النبذة الكافية في أحكام أصول‌الدين: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

النبذة الكافية في أحكام أصول‌الدين (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۵

۱ بایت حذف‌شده ، ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - ' '''' به '''''

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۳۳۳

ویرایش

@@ خط ۳۹: / خط ۳۹: @@
 در بخشی از کتاب درباره اجماع صحبت می‌شود. سپس دو نوع از آن مطرح و حکم اختلاف، بیان می‌گردد. پس از آن از نقل متواتر و خبر واحد، سخن به میان می‌آید. سپس در بخشی از کتاب بیان می‌گردد که عدل سیئ الحفظ قبول روایتش جایز نیست. در فصلی دیگر بیان می‌شود که بر هیچ کسی حلال نیست که معنی آیه‌ای را از ظاهرش برگرداند. وقوع یک لفظ بر دو معنی، خبر صحیح، مبادرت به انفاذ اوامر، عدم جواز تأخیر بیان، عدم نسخ قرآن با قرآن، عدم جواز نسخ جز در اوامر، بحث از اباحه، افعال پیامبر اسلام که دلالت بر استحباب دارند نه وجوب و مخالفت نظر یکی از علما با نظر جماعت، از دیگر مطالب کتاب است. ادامه مطالب، درباره این است که حکمی برای خطا نیست، هیچ عملی از اعمال شریعت صحیح نیست مگر با نیت، عدم بطلان عمل صحیح یقینی با شک در آن، اقسام اعمال از جهت معلق بودن به وقت محدود و حکم هرکدام، اینکه خطا صرفا بر افراد بالغ و عاقل صدق می‌کند، جواز استثنا از جنس شیء و غیر جنس، حکم روایت کسی که از یک صحابی نقل می‌کند، ولی نام وی را نمی‌برد، متشابه در قرآن و...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص54-15</ref>.
-نویسنده، هر مبحث اصولی را تحت عنوانی خاص همراه با دلیل آن به‌صورت مختصر ذکر می‌کند؛ مثلا درباره معذور بودن یا نبودن انسان‌ها در پیشگاه خداوند، می‌نویسد: کسی که حجت بر او قائم نشده معذور است، اما کسی که حجت بر وی قائم گردیده عذری ندارد؛ به دلیل قول خداوند: '''وَ مَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِيراً''' ﴿النساء: 115﴾ (و هرکس، پس از آنکه راه هدايت براى او آشکار شد با پیامبر به مخالفت برخیزد، و [راهى] غیر راه مؤمنان در پیش گیرد، وى را بدانچه روى خود را بدان سو کرده واگذاریم و به دوزخش کشانیم و چه بازگشتگاه بدى است)<ref>ر.ک: همان، ص73</ref>.
+نویسنده، هر مبحث اصولی را تحت عنوانی خاص همراه با دلیل آن به‌صورت مختصر ذکر می‌کند؛ مثلا درباره معذور بودن یا نبودن انسان‌ها در پیشگاه خداوند، می‌نویسد: کسی که حجت بر او قائم نشده معذور است، اما کسی که حجت بر وی قائم گردیده عذری ندارد؛ به دلیل قول خداوند:'''وَ مَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِيراً''' ﴿النساء: 115﴾ (و هرکس، پس از آنکه راه هدايت براى او آشکار شد با پیامبر به مخالفت برخیزد، و [راهى] غیر راه مؤمنان در پیش گیرد، وى را بدانچه روى خود را بدان سو کرده واگذاریم و به دوزخش کشانیم و چه بازگشتگاه بدى است)<ref>ر.ک: همان، ص73</ref>.
 ==وضعیت کتاب==