۱۱۱٬۴۸۵
ویرایش
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '| پس از =↵| پیش از =↵}}↵↵↵'''' به '| پس از = | پیش از = }} '''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
#نویسنده در مقدمه كوتاهش كه در قم به تاريخ 10 بهمن 1383ش، نوشته، يادآور شده است كه تأويل از نظر لغوى و اصطلاحى بحثى دامنهدار است و روشهاى گوناگونى در تفسير و تبيين آن وجود دارد... تأويل، غير از «تفسير به رأى» و همچنين جداى از «قول بدون علم» است و در اصطلاح برای تعبير كردن از مفاهيم عام و كلى استفاده مىشود كه در وراى ظواهر آيات قرآن حكيم، پنهان است و فقط راسخان در علم، به آن دست مىيابند... برای آيات قرآن، دلالت باطنى نيز هست كه در طى آن، هدف گسترده آن را بهصورت قانون جاودانهاى برای همه نسلها قرار مىدهد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8186/1/7 التأويل في مختلف المذاهب و الآراء، ص7]</ref> | #نویسنده در مقدمه كوتاهش كه در قم به تاريخ 10 بهمن 1383ش، نوشته، يادآور شده است كه تأويل از نظر لغوى و اصطلاحى بحثى دامنهدار است و روشهاى گوناگونى در تفسير و تبيين آن وجود دارد... تأويل، غير از «تفسير به رأى» و همچنين جداى از «قول بدون علم» است و در اصطلاح برای تعبير كردن از مفاهيم عام و كلى استفاده مىشود كه در وراى ظواهر آيات قرآن حكيم، پنهان است و فقط راسخان در علم، به آن دست مىيابند... برای آيات قرآن، دلالت باطنى نيز هست كه در طى آن، هدف گسترده آن را بهصورت قانون جاودانهاى برای همه نسلها قرار مىدهد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8186/1/7 التأويل في مختلف المذاهب و الآراء، ص7]</ref> | ||
#همچنين نویسنده برخى از تأويلات صحيح را كه از اهلبيت(ع) نقل شده، آورده است؛ بهعنوان مثال خداى كريم فرموده است: '''«فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ»'''.<ref>انفال: 24</ref>؛ «بايد انسان در غذايش، نيك بنگرد». اين آيه به اين معناست كه لازم است انسان بهخوبى نظر كند تا دريابد طبيعت چگونه شرايط رشد و پرورش آن طعام را فراهم كرده... تا مقدار فضل و رحمت الهى را بر بندگان بشناسد. [[شيخ كلينى]] از حضرت [[امام جعفر صادق(ع)]] روايت كرده است كه ايشان در پاسخ اين پرسش كه مقصود از طعام در اين آيه چيست؟ گفت: «علمه الذي يأخذه عمن يأخذه»؛ «منظور علم است كه بايد بنگرد كه از چه كسى مىآموزد».<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8186/1/62 همان، ص62 - 67]</ref> | #همچنين نویسنده برخى از تأويلات صحيح را كه از اهلبيت(ع) نقل شده، آورده است؛ بهعنوان مثال خداى كريم فرموده است:'''«فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ»'''.<ref>انفال: 24</ref>؛ «بايد انسان در غذايش، نيك بنگرد». اين آيه به اين معناست كه لازم است انسان بهخوبى نظر كند تا دريابد طبيعت چگونه شرايط رشد و پرورش آن طعام را فراهم كرده... تا مقدار فضل و رحمت الهى را بر بندگان بشناسد. [[شيخ كلينى]] از حضرت [[امام جعفر صادق(ع)]] روايت كرده است كه ايشان در پاسخ اين پرسش كه مقصود از طعام در اين آيه چيست؟ گفت: «علمه الذي يأخذه عمن يأخذه»؛ «منظور علم است كه بايد بنگرد كه از چه كسى مىآموزد».<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8186/1/62 همان، ص62 - 67]</ref> | ||
#همچنين نویسنده نمونههایى از تأويلاتى را ذكر كرده كه مفاهيم عامى هستند كه از بطون قرآن كريم استخراج شدهاند: «زمانى كه موسى از شهر و ديارش هراسان گريخت و وارد مدين شد و در آبگاهى برای آن دو زن آب كشيد و برای استراحت به سايهاى رفت و سخت گرسنه بود، چنين دعا كرد: '''«... فَقالَ رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقيرٌ»'''؛ «خدايا! به آنچه از خير به من نازل كنى نيازمندم».<ref>قصص: 24</ref>امام اميرالمؤمنين، على(ع) فرمود: «به خدا قسم، موسى بهجز نانى برای سير شدن درخواست نكرده بود...». هدف كلى اين آيه عبارت است از يادآورى عظمت مقام عبوديت و اينكه بنده خدا به آن نمىرسد مگر بعد از آنكه اميد به غير از او نداشته باشد و از همه ببُرد و به او بپيوندد و حالت كمال انقطاع برایش حاصل شود و خودش را جز فقير و بيچارهاى كه فقرش او را بهسوى خداى كريم و رحيم و غنى بخشنده كشانده، نبيند».<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8186/1/67 همان، ص67 - 70]</ref> | #همچنين نویسنده نمونههایى از تأويلاتى را ذكر كرده كه مفاهيم عامى هستند كه از بطون قرآن كريم استخراج شدهاند: «زمانى كه موسى از شهر و ديارش هراسان گريخت و وارد مدين شد و در آبگاهى برای آن دو زن آب كشيد و برای استراحت به سايهاى رفت و سخت گرسنه بود، چنين دعا كرد:'''«... فَقالَ رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقيرٌ»'''؛ «خدايا! به آنچه از خير به من نازل كنى نيازمندم».<ref>قصص: 24</ref>امام اميرالمؤمنين، على(ع) فرمود: «به خدا قسم، موسى بهجز نانى برای سير شدن درخواست نكرده بود...». هدف كلى اين آيه عبارت است از يادآورى عظمت مقام عبوديت و اينكه بنده خدا به آن نمىرسد مگر بعد از آنكه اميد به غير از او نداشته باشد و از همه ببُرد و به او بپيوندد و حالت كمال انقطاع برایش حاصل شود و خودش را جز فقير و بيچارهاى كه فقرش او را بهسوى خداى كريم و رحيم و غنى بخشنده كشانده، نبيند».<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8186/1/67 همان، ص67 - 70]</ref> | ||
#نویسنده در مورد تفسير به رأى، تأكيد كرده است كه آنچه در روايت «من فسر القرآن برأيه فليتبوأ مقعده من النار»، مورد مذمت قرار گرفته است، عبارت است از دو موضوع: | #نویسنده در مورد تفسير به رأى، تأكيد كرده است كه آنچه در روايت «من فسر القرآن برأيه فليتبوأ مقعده من النار»، مورد مذمت قرار گرفته است، عبارت است از دو موضوع: | ||
#:الف) اينكه كسانى برای فريبكارى و گمراه كردن افراد ساده، آيهاى از قرآن را دستاويز قرار دهند و آن آيه را بر عقيده يا مرام و مسلك خود تطبيق كنند؛ | #:الف) اينكه كسانى برای فريبكارى و گمراه كردن افراد ساده، آيهاى از قرآن را دستاويز قرار دهند و آن آيه را بر عقيده يا مرام و مسلك خود تطبيق كنند؛ |