۱۴۷٬۰۸۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ القرآن و الحجة: مشترکات قرآن و حجت زمان(عج) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به قرآن و آخرين حجت: مشترکات قرآن و حجت زمان(عج) منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''قرآن و آخرين حجت: مشترکات قرآن و حجت زمان(عج)''' نام كتابى است كه به قلم يكى از ارادتمندان به ساحت امام عصر (ع)؛ يعنى مرحوم | '''قرآن و آخرين حجت: مشترکات قرآن و حجت زمان(عج)''' نام كتابى است كه به قلم يكى از ارادتمندان به ساحت امام عصر (ع)؛ يعنى مرحوم آيتاللّه حاج شيخ رضا توحيدى(ره)، در باب قرابتها، شباهتها و فصول مشترك قرآن و امام زمان (ع) به نگارش درآمده است. اصل اين كتاب بنا به آنچه [[مهدیپور، علیاکبر|حجّتالاسلام علىاكبر مهدىپور]] در معرّفى مؤلّف و كتاب آوردهاند، در دوازده دفتر تنظيم و تدوين شده كه تنها اين بخش مشتركات به چاپ رسيده است.<ref> ر.ک: بزرگمهرنیا(ترکی)، عبدالحسن، ص74</ref> | ||
اين كتاب، چنانچه از نام آن پيداست به بررسى فصول مشترك ميان ثقلين (قرآن و عترت) میپردازد و به دهها شباهت و قرابت ميان اين دو گوهر گرانبها اشاره میكند. | اين كتاب، چنانچه از نام آن پيداست به بررسى فصول مشترك ميان ثقلين (قرآن و عترت) میپردازد و به دهها شباهت و قرابت ميان اين دو گوهر گرانبها اشاره میكند. | ||
مؤلّف، محور و مدار بحث را خطبه 186 «نهج البلاغه» قرار داده است. | مؤلّف، محور و مدار بحث را خطبه 186 «نهج البلاغه» قرار داده است. | ||
حضرت امير (ع) در اين خطبه، پس از بيان بعثت، در فرازهاى واپسين خطبه به ويژگیهاى قرآن مىپردازد و در آن، نزديك به پنجاه صفت براى اين كتاب آسمانى برمیشمارد. مؤلّف، ضمن ترجمه و توضيح مفردات اين خطبه، آن صفات و امتيازات را در عموم معصومان (ع) خاصّه در امام عصر (ع) به عنوان «ثقل اصغر» باز میجويد و به انطباق آنها با امامان معصوم میپردازد و مینويسد: | |||
[[امام علی علیهالسلام|حضرت امير(ع)]] در اين خطبه، پس از بيان بعثت، در فرازهاى واپسين خطبه به ويژگیهاى قرآن مىپردازد و در آن، نزديك به پنجاه صفت براى اين كتاب آسمانى برمیشمارد. مؤلّف، ضمن ترجمه و توضيح مفردات اين خطبه، آن صفات و امتيازات را در عموم معصومان (ع) خاصّه در امام عصر (ع) به عنوان «ثقل اصغر» باز میجويد و به انطباق آنها با امامان معصوم میپردازد و مینويسد: | |||
هرچه در قرآن باشد، به نحو اتمّ، در معصوم وجود دارد و حجّت و قرآن از هم جدايى ندارند. | هرچه در قرآن باشد، به نحو اتمّ، در معصوم وجود دارد و حجّت و قرآن از هم جدايى ندارند. | ||
ايشان درباره اين انطباق و اشتراك آوردهاند: | ايشان درباره اين انطباق و اشتراك آوردهاند: | ||
مولى الموالى، حضرت | |||
[[امام علی علیهالسلام|مولى الموالى، حضرت اميرالمؤمنين(ع)]] در نهج البلاغه خود در موارد عديدهاى راجع به اوصاف كتاب اللّه العزيز و مقام و موقعيّت و خصوصيّات قرآن مجيد، بيانات ارزندهاى فرموده كه همه در خور ستايش است. حقير ناچيز يكى از آنها را كه بسيار جامع و جالب بوده و حاوى چهل و دو منقبت و فضيلت [درباره آن كتاب شريف] است، تبرّكا ذكر كرده، انطباق هريك را، با وجود مقدّس امام زمان(ع) بيان میكنم. | |||
مولّف، در زير هر فصل، احاديث فراوانى را در تأييد و تسديد گفتار خود آورده كه ما در مقام گزينش و گزارش، تنها عصارهاى از مطالب ايشان را جهت آشنايى خوانندگان محترم آورده و علاقهمندان به اين مباحث و معارف را به اصل كتاب ارجاع میدهيم. اين كتاب در 280 صفحه توسط «انتشارات سيماى آفتاب» و با مقدّمه كوتاه استاد على اكبر مهدیپور در پاييز 1382 ش. به چاپ رسيده است.<ref> ر.ک: همان، ص75-76</ref> | مولّف، در زير هر فصل، احاديث فراوانى را در تأييد و تسديد گفتار خود آورده كه ما در مقام گزينش و گزارش، تنها عصارهاى از مطالب ايشان را جهت آشنايى خوانندگان محترم آورده و علاقهمندان به اين مباحث و معارف را به اصل كتاب ارجاع میدهيم. اين كتاب در 280 صفحه توسط «انتشارات سيماى آفتاب» و با مقدّمه كوتاه استاد على اكبر مهدیپور در پاييز 1382 ش. به چاپ رسيده است.<ref> ر.ک: همان، ص75-76</ref> | ||