۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'نتیجه گیری' به 'نتیجهگیری') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
'''مردم باوری:''' | '''مردم باوری:''' | ||
درنظر ایشان مردم پذیرای همه مدارج عرفانی هستند و شخصیت عارف هم در ارتباط با مردم بارور میشود. بنابراین دستاوردهای عرفانی | درنظر ایشان مردم پذیرای همه مدارج عرفانی هستند و شخصیت عارف هم در ارتباط با مردم بارور میشود. بنابراین دستاوردهای عرفانی امام،اعتماد و خوش بینی به هدایت کلیه انسان ها و شعور و استعداد آن ها در درک و ره روی طریق حق است. | ||
'''وحدت مسلمین تحت لوای کلمه توحید:''' | '''وحدت مسلمین تحت لوای کلمه توحید:''' | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
یک ملت به مفهوم رایج و مدرن آن که منظور مقوله محتوایی دولت- کشورهاست و همین مفهوم زیربنای ایدئولوژی خاصی به نام ملت گرایی شده است. | یک ملت به مفهوم رایج و مدرن آن که منظور مقوله محتوایی دولت- کشورهاست و همین مفهوم زیربنای ایدئولوژی خاصی به نام ملت گرایی شده است. | ||
دوم،ملت به معنی توده مردم است و سوم، ملت به همراه قید اسلام و قرآن که منظور جهان اسلام یا همان مقوله امت اسلامی است. | |||
دیدگاه امام درباره ملی گرایی از نگرش خاص ایشان به سیاست و حکومت قابل فهم است. با بررسی آرای ایشان درباره ملی گرایی، دو گرایش مشخص قابل مشاهده است. گرایش غالب، ملی گرایی به عنوان ایدئولوژی مقابل اسلام و ارزش های دینی است که ایشان به دلایل دینی و اجتماعی آن را مردود میداند. گرایش دوم، ملی گرایی به عنوان پدیده ای میهن دوستانه و در جهت استقلال و حاکمیت ملی است که مورد تأیید است. آن چه ایشان از تبعات و آثار ملی گرایی در جوامع اسلامی می بیند ضدیت آن با ارزش های اسلامی است. از نظر ایشان، ملی گرایی، اخوت و برادری بین مسلمین را به هم زده و در یک کلام مقابل اسلام قرار گرفته است. لذا همواره بر اسلامی بودن امور و نه ملی بودن آن ها اشاره تأکید مینماید و این ضدیت در وجوه ذیل بیان شده است: | دیدگاه امام درباره ملی گرایی از نگرش خاص ایشان به سیاست و حکومت قابل فهم است. با بررسی آرای ایشان درباره ملی گرایی، دو گرایش مشخص قابل مشاهده است. گرایش غالب، ملی گرایی به عنوان ایدئولوژی مقابل اسلام و ارزش های دینی است که ایشان به دلایل دینی و اجتماعی آن را مردود میداند. گرایش دوم، ملی گرایی به عنوان پدیده ای میهن دوستانه و در جهت استقلال و حاکمیت ملی است که مورد تأیید است. آن چه ایشان از تبعات و آثار ملی گرایی در جوامع اسلامی می بیند ضدیت آن با ارزش های اسلامی است. از نظر ایشان، ملی گرایی، اخوت و برادری بین مسلمین را به هم زده و در یک کلام مقابل اسلام قرار گرفته است. لذا همواره بر اسلامی بودن امور و نه ملی بودن آن ها اشاره تأکید مینماید و این ضدیت در وجوه ذیل بیان شده است: | ||
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
4-احیای حج ابراهیمی | 4-احیای حج ابراهیمی | ||
5-فرامین و احکام جهانی(اعلام روز جهانی قدس، نامه تاریخی به | 5-فرامین و احکام جهانی(اعلام روز جهانی قدس، نامه تاریخی به گورباچف،حکم اعدام سلمان رشدی مرتد، وصیت نامه سیاسی- الهی [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]](ره)) | ||
نتیجهگیری: از مجموع مباحث مطرح شده و رویکرد امام به مقوله امت و ملت چنین برمیآید که ایشان خواستار تشکیل حکومتی مبتنی بر وحدت امت اسلامی و فراتر از دایره دولت های ملی امروزی میباشد و در این راستا سیاست های جمهوری اسلامی را طوری تنظیم مینماید که فراسوی الگوی ملت-دولت حرکت کند و با درهم شکستن عوامل تفرقه-افکن، موجبات وحدت و هم بستگی مسلمانان جهان را فراهم سازد.<ref> ر.ک: بینام، ص22-23</ref> | نتیجهگیری: از مجموع مباحث مطرح شده و رویکرد امام به مقوله امت و ملت چنین برمیآید که ایشان خواستار تشکیل حکومتی مبتنی بر وحدت امت اسلامی و فراتر از دایره دولت های ملی امروزی میباشد و در این راستا سیاست های جمهوری اسلامی را طوری تنظیم مینماید که فراسوی الگوی ملت-دولت حرکت کند و با درهم شکستن عوامل تفرقه-افکن، موجبات وحدت و هم بستگی مسلمانان جهان را فراهم سازد.<ref> ر.ک: بینام، ص22-23</ref> |