مالک و زارع در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مالک و زارع در ایران''' تألیف [[لمتون، آن کاترين سواين فورد|لمتون]]، ترجمه [[امیری، منوچهر|منوچهر اميرى]]، اثرى است تحقيقى دربارۀ تاريخ ملكدارى(املاك زراعتى)و وضع مالك و زارع ومناسبات ارباب و دهقان در ايران و بررسى آن دسته از عوامل تاريخى كه به پديد آمدنوضع موجود منجر شده.كتاب مشتمل بر دو بخش و بيست و سه فصل است.بخش اولدر تاريخ زميندارى و ادارۀ درآمدهاى اراضى و املاك در ايران از صدر اسلام تا اعطاىمشروطيت(1324 ق)و شامل اين مباحث است:استيلاى عرب،اداره‌كردن درآمدهاىمملكتى،سلجوقيان و روش اعطاى اقطاع،مغول و دست برداشتن آنان از سنت،صفويه و نشو و نماى حكومت مطلقه،افشاريه يا برزخ ميان دو سلسله و ظهور قاجار،نيمه دومقرن نوزدهم و طليعۀ اصلاحات.بخش دوم نيز شامل بررسى موضوع ياد شده ازمشروطيت به بعد است.مؤلف در مقدمه به منابع تحقيق خود اشاره كرده كه حائزاهميت است.تعليقات مترجم بر چاپ اول و دوم،كتابنامه شامل فهرست كتب خطى وچاپى فارسى و عربى و اروپايى،فهرست لغات و اصطلاحات،و فهارس اعلام شامل نامجاها،كسان و خاندانها و نام كتابها ضمايم پايانى كتاب هستند.متن انگليسى كتاب درسال 1952 انتشار يافته است. <ref> ر.ک: روغنی، شهره، ص109-110</ref>