۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '(عليه السلام)' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - 'العين' به 'العين') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
در دومين كلمه كه بعد از آبد بيان شده؛ يعنى آبق، نخست معناى لغوى بيان گرديده كه عبارت است از اسم فاعل از إباق و فعلش نيز أبق، يأبق و يأبق إبقا و أباقا است. | در دومين كلمه كه بعد از آبد بيان شده؛ يعنى آبق، نخست معناى لغوى بيان گرديده كه عبارت است از اسم فاعل از إباق و فعلش نيز أبق، يأبق و يأبق إبقا و أباقا است. | ||
بعد مىگويد: إباق مختص انسان است؛ چه عبد باشد و چه حر. در | بعد مىگويد: إباق مختص انسان است؛ چه عبد باشد و چه حر. در كتاب«[[العين]]» به اين صورت مقيد شده كه هر كس از سيد خود فرار كند آبق مىگردد. أزهرى نيز گفته فرار عبد از مولايش را ابق گويند. | ||
وى سپس به اصطلاح آن در ميان فقها پرداخته كه ابتدا از حنفيه شروع كرده است كه مىگويند به مملوكى كه از مالكش فرار كند، اطلاق مىشود. مالكيه به هر كس كه مخفيانه برود و بدون سبب، آبق مىگويند؛ اعمّ از فراركننده، گمشده يا ترسيده. | وى سپس به اصطلاح آن در ميان فقها پرداخته كه ابتدا از حنفيه شروع كرده است كه مىگويند به مملوكى كه از مالكش فرار كند، اطلاق مىشود. مالكيه به هر كس كه مخفيانه برود و بدون سبب، آبق مىگويند؛ اعمّ از فراركننده، گمشده يا ترسيده. |
ویرایش