۱۱۱٬۵۱۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده:شهریور (99)' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
از آنجا که تاریخ تکرار میشود بسیاری از اشارات تاریخی نویسنده امروزه نیز مشاهده میشود؛ بهعنوانمثال بودجهنویسی اشتباه امروز دولتها برای ارگانها و سازمانهای مختلف که گاه نصف یا ثلث آن نیز وصول نمیشود از عهد قاجار به ارث رسیده است: «اگرچه میرزا تقیخان امیرنظام مواجب را کسر کرد ولی کسر او بهتر از زیادی و افزون دیگران بود؛ بجهت آنکه در عهد شاه مرحوم و صدارت حاجی میرزا آقاسی اسم مواجب زیاد و رسم آن کم بلکه هیچ بود؛ مثلاً بشخصی ده هزار تومان مواجب میدادند، ولی وصول نمیشد. صاحب مواجب مجبور میشد که آن برات را بهزار تومان بفروشد و باز آن هزار تومان هم اسباب خرازی فرنگ بگیرد لکن میرزا تقیخان اگرچه کسر کرد، ولی هرقدر مواجب که داده میشد بسهولت بحیطه وصول میرسید...»<ref>ر.ک: همان، ص226</ref>. | از آنجا که تاریخ تکرار میشود بسیاری از اشارات تاریخی نویسنده امروزه نیز مشاهده میشود؛ بهعنوانمثال بودجهنویسی اشتباه امروز دولتها برای ارگانها و سازمانهای مختلف که گاه نصف یا ثلث آن نیز وصول نمیشود از عهد قاجار به ارث رسیده است: «اگرچه میرزا تقیخان امیرنظام مواجب را کسر کرد ولی کسر او بهتر از زیادی و افزون دیگران بود؛ بجهت آنکه در عهد شاه مرحوم و صدارت حاجی میرزا آقاسی اسم مواجب زیاد و رسم آن کم بلکه هیچ بود؛ مثلاً بشخصی ده هزار تومان مواجب میدادند، ولی وصول نمیشد. صاحب مواجب مجبور میشد که آن برات را بهزار تومان بفروشد و باز آن هزار تومان هم اسباب خرازی فرنگ بگیرد لکن میرزا تقیخان اگرچه کسر کرد، ولی هرقدر مواجب که داده میشد بسهولت بحیطه وصول میرسید...»<ref>ر.ک: همان، ص226</ref>. | ||
گاه نیز برخوردهایی مقتدرانهای دیده میشود که میتواند چراغ راه برخی دولتمردان باشد: ... رشدی افندی شیروانیزاده صدراعظم عثمانی از طرف سلطان عبدالعزیز خان به استقبال آمده بود. میرزا حسینخان در باب تشریفات ورود موکب همایونی به اسلامبول با او مجلسی تشکیل داد و از جمله کسانی که در آن مجلس حاضر بودند و حالا در قید حیات هستند، نواب الله قلی میرزای ایلخانی است. صدراعظم عثمانی اظهار داشت که سلطان ما از برای هیچیک از سلاطین که به اسلامبول آمدهاند استقبال نکرده است و از برای اینکه در آتیه تکلیف زیاد نشود از شاه ایران هم استقبال نخواهد کرد که سلاطین اروپ هم بعد ازین چنین تمنایی نداشته باشند. حاجی میرزا حسینخان چون این کلام بشنید فوراً از اطاق کشتی بیرون آمده به ناخدای کشتی فرمان داده که در برندیزی معاودت کنید و ترک رفتن به اسلامبول نمایید. صدراعظم عثمانی از این قضیه مضطرب شد و اللهقلی میرزای ایلخانی را شفیع کرد که حاجی میرزا حسینخان همینقدر به او مهلت دهد تا درینخصوص به بابعالی به تلگراف سئوال و جواب نماید و تکلیف معلوم شود. به همینجهت چند ساعتی در چناق قلعه توقف شد و جواب صدراعظم عثمانی در قبول استقبال سلطان از اسلامبول رسید. آنگاه لنگر کشتی را کشیدند و بهطرف اسلامبول حرکت کردند<ref>ر.ک: همان، ص325-324</ref>. | گاه نیز برخوردهایی مقتدرانهای دیده میشود که میتواند چراغ راه برخی دولتمردان باشد:... رشدی افندی شیروانیزاده صدراعظم عثمانی از طرف سلطان عبدالعزیز خان به استقبال آمده بود. میرزا حسینخان در باب تشریفات ورود موکب همایونی به اسلامبول با او مجلسی تشکیل داد و از جمله کسانی که در آن مجلس حاضر بودند و حالا در قید حیات هستند، نواب الله قلی میرزای ایلخانی است. صدراعظم عثمانی اظهار داشت که سلطان ما از برای هیچیک از سلاطین که به اسلامبول آمدهاند استقبال نکرده است و از برای اینکه در آتیه تکلیف زیاد نشود از شاه ایران هم استقبال نخواهد کرد که سلاطین اروپ هم بعد ازین چنین تمنایی نداشته باشند. حاجی میرزا حسینخان چون این کلام بشنید فوراً از اطاق کشتی بیرون آمده به ناخدای کشتی فرمان داده که در برندیزی معاودت کنید و ترک رفتن به اسلامبول نمایید. صدراعظم عثمانی از این قضیه مضطرب شد و اللهقلی میرزای ایلخانی را شفیع کرد که حاجی میرزا حسینخان همینقدر به او مهلت دهد تا درینخصوص به بابعالی به تلگراف سئوال و جواب نماید و تکلیف معلوم شود. به همینجهت چند ساعتی در چناق قلعه توقف شد و جواب صدراعظم عثمانی در قبول استقبال سلطان از اسلامبول رسید. آنگاه لنگر کشتی را کشیدند و بهطرف اسلامبول حرکت کردند<ref>ر.ک: همان، ص325-324</ref>. | ||
[[فروغی، محمدعلی|محمدعلى فروغى]] طى یادداشتى در حاشیه آخرین صفحه کتاب به اختلاف خط دیباچه و خاتمه با متن اشاره کرده و آن دو را به پدر خویش منتسب کرده است: «دیباچه و خاتمه هر دو از منشئات میرزا محمدحسین فروغی است بخط خود او نوشته شده باین جهت با سایر اوراق دیگر خطاً فرقی پیداکرده»<ref>ر.ک: همان، ص369</ref>. | [[فروغی، محمدعلی|محمدعلى فروغى]] طى یادداشتى در حاشیه آخرین صفحه کتاب به اختلاف خط دیباچه و خاتمه با متن اشاره کرده و آن دو را به پدر خویش منتسب کرده است: «دیباچه و خاتمه هر دو از منشئات میرزا محمدحسین فروغی است بخط خود او نوشته شده باین جهت با سایر اوراق دیگر خطاً فرقی پیداکرده»<ref>ر.ک: همان، ص369</ref>. |