پرش به محتوا

ناجی، محمدیوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مهم تر' به 'مهم‌تر'
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
جز (جایگزینی متن - 'مهم تر' به 'مهم‌تر')
 
خط ۳۶: خط ۳۶:
'''محمد يوسف''' (زنده در 1127ق)، ملقب به ناجى، در اصفهان و در در روزگار سلطان حسین می‌زيسته است. متأسفانه در منابع موجود درباره وى و نيز اساتيد و شاگردان او مطلب چندانى يافت نشد. تنها شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] از وى با عنوان محمد يوسف گرجى ناجى نام برده است.
'''محمد يوسف''' (زنده در 1127ق)، ملقب به ناجى، در اصفهان و در در روزگار سلطان حسین می‌زيسته است. متأسفانه در منابع موجود درباره وى و نيز اساتيد و شاگردان او مطلب چندانى يافت نشد. تنها شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] از وى با عنوان محمد يوسف گرجى ناجى نام برده است.


رساله در پادشاهی صفوی از آثار بجا مانده از از او است که در سال 1127ق یعنی هشت سال مانده به سقوط اصفهان توسط افغانها نوشته شده است، البته این رساله بی نام بوده و بعدها این نام را بر این رساله نهاده‌اند، موضوع اصلی آن، دفاع از سلطنت صفوی و تلاش برای توجیه لزوم اطاعت از حکومت صفوی به عنوان حکومتی شیعی و عادل است. یکی از مهم ترین نکات در این اثر، توجه به اندیشه‌های مهدویت گرایانه در سراسر آن است.
رساله در پادشاهی صفوی از آثار بجا مانده از از او است که در سال 1127ق یعنی هشت سال مانده به سقوط اصفهان توسط افغانها نوشته شده است، البته این رساله بی نام بوده و بعدها این نام را بر این رساله نهاده‌اند، موضوع اصلی آن، دفاع از سلطنت صفوی و تلاش برای توجیه لزوم اطاعت از حکومت صفوی به عنوان حکومتی شیعی و عادل است. یکی از مهم‌ترین نکات در این اثر، توجه به اندیشه‌های مهدویت گرایانه در سراسر آن است.


==آثار==
==آثار==