پرش به محتوا

آتش و آتشکده: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۶۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NURآتش و آتشکدهJ1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = خنجری، خداداد (مؤلف) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = چیستا | مکان نشر = ایران - تهران | سال نشر = 1373 | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCO...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
}}
}}


''' آتش و آتشکده '''، اثر خداداد خنجری، نوشته‌ای مختصر درباره عنصر مقدس آتش در دین زرتشتی و شرحی درباره سرگذشت آتشکده بهرام یزد و نماد فروهر است.  
''' آتش و آتشکده '''، اثر [[خنجری، خداداد|خداداد خنجری]]، نوشته‌ای مختصر درباره عنصر مقدس آتش در دین زرتشتی و شرحی درباره سرگذشت آتشکده بهرام یزد و نماد فروهر است.  


مهم‌ترین منبع نویسنده، بخش‌های گوناگون اوستا به‌ویژه یسنا بوده است. کتاب دارای سه موضوع اصلی است که در چهار بخش آورده شده‌اند. در دو بخش اول، جایگاه عنصر آتش و آتشکده در دیانت زرتشتی تبیین گردیده و آتش به عنوان جوهره هستی با اوصاف مختلفی معرفی می‌شود.
مهم‌ترین منبع نویسنده، بخش‌های گوناگون اوستا به‌ویژه یسنا بوده است. کتاب دارای سه موضوع اصلی است که در چهار بخش آورده شده‌اند.


نویسنده در بخش دوم، با اشاره به سرگذشت مهم‌ترین آتشکده‌های زرتشتیان، شرحی از انتقال آتش آتشکده آذرفرنبغ در دوره‌های گوناگون تا دوره معاصر به یزد و مهم‌ترین اقداماتی که در جهت احیای آتش بهرام صورت گرفته،ارائه می‌دهد. اشاره به یکی از نیروهای پنج‌گانه وجود آدمی، یعنی فروهر و کارکرد آن و همچنین تفسیر نماد فروهر، آخرین بخش کتاب را تشکیل می‌دهد. شایان یادآوری است که مؤلف با اشعار شاعران بزرگ فارسی‌زبان همچون سعدی، حافظ و نظامی آشنایی داشته و در برخی موارد، شعرهایی را مطابق ذوق خود به مناسبت هر بحث آورده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص301</ref>.
در دو بخش اول، جایگاه عنصر آتش و آتشکده در دیانت زرتشتی تبیین گردیده و آتش به عنوان جوهره هستی با اوصاف مختلفی معرفی می‌شود.
 
نویسنده در بخش دوم، با اشاره به سرگذشت مهم‌ترین آتشکده‌های زرتشتیان، شرحی از انتقال آتش آتشکده آذرفرنبغ در دوره‌های گوناگون تا دوره معاصر به یزد و مهم‌ترین اقداماتی که در جهت احیای آتش بهرام صورت گرفته،ارائه می‌دهد. اشاره به یکی از نیروهای پنج‌گانه وجود آدمی، یعنی فروهر و کارکرد آن و همچنین تفسیر نماد فروهر، آخرین بخش کتاب را تشکیل می‌دهد. شایان یادآوری است که مؤلف با اشعار شاعران بزرگ فارسی‌زبان همچون [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]]، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]] آشنایی داشته و در برخی موارد، شعرهایی را مطابق ذوق خود به مناسبت هر بحث آورده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص301</ref>.


==پانویس==
==پانویس==