الجامع لمسائل أصول الفقه وتطبيقاتها علی المذهب الراجح: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' '''' به '''''
جز (جایگزینی متن - ' :' به ': ')
جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''')
خط ۵۱: خط ۵۱:
# طریقه پنجم: عرضه اصول فقه از خلال مقاصد و مفهوم عام کلی تکلیف که از مهم‌ترین کتب آن، «الموافقات» شاطبی می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>.
# طریقه پنجم: عرضه اصول فقه از خلال مقاصد و مفهوم عام کلی تکلیف که از مهم‌ترین کتب آن، «الموافقات» شاطبی می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>.


در فصل دوم، به بحث پیرامون حکم شرعی و اقسام آن پرداخته شده است. حکم شرعی، خطاب خداوند است که به‌صورت اقتضایی، تخییری یا وضعی، به فعل مکلف، تعلق می‌گیرد. حکم نزد اصولیون نفس خطاب شارع بوده و نزد فقها، چیزی است که با خطاب شرعی ثابت می‌شود؛ به‌عنوان مثال، پیرامون نماز، قول خداوند در: '''وأقيموا الصلوة'''، نزد اصولیون حکم است و نزد فقها، وجوب نماز حکم می‌باشد. حکم شرعی، به دو قسم زیر تقسیم می‌شود:
در فصل دوم، به بحث پیرامون حکم شرعی و اقسام آن پرداخته شده است. حکم شرعی، خطاب خداوند است که به‌صورت اقتضایی، تخییری یا وضعی، به فعل مکلف، تعلق می‌گیرد. حکم نزد اصولیون نفس خطاب شارع بوده و نزد فقها، چیزی است که با خطاب شرعی ثابت می‌شود؛ به‌عنوان مثال، پیرامون نماز، قول خداوند در:'''وأقيموا الصلوة'''، نزد اصولیون حکم است و نزد فقها، وجوب نماز حکم می‌باشد. حکم شرعی، به دو قسم زیر تقسیم می‌شود:
# حکم تکلیفی: که خطاب خداوند بوده و به‌صورت اقتضا یا تخییر، متعلق به فعل مکلف می‌باشد و انواع آن عبارت است از: واجب، مندوب، مباح، مکروه و حرام<ref>ر.ک: همان، ص19-‌58</ref>.
# حکم تکلیفی: که خطاب خداوند بوده و به‌صورت اقتضا یا تخییر، متعلق به فعل مکلف می‌باشد و انواع آن عبارت است از: واجب، مندوب، مباح، مکروه و حرام<ref>ر.ک: همان، ص19-‌58</ref>.
# حکم وضعی: که خطاب خداوند است که به قرار دادن چیزی سبب، یا شرط برای چیزی دیگر یا مانع از آن تعلق می‌گیرد یا به رخصت یا عزیمت متعلق می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص61-‌81</ref>.
# حکم وضعی: که خطاب خداوند است که به قرار دادن چیزی سبب، یا شرط برای چیزی دیگر یا مانع از آن تعلق می‌گیرد یا به رخصت یا عزیمت متعلق می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص61-‌81</ref>.