۱۰۶٬۴۵۴
ویرایش
حوزه‌های علمیه طرحی نو بر پایه ارزشها: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ')ر' به ') ر'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اه ها' به 'اه‌ها') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ')ر' به ') ر') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
گذشته از اينها لازم است در حوزه هاى علميه هفت اصل زير رعايت شود تا به آن هدف نهايى دست يابيم: کوشش و دورى از تن‌پرورى و بر باد دادن عمر و سرمايه، جهاد با مراتب چندش، تحصيل روحيۀ اجتماعى و جمع‌گرايى برخاسته از ذکر بارى، پايبندى به نظم و دورى از هرج و مرج در زندگى تحصيلى، تفکر و تدبر، پذيرندگى و تن‌درستى. | گذشته از اينها لازم است در حوزه هاى علميه هفت اصل زير رعايت شود تا به آن هدف نهايى دست يابيم: کوشش و دورى از تن‌پرورى و بر باد دادن عمر و سرمايه، جهاد با مراتب چندش، تحصيل روحيۀ اجتماعى و جمع‌گرايى برخاسته از ذکر بارى، پايبندى به نظم و دورى از هرج و مرج در زندگى تحصيلى، تفکر و تدبر، پذيرندگى و تن‌درستى. | ||
پس از اين به افزايش و ژرفش برنامه هاى حوزوى مى‌پردازد و براى تحقق آن از سه شيوۀ خودفرهيختگى، تخصص و پيگيرى و استمرار تحقيق و مطالعه پس از فارغ التحصيلى ياد مى‌کند.آنگاه در شرح درس هاى اصلى حوزوى از ادبيات عرب (صرف، نحو، علوم بلاغى)، منطق، اصول فقه و فقه مى‌گويد و مراحل دوگانۀ آموزش فقه را باز مى‌شکافد تا مى‌رسد به درس هاى مکتبى که مقتضاى شرايط نوين جهان اسلام است و آنها را در سه گونۀ: بينش هاى مکتبى، انديشۀ مکتبى و فرهنگ مکتبى بررسى مى‌کند و با پرداخت تخصص در حوزه هاى علميه، زمينه هاى آن(رهبرى الهى، انديشور تحليل‌گر، و دعوتگر شايسته)را ياد مى‌کند و رهبري هاى شايسته و تقوا و تقيد را عوامل مهم شکوفايى حوزه‌ها مى‌خواند. | پس از اين به افزايش و ژرفش برنامه هاى حوزوى مى‌پردازد و براى تحقق آن از سه شيوۀ خودفرهيختگى، تخصص و پيگيرى و استمرار تحقيق و مطالعه پس از فارغ التحصيلى ياد مى‌کند.آنگاه در شرح درس هاى اصلى حوزوى از ادبيات عرب (صرف، نحو، علوم بلاغى)، منطق، اصول فقه و فقه مى‌گويد و مراحل دوگانۀ آموزش فقه را باز مى‌شکافد تا مى‌رسد به درس هاى مکتبى که مقتضاى شرايط نوين جهان اسلام است و آنها را در سه گونۀ: بينش هاى مکتبى، انديشۀ مکتبى و فرهنگ مکتبى بررسى مى‌کند و با پرداخت تخصص در حوزه هاى علميه، زمينه هاى آن(رهبرى الهى، انديشور تحليل‌گر، و دعوتگر شايسته) را ياد مى‌کند و رهبري هاى شايسته و تقوا و تقيد را عوامل مهم شکوفايى حوزه‌ها مى‌خواند. | ||
باب اول.خاستگاه‌هاى حوزه هاى علميه: در اين فصل از نقش علم در ساختار تمدن مى‌گويد و يادآور مى‌شود که دانش، تنها راه آزادى نفس است و نپرداختن به علم عقب‌ماندگى مى‌آورد و در راه علم‌آموزى بايد از آفت هاى علم چون: هوا، هوس، شهوت و خوش‌گذرانى پروا داشت و از عمر بهره‌گيرى بهينه کرد و به مسئوليت فردى و اجتماعى خود توجه داشت. | باب اول.خاستگاه‌هاى حوزه هاى علميه: در اين فصل از نقش علم در ساختار تمدن مى‌گويد و يادآور مى‌شود که دانش، تنها راه آزادى نفس است و نپرداختن به علم عقب‌ماندگى مى‌آورد و در راه علم‌آموزى بايد از آفت هاى علم چون: هوا، هوس، شهوت و خوش‌گذرانى پروا داشت و از عمر بهره‌گيرى بهينه کرد و به مسئوليت فردى و اجتماعى خود توجه داشت. | ||