پرش به محتوا

رسالة أبي‌داود إلى أهل مكة في وصف سننه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''رسالة أبي‌داود إلی أهل مكة في وصف سننه'''، نوشته ابوداود سلیمان بن اشعث (م 275ق) است که توسط محمد بن لطفی صباغ تحقیق شده است. برخی، این رساله را با عنوان «رسالة أبي‌داود في وصف سننه» یاد کرده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص41</ref>.
'''رسالة أبي‌داود إلی أهل مكة في وصف سننه'''، نوشته [[ابوداود، سلیمان بن اشعث|ابوداود سلیمان بن اشعث]] (متوفای 275ق) است که توسط [[صباغ، محمد بن لطفی|محمد بن لطفی صباغ]] تحقیق شده است. برخی، این رساله را با عنوان «رسالة أبي‌داود في وصف سننه» یاد کرده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص41</ref>.


نوشتار حاضر رساله‌ای از نویسنده یادشده است که در آن به معرفی کتاب سنن خود پرداخته و روشی را که در نگارش کتاب خود در پیش گرفته است، بیان کرده است. وی در این رساله ضمن بیان ویژگی‌های کتاب خود به ارزش‌گذاری علمی آن و به مقایسه آن با کتاب‌هایی پرداخته که در این موضوع به نگارش درآمده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص39</ref>.
نوشتار حاضر رساله‌ای از نویسنده یادشده است که در آن به معرفی کتاب سنن خود پرداخته و روشی را که در نگارش کتاب خود در پیش گرفته است، بیان کرده است. وی در این رساله ضمن بیان ویژگی‌های کتاب خود به ارزش‌گذاری علمی آن و به مقایسه آن با کتاب‌هایی پرداخته که در این موضوع به نگارش درآمده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص39</ref>.
خط ۳۴: خط ۳۴:
سبک این رساله، سبک روشنی است که در آن ظرافت دیده می‌شود؛ بااین‌وجود عباراتی در آن یافت می‌‌شود که خواننده از درک آنها بازمی‌ماند و محقق در پاورقی به آنها اشاره کرده است که به نظر می‌رسد تحریفاتی در آنها رخ داده است<ref>ر.ک: همان، ص40</ref>.
سبک این رساله، سبک روشنی است که در آن ظرافت دیده می‌شود؛ بااین‌وجود عباراتی در آن یافت می‌‌شود که خواننده از درک آنها بازمی‌ماند و محقق در پاورقی به آنها اشاره کرده است که به نظر می‌رسد تحریفاتی در آنها رخ داده است<ref>ر.ک: همان، ص40</ref>.


محقق این رساله را با تکیه بر سه نسخه موجود از آن که عبارت است از نسخه کتابخانه ظاهریه دمشق، کتابخانه زرکلی و کتابخانه دانشگاه برنستون، تحقیق کرده<ref>ر.ک: همان، ص43-48</ref> و از مصادری مانند کتاب «الحطة» حسن صدیق خان، «بذل المجهود في حل أبي‌داود»، «المنهل» نوشته سبکی، «فتح المغيث» سخاوی و «توجيه النظر» جزایری نیز بهره گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>.
محقق این رساله را با تکیه بر سه نسخه موجود از آن که عبارت است از نسخه کتابخانه ظاهریه دمشق، کتابخانه زرکلی و کتابخانه دانشگاه برنستون، تحقیق کرده<ref>ر.ک: همان، ص43-48</ref> و از مصادری مانند کتاب «[[الحطة في الصحاح الستة|الحطة]]» [[قنوجی بخاری، سید صدیق بن حسن‌خان|حسن صدیق خان]]، «[[بذل المجهود في حل أبي‌داود]]»، «المنهل» نوشته [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|سبکی]]، «فتح المغيث» [[سخاوی]] و «توجيه النظر» جزایری نیز بهره گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>.


وی علاوه بر آوردن مقدمه‌ای مفصل، حاوی مطالب ارزشمندی در خصوص اثر یادشده، به ارائه توضیحاتی پیرامون برخی کلمات و جملات، معرفی برخی از شخصیت‌های ذکرشده در اثر، اشاره به اختلاف عبارات در نسخ مختلف، ارجاع برخی احادیث به مصادر و عنوان‌بندی موضوعات رساله پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص53</ref>.
وی علاوه بر آوردن مقدمه‌ای مفصل، حاوی مطالب ارزشمندی در خصوص اثر یادشده، به ارائه توضیحاتی پیرامون برخی کلمات و جملات، معرفی برخی از شخصیت‌های ذکرشده در اثر، اشاره به اختلاف عبارات در نسخ مختلف، ارجاع برخی احادیث به مصادر و عنوان‌بندی موضوعات رساله پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص53</ref>.