پرش به محتوا

حاوي الأقوال في معرفة الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'میکند' به 'می‌کند'
جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'میکند' به 'می‌کند')
خط ۴۹: خط ۴۹:
مؤلف کتاب خود را بر چهار بخش «صحاح»، «حسان»، «موثقین» و «ضعاف» تقسیم نموده و این نخستین بار است که عالمی رجالی، کتابش را بر چهار قسم منقسم کرده است؛ زیرا کتابهای پیشینیان، یا بر دو قسم بود (حسان و ضعاف) و یا اصلاً تقسیم نشده بود<ref>ر.ک: همان</ref>.
مؤلف کتاب خود را بر چهار بخش «صحاح»، «حسان»، «موثقین» و «ضعاف» تقسیم نموده و این نخستین بار است که عالمی رجالی، کتابش را بر چهار قسم منقسم کرده است؛ زیرا کتابهای پیشینیان، یا بر دو قسم بود (حسان و ضعاف) و یا اصلاً تقسیم نشده بود<ref>ر.ک: همان</ref>.


مؤلف در این کتاب، عنایت فراوانی به سخنان [[نجاشی، احمد بن علی|ابوالعباس نجاشی]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] داشته است. وی ابتدا سخن [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشی]] را - ‌بدون تغییر در عبارت و با حذف طرق و اسانید - ‌و سپس قول [[حلی، حسن بن یوسف|علامه]] را در «[[خلاصة الأقوال في معرفة الرجال|خلاصة الأقوال]]» ذکر می‌کند و پس از آن عبارات [[شهید ثانی، زین‌الدین بن علی|شهید ثانی]] - ‌اگر در مورد راوی مشخص یافت شود - ‌و سخنان مرحوم [[طوسی، محمد بن حسن|طوسی]] را در دو کتاب رجال و فهرست میآورد و با این کار خویش نشان می‌دهد که از کدام راوی در اصول پنج‌گانه رجالی یاد شده و از کدام راوی، تنها در یکی از این کتابها ذکری به میان آمده است. جالب آنکه مؤلف تصریح میکند که: بسیاری از رجال و روات، در کتابهای نجاشی، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] در غیر باب خودشان مذکورند و او با جستجوی بسیار بر نام آنها آگاهی یافته و از آنها در باب مختص خودشان: صحاح، حسان و موثقین یاد کرده است. اما بحث درباره ضعاف را او با استفاده از کتابهای [[رجال النجاشي|رجال نجاشی]] و [[خلاصة الأقوال في معرفة الرجال|خلاصه علامه]]، دنبال کرده و نام کسانی را هم که در این دو کتاب نیامده - ‌ولی در کتابهای [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] مذکور است - ‌در فصلی جداگانه فهرست کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
مؤلف در این کتاب، عنایت فراوانی به سخنان [[نجاشی، احمد بن علی|ابوالعباس نجاشی]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] داشته است. وی ابتدا سخن [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشی]] را - ‌بدون تغییر در عبارت و با حذف طرق و اسانید - ‌و سپس قول [[حلی، حسن بن یوسف|علامه]] را در «[[خلاصة الأقوال في معرفة الرجال|خلاصة الأقوال]]» ذکر می‌کند و پس از آن عبارات [[شهید ثانی، زین‌الدین بن علی|شهید ثانی]] - ‌اگر در مورد راوی مشخص یافت شود - ‌و سخنان مرحوم [[طوسی، محمد بن حسن|طوسی]] را در دو کتاب رجال و فهرست میآورد و با این کار خویش نشان می‌دهد که از کدام راوی در اصول پنج‌گانه رجالی یاد شده و از کدام راوی، تنها در یکی از این کتابها ذکری به میان آمده است. جالب آنکه مؤلف تصریح می‌کند که: بسیاری از رجال و روات، در کتابهای نجاشی، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] در غیر باب خودشان مذکورند و او با جستجوی بسیار بر نام آنها آگاهی یافته و از آنها در باب مختص خودشان: صحاح، حسان و موثقین یاد کرده است. اما بحث درباره ضعاف را او با استفاده از کتابهای [[رجال النجاشي|رجال نجاشی]] و [[خلاصة الأقوال في معرفة الرجال|خلاصه علامه]]، دنبال کرده و نام کسانی را هم که در این دو کتاب نیامده - ‌ولی در کتابهای [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] مذکور است - ‌در فصلی جداگانه فهرست کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


همچنین وی بر کتاب رجال حسن بن علی بن داود - ‌با وجود حسن ترتیب - ‌به علت کثرت اغلاط و قلت ضبط اعتماد نکرده و از آن - ‌جز در برخی موارد به‌عنوان شاهد - ‌استفاده نکرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
همچنین وی بر کتاب رجال حسن بن علی بن داود - ‌با وجود حسن ترتیب - ‌به علت کثرت اغلاط و قلت ضبط اعتماد نکرده و از آن - ‌جز در برخی موارد به‌عنوان شاهد - ‌استفاده نکرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.