۱۰۶٬۳۴۱
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR64938J1.jpg | عنوان = دروس تمهیدیة في تاریخ علم الرجال عند الإمامیة | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = حبالله، حیدر (نويسنده) سمین، احمد بن عبدالجبار (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضو...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دروس تمهيدية في تاريخ علم الرجال عند الإمامية'''، تقریرهای درس | '''دروس تمهيدية في تاريخ علم الرجال عند الإمامية'''، تقریرهای درس «[[حبالله، حیدر|شیخ حیدر محمد کامل حبالله]]» است که [[سمین، احمد بن عبدالجبار|احمد بن عبدالجبار سمین]] آن را انجام داده است. این کتاب جستاری در پژوهش علم رجال و جرح و تعدیل آن در نزد امامیه است. | ||
نویسنده، فرایند شکلگیری دانش رجال را با ارائه مرحلههای تاریخی آن، از نخستین سده هجری تا دوره معاصر پژوهش میکند. او به معرفی عالمان رجالی، نوشتهجات، مرحلهها، ویژگیها و تحولاتی که این دانش از خود گذرانده، پرداخته است و بروندادهای این علم و تأثیر و تأثرهای درونیاش را بههمراه تعاملی که با دانشهای دینی دیگر دارد، بررسی مینماید. | نویسنده، فرایند شکلگیری دانش رجال را با ارائه مرحلههای تاریخی آن، از نخستین سده هجری تا دوره معاصر پژوهش میکند. او به معرفی عالمان رجالی، نوشتهجات، مرحلهها، ویژگیها و تحولاتی که این دانش از خود گذرانده، پرداخته است و بروندادهای این علم و تأثیر و تأثرهای درونیاش را بههمراه تعاملی که با دانشهای دینی دیگر دارد، بررسی مینماید. | ||
حبالله در آغاز، علم رجال و چارچوبه آن را تعریف کرده و از چگونگی شکلگیری بینش رجالی سخن میگوید. سپس نوشتهجات اولیه رجالی را که برای تحقیقات بعدی پایه گشتهاند، بررسی میکند. او به بحث از اعاده ترتیب تراث رجالی و توصیف مکتبهای «حله» و «جبل عامل» میپردازد و جایگاه دانش رجال را در کشمکش میان اخباریان و اصولیان، که تا زمانه شیخ علی کنی ادامه یافته است، میشناساند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص25، 85، 171، 237 و 385</ref>. | [[حبالله، حیدر|حبالله]] در آغاز، علم رجال و چارچوبه آن را تعریف کرده و از چگونگی شکلگیری بینش رجالی سخن میگوید. سپس نوشتهجات اولیه رجالی را که برای تحقیقات بعدی پایه گشتهاند، بررسی میکند. او به بحث از اعاده ترتیب تراث رجالی و توصیف مکتبهای «حله» و «جبل عامل» میپردازد و جایگاه دانش رجال را در کشمکش میان اخباریان و اصولیان، که تا زمانه شیخ [[کنی تهرانی، علی|علی کنی]] ادامه یافته است، میشناساند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص25، 85، 171، 237 و 385</ref>. | ||
حبالله در پایان، اوج نشاط علمی امامیه در سده معاصر را کاوش میکند؛ در این دوره است که مکتبهای بزرگ رجالی به نام عالمان مجدّدی چون بهبهانی، خویی، بروجردی و مامقانی ظاهر گشته و موسوعههای بزرگ در رجال امامیه نوشته میشود و این دانش را از گذشته خود متمایز مینماید. در این فرایند، دانشهای تازهای در علم رجال، مانند: «تعویض سندی»، «مشترکات»، «ضبط نامها»، «تصحیح اسنادها» و «گرهگشایی از مشکلات نُسخهها و ضبط آنها» عرضه میشود<ref>ر.ک: همان، ص447</ref>. | [[حبالله، حیدر|حبالله]] در پایان، اوج نشاط علمی امامیه در سده معاصر را کاوش میکند؛ در این دوره است که مکتبهای بزرگ رجالی به نام عالمان مجدّدی چون [[بهبهانی، سید علی|بهبهانی]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|خویی]]، [[بروجردی، سید حسین|بروجردی]] و [[مامقانی، عبدالله|مامقانی]] ظاهر گشته و موسوعههای بزرگ در رجال امامیه نوشته میشود و این دانش را از گذشته خود متمایز مینماید. در این فرایند، دانشهای تازهای در علم رجال، مانند: «تعویض سندی»، «مشترکات»، «ضبط نامها»، «تصحیح اسنادها» و «گرهگشایی از مشکلات نُسخهها و ضبط آنها» عرضه میشود<ref>ر.ک: همان، ص447</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |