۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می توان' به 'میتوان') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می پردازد' به 'میپردازد') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
'''مولوی نامه (مولوی چه می گوید) ''' تالیف [[همایی، جلالالدین|جلالالدین همایی]] (1278-1359ش) است که میتوان آن را شرح و تفسیر موضوعی مثنوی معنوی دانست. چرا که مؤلف در آن، دیدگاه [[مولوی]] را در موضوعات مختلف، عمدتا بر اساس مثنوی معنوی، مورد بحث و بررسی قرار میدهد. | '''مولوی نامه (مولوی چه می گوید) ''' تالیف [[همایی، جلالالدین|جلالالدین همایی]] (1278-1359ش) است که میتوان آن را شرح و تفسیر موضوعی مثنوی معنوی دانست. چرا که مؤلف در آن، دیدگاه [[مولوی]] را در موضوعات مختلف، عمدتا بر اساس مثنوی معنوی، مورد بحث و بررسی قرار میدهد. | ||
کتاب مشتمل بر دو بخش است که در بخش اول، مؤلف، ابتدا در مقدمهای مفصل، به بررسی شخصیت [[مولوی]] | کتاب مشتمل بر دو بخش است که در بخش اول، مؤلف، ابتدا در مقدمهای مفصل، به بررسی شخصیت [[مولوی]] میپردازد و شخصیت وی را به سه مرحله علمی و عرفانی، یعنی خامی و پختگی و سوختن(که آن ها را در طول هم میداند) تقسیم می کند. وی، با تطبیق این سه مرحله بر زندگی نامه مولوی، به توضیح این سه مرحله در طول حیات [[مولوی]] میپردازد. <ref>ر.ک: مقدمه ص24-10</ref> | ||
سپس، در متن کتاب، در چهار بخش، عقاید و افکار مولوی را بررسی میکند. بخش اول مربوط به دیدگاه مولوی در باره آداب و رسوم اخلاقی و اجتماعی است. که در این بخش، به مباحثی چون آفات زبان، عفت، سخاوت و اخلاق نکو از دیدگاه مولوی، پرداخته است. بخش دوم به دیدگاه [[مولوی]] در باره معتقدات مذهبی و مسائل فقهی شرعی میپردازد. در این قسمت، تسبیح و تهلیل موجودات و مطالب پیرامون آن، تشیع مولوی و عقیده وی در باره خاندان اهل بیت(ع)، و مباحث فقهی مانند کیفیت وضوء و تیمم، اکل میته و تحری قبله، حد و تعزیر قاضی، خونبها و دیه، ضمان مال غصبی، تحلیل نماز و قاعده الید، آمده است. بخش سوم عقاید و افکار فلسفی و کلامی مولوی را بررسی می کند. مباحث مهمی چون جبر و اختیار، قضا و قدر و علم النفس، و همچنین مطالبی در رابطه با معاد و حقیقت آن، در این بخش آمده است. بخش چهارم مربوط به دیدگاههای مولوی در باب مسائل عرفانی است که بخش عمده کتاب را در بر میگیرد. حرکت جوهری و مقام خلیفه اللهی انسان، وحدت وجود، مسلک عرفانی مولوی و امتیاز آن بر دیگر مسالک عرفانی، مراتب و مقامات اولیا، حقیقت خواب و خلسه، تاویل و تنزیل، اتحاد ملل و ادیان و مذاهب، و... از جمله مطالب متنوع این بخش است. <ref>ر.ک: ج 2و1، فهرست کتاب</ref>. | سپس، در متن کتاب، در چهار بخش، عقاید و افکار مولوی را بررسی میکند. بخش اول مربوط به دیدگاه مولوی در باره آداب و رسوم اخلاقی و اجتماعی است. که در این بخش، به مباحثی چون آفات زبان، عفت، سخاوت و اخلاق نکو از دیدگاه مولوی، پرداخته است. بخش دوم به دیدگاه [[مولوی]] در باره معتقدات مذهبی و مسائل فقهی شرعی میپردازد. در این قسمت، تسبیح و تهلیل موجودات و مطالب پیرامون آن، تشیع مولوی و عقیده وی در باره خاندان اهل بیت(ع)، و مباحث فقهی مانند کیفیت وضوء و تیمم، اکل میته و تحری قبله، حد و تعزیر قاضی، خونبها و دیه، ضمان مال غصبی، تحلیل نماز و قاعده الید، آمده است. بخش سوم عقاید و افکار فلسفی و کلامی مولوی را بررسی می کند. مباحث مهمی چون جبر و اختیار، قضا و قدر و علم النفس، و همچنین مطالبی در رابطه با معاد و حقیقت آن، در این بخش آمده است. بخش چهارم مربوط به دیدگاههای مولوی در باب مسائل عرفانی است که بخش عمده کتاب را در بر میگیرد. حرکت جوهری و مقام خلیفه اللهی انسان، وحدت وجود، مسلک عرفانی مولوی و امتیاز آن بر دیگر مسالک عرفانی، مراتب و مقامات اولیا، حقیقت خواب و خلسه، تاویل و تنزیل، اتحاد ملل و ادیان و مذاهب، و... از جمله مطالب متنوع این بخش است. <ref>ر.ک: ج 2و1، فهرست کتاب</ref>. |