الدر الملتقط في تبین الغلط: تفاوت میان نسخه‌ها

الدر الملتقط في تبین الغلط (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۸

۳۳۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۷۲۰

ویرایش

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
-'''الدر الملتقط في تبين الغلط'''، اثر ابو الفضائل حسن بن محمد بن حسن صغانی (650-577ق) است که درباره احادیث جعلی نوشته شده است. این اثر به‌همراه رساله‌ای به نام «الموضوعات»، اثر مؤلف یادشده، با تحقیق و تصحیح ابوالفدا عبدالله قاضی عرضه گردیده است.
+'''الدر الملتقط في تبين الغلط'''، اثر ابو الفضائل [[صاغانی، حسن بن محمد|حسن بن محمد بن حسن صغانی]] (650-577ق) است که درباره احادیث جعلی نوشته شده است. این اثر به‌همراه رساله‌ای به نام «الموضوعات»، اثر مؤلف یادشده، با تحقیق و تصحیح [[قاضی، ابوالفداء عبدالله|ابوالفدا عبدالله قاضی]] عرضه گردیده است.
-صغانی در الدر الملتقط، وضعیت احادیث جعلی را که در کتاب «شهاب قضاعی» و در ذیل آن، در کتاب «نُجَم» از اقلیشی آمده است، مشخص نموده و بررسی می‌کند. او احادیث جعلی را که بر زبان‌ها جاری و شهره‌اند به‌همراه کتاب‌های موضوعه‌ می‌نمایاند و هُشدارگونه، هرکدام را به‌ایجاز و بدون تفصیل توضیح می‌دهد<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص9</ref>‏.
+[[صاغانی، حسن بن محمد|صغانی]] در الدر الملتقط، وضعیت احادیث جعلی را که در کتاب «شهاب قضاعی» و در ذیل آن، در کتاب «نُجَم» از اقلیشی آمده است، مشخص نموده و بررسی می‌کند. او احادیث جعلی را که بر زبان‌ها جاری و شهره‌اند به‌همراه کتاب‌های موضوعه‌ می‌نمایاند و هُشدارگونه، هرکدام را به‌ایجاز و بدون تفصیل توضیح می‌دهد<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص9</ref>‏.
-صغانی درباره احادیث جعلی دو کتاب دارد: کتاب «الموضوعات»، و اثری مبسوط‌تر به نام «الدر الملتقط في تبين الغلط». بر روش صغانی درباره احادیث جعلی، نقدهایی شده است؛ به‌طوری‌که برخی او را از جمله متشدّدین (سخت‌گیران) بشمار آورده و حکم او به مجعول‌ بودن را در بسیاری از احادیث، درست ندانسته‌اند<ref>ر.ک: کتانی، محمد بن جعفر، ج1، ص151</ref>‏‏.
+[[صاغانی، حسن بن محمد|صغانی]] درباره احادیث جعلی دو کتاب دارد: کتاب «الموضوعات»، و اثری مبسوط‌تر به نام «الدر الملتقط في تبين الغلط». بر روش [[صاغانی، حسن بن محمد|صغانی]] درباره احادیث جعلی، نقدهایی شده است؛ به‌طوری‌که برخی او را از جمله متشدّدین (سخت‌گیران) بشمار آورده و حکم او به مجعول‌ بودن را در بسیاری از احادیث، درست ندانسته‌اند<ref>ر.ک: کتانی، محمد بن جعفر، ج1، ص151</ref>‏‏.
 ==الموضوعات==
-صغانی در این کتاب به حدیث‌های جعلی که شهره شده‌اند، می‌پردازد و از داستان‌سرایانی گلایه می‌کند که روایت‌های بی‌پایه را بر فراز منبرها و در مجلس‌ها می‌خوانند و صوفیان و فقیهان نیز، در خانقاه‌ها و مدرسه‌های علمیه از آن‌ها یاد می‌کنند تا جایی که متاسفانه، این مجعولات در میان مردم رواج یافته‌اند. او در این میان، جایگاه عالمان حدیث را برای مقابله با این جعلیات ممتاز می‌داند.
+[[صاغانی، حسن بن محمد|صغانی]] در این کتاب به حدیث‌های جعلی که شهره شده‌اند، می‌پردازد و از داستان‌سرایانی گلایه می‌کند که روایت‌های بی‌پایه را بر فراز منبرها و در مجلس‌ها می‌خوانند و صوفیان و فقیهان نیز، در خانقاه‌ها و مدرسه‌های علمیه از آن‌ها یاد می‌کنند تا جایی که متاسفانه، این مجعولات در میان مردم رواج یافته‌اند. او در این میان، جایگاه عالمان حدیث را برای مقابله با این جعلیات ممتاز می‌داند.
-صغانی در کار بررسی روایات جعلی، 136 حدیث موضوعه را بدون اینکه چرایی جعلشان را بیان کند، آورده است. شاید ازاین‌رو است که پیش از او، عالمی چون «ابن جوزی» حق مطلب را ادا نموده است؛ یا برای این است که صغانی آن را برای عموم مردم که تخصصی در جرح و تعدیل روایات ندارند، نوشته است. او در نوشتارش کذابان مشهور را نام برده و آنان را به‌اختصار می‌شناساند<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص8</ref>‏.
+[[صاغانی، حسن بن محمد|صغانی]] در کار بررسی روایات جعلی، 136 حدیث موضوعه را بدون اینکه چرایی جعلشان را بیان کند، آورده است. شاید ازاین‌رو است که پیش از او، عالمی چون «ابن جوزی» حق مطلب را ادا نموده است؛ یا برای این است که صغانی آن را برای عموم مردم که تخصصی در جرح و تعدیل روایات ندارند، نوشته است. او در نوشتارش کذابان مشهور را نام برده و آنان را به‌اختصار می‌شناساند<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص8</ref>‏.
-محقق (ابوالفدا عبدالله قاضی)، چون‌که متن کتاب حاضر را دربردارنده دو اثر از دو محدث دیگر می‌بیند، درباره آن دو نویسنده و آثارشان (قضاعی و کتاب او «الشهاب في الحكم و الأمثال» و اقلیشی و کتابش «نُجَم») توضیحاتی را آورده است<ref>ر.ک: همان، ص11-9</ref>. او خود، توضیحات مبسوطی را از متن و درباره راویان و احادیث جعلی و نیز درباره منابعی که این احادیث را ذکر کرده‌اند، در پاورقی آورده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص22</ref>‏‏.
+محقق ([[قاضی، ابوالفداء عبدالله|ابوالفدا عبدالله قاضی]])، چون‌که متن کتاب حاضر را دربردارنده دو اثر از دو محدث دیگر می‌بیند، درباره آن دو نویسنده و آثارشان (قضاعی و کتاب او «الشهاب في الحكم و الأمثال» و اقلیشی و کتابش «نُجَم») توضیحاتی را آورده است<ref>ر.ک: همان، ص11-9</ref>. او خود، توضیحات مبسوطی را از متن و درباره راویان و احادیث جعلی و نیز درباره منابعی که این احادیث را ذکر کرده‌اند، در پاورقی آورده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص22</ref>‏‏.
 محقق، این اثر را از روی نسخه خطی که در «دارالكتب المصرية» است، تهیه کرده است. در آن نسخه، بخشی با عنوان «أحاديث القصاص» نوشته ابن تیمیه وجود دارد که «الدر الملتقط» در صفحه‌های 6 تا 9 آن درج شده است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص11</ref>‏. او در پایان الدر الملتقط، موضوعات تفصیلی، احادیث و موضوعات اجمالی را فهرست کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص68-59</ref>‏. ‏همچنین، در پایان کتاب، فهرست احادیثی را که در «الموضوعات» آمده، به‌همراه احادیث مجملی که نص آن‌ها در متن آن رساله درج نشده، آورده است<ref>ر.ک: همان، ص36-27</ref>‏‏.