۱۰۸٬۹۹۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
[[ابن عربی، محمد بن علی|محیالدین]] در کتاب مناقب از مناقب چهارده معصوم(ع) یعنی پیامبر اکرم(ص)، [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، فاطمه زهرا(س) و سایر ائمه از فرزندان [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]] و فاطمه(س) صحبت کرده است. شرح مناقب شرحی تفصیلی و عرفانی بر کتاب المناقب ابن عربی در بیان فضایل و ویژگیهای چهارده معصوم(ع) است. شارح، شرح کوتاه بر زندگی و مذهب ابن عربی نگاشته و تعریفی از حکمت، عرفان و تصوف ارائه کرده، سپس طی چهارده فصل سخنان ابن عربی را در بیان مقامات عرفانی و معنوی پیامبر(ص)، حضرت زهرا(س) و امامان شیعه شرح کرده است.در هر فصل نخست مقدمهای کوتاه در زندگی و حالات هر معصوم آمده، سپس بخشی از سخنان ابن عربی و پس از ترجمه آن، توضیح کلمات و مفردات و تبیین مضامین آن ذکر شده است. شارح در تحلیل این کتاب از شرح زیارت جامعه کبیره شیخ احمد احسایی (معمولا بدون اشاره به کتاب و مؤلف و در برخی موارد عین عبارت را با اسم مؤلف و در مواردی هم با تجلیل مثل «بعضی از عظما و بزرگان علمای متأخرین» از او یاد میکند) و اشعار عرفانی بهره فراوان برده است. | [[ابن عربی، محمد بن علی|محیالدین]] در کتاب مناقب از مناقب چهارده معصوم(ع) یعنی پیامبر اکرم(ص)، [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، فاطمه زهرا(س) و سایر ائمه از فرزندان [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]] و فاطمه(س) صحبت کرده است. شرح مناقب شرحی تفصیلی و عرفانی بر کتاب المناقب ابن عربی در بیان فضایل و ویژگیهای چهارده معصوم(ع) است. شارح، شرح کوتاه بر زندگی و مذهب ابن عربی نگاشته و تعریفی از حکمت، عرفان و تصوف ارائه کرده، سپس طی چهارده فصل سخنان ابن عربی را در بیان مقامات عرفانی و معنوی پیامبر(ص)، حضرت زهرا(س) و امامان شیعه شرح کرده است.در هر فصل نخست مقدمهای کوتاه در زندگی و حالات هر معصوم آمده، سپس بخشی از سخنان ابن عربی و پس از ترجمه آن، توضیح کلمات و مفردات و تبیین مضامین آن ذکر شده است. شارح در تحلیل این کتاب از شرح زیارت جامعه کبیره شیخ احمد احسایی (معمولا بدون اشاره به کتاب و مؤلف و در برخی موارد عین عبارت را با اسم مؤلف و در مواردی هم با تجلیل مثل «بعضی از عظما و بزرگان علمای متأخرین» از او یاد میکند) و اشعار عرفانی بهره فراوان برده است. | ||
موسوی خلخالی از شاگردان [[جلوه، سید ابوالحسن|ابوالحسن جلوه]] بوده ولی گویا تمایل وی به عرفان بیشتر بوده. بحث مستوفایی که از شارح این کتاب درباره مذهب [[ابن عربی، محمد بن علی|محیالدین]] آمده بیسابقه است و بعد از او مورد استفاده بسیاری واقع شده است. .<ref>مقدمه مترجم بر کتاب، ص1، بینام؛ پیامبر و اهل بیت(ع)، ص151</ref> | موسوی خلخالی از شاگردان [[جلوه، سید ابوالحسن|ابوالحسن جلوه]] بوده ولی گویا تمایل وی به عرفان بیشتر بوده. بحث مستوفایی که از شارح این کتاب درباره مذهب [[ابن عربی، محمد بن علی|محیالدین]] آمده بیسابقه است و بعد از او مورد استفاده بسیاری واقع شده است..<ref>مقدمه مترجم بر کتاب، ص1، بینام؛ پیامبر و اهل بیت(ع)، ص151</ref> | ||
مناقب [[ابن عربی، محمد بن علی|محیالدین]] چندین بار به صورت مستقل یا ذیل دیگر کتابها به چاپ رسیده اما منبع اصلی مترجم در متن مناقب، نسخه ضمن شرح مناقب خود [[موسوی خلخالی، صالح|سید صالح خلخالی]] بوده که از نظر مترجم، نسبت به دیگر نسخهها صحیحتر است. ترجمهها، توضیحات پاورقی و قسمتهای داخل [ ] و ویرایش متن از مصحح و مترجم (مهدی افتخار) است. | مناقب [[ابن عربی، محمد بن علی|محیالدین]] چندین بار به صورت مستقل یا ذیل دیگر کتابها به چاپ رسیده اما منبع اصلی مترجم در متن مناقب، نسخه ضمن شرح مناقب خود [[موسوی خلخالی، صالح|سید صالح خلخالی]] بوده که از نظر مترجم، نسبت به دیگر نسخهها صحیحتر است. ترجمهها، توضیحات پاورقی و قسمتهای داخل [ ] و ویرایش متن از مصحح و مترجم (مهدی افتخار) است. |