ چنین فرمود: {{متن قرآن|[[quran:2/207|وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْري نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ]]|سوره=بقرة|آیه=207}}؛ (و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‌‏فروشد و خدا نسبت به بندگان مهربان است‏).
به طور کلی دوران عمر ۲۹ساله امام حسن عسکری(ع) به سه دوره تقسیم می‌گردد:  
* دوره اول ۱۳سال است که زندگی آن حضرت در مدینه گذشت.
* دوره دوم ۱۰سال در سامرا قبل از امامت.
* دوره سوم نزدیک ۶ سال امامت آن حضرت می‌باشد.


الفاظ این آیه شریفه دلالت بر آن دارد که هدف نزول این آیه، آگاه‌کردن مردم از منقبت و فضیلتی بزرگ است.<span id="mp-more">[[ليلةالمبيت |'''ادامه ...''']]</span>
امام حسن عسکری(ع) از شش سال دوران اقامتش، سه سال را در زندان گذرانید.
در هشتم ربيع‌الاول سال 260ق به وسیله زهری که به دستور معتمد عباسی به ایشان خورانده شد به شهادت رسیدند، سن ایشان در هنگام شهادت در حدود 28 يا 29 ساله بودند، ایشان را در خانۀ خود و جوار قبر پدر خويش در سامرا به خاک سپرده شد.
<span id="mp-more">[[امام حسن عسکری علیه‌السلام|'''ادامه ...''']]</span>