سیر تطور تفکر سیاسی امام خمینی(ره): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع = خمینی، روح الله رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران ، ۱۲۷۹ - ۱۳۶۸-- نظریه درباره سیاست و حکومت

بعنوان مثال تاریخ مبارزات سیاسی امام نشان می دهد که ایشان از آغاز مبارزات، شعار نفی سلطنت نداده اند ،بلکه در ابتدا تقاضای ایشان انجام برخی اصلاحات در نظام سیاسی و فرهنگی جامعه و جلوگیری از تخلفات شرعی و قانونی بوده است.

به نظر می رسد به دو روش می توان چرایی تحول اندیشه سیاسی حضرت امام را توضیح داد؛ یکی به طریق طبقه بندی محتوای اندیشه سیاسی اسلام؛ به بیان دیگر ،استفاده از روش «گفتمان سازی» در حوزه اندیشه سیاسی و دوم، از طریق فهم مکانیزم «اجتهاد» در مکتب شیعه و فضای حاکم بر استنباط احکام اسلامی. طبق روش گفتمان سازی تمامی محتوای اندیشه سیاسی اسلام را که توسط متفکران مسلمان ارائه شده است، می‌توان در سه گفتمان قرار داد: گفتمان تغلّب، گفتمان اصلاح و گفتمان انقلاب. تمامی اندیشه‌هایی که درصدد توجیه نظام های سیاسی استبدادی بوده اند و برای آن‌ها مشروعیت سازی می کرده اند، تحت عنوان گفتمان تغلّب قرار می گیرند. آن دسته اندیشه ها که درصدد بهبود بخشیدن به اوضاع سیاسی و اجتماعی را از طرق مسالمت آمیز و تدریجی بوده اند ،ذیل عنوان گفتمان اصلاح قرار می گیرند. اما اندیشه‌هایی که سودای تعویض نظام سیاسی داشته اند، سازنده گفتمان انقلاب می باشند. طبق این روش، اندیشه سیاسی امام مرکب از گفتمان اصلاح و انقلاب است .روش دوم توضیح تحوّل در اندیشه سیاسی امام، توضیح فضایی است که فقها در آن فضا به ارائه نظریات و فتاوای خویش می پردازند. بر طبق این اصول هرقدر که بتوانیم در جهت کاهش ظلم و افزایش عدالت قدم برداریم، به همان میزان مکلفیم. بنابراین، تمامی آنچه در اندیشه حضرت امام آمده است، همچون پذیرش سلطنت مشروطه، نظارت فقها و ولایت فقیه قابل توضیح است. سلطنت مشروطه و حتی سلطنت عادله که حداقلی از ضرورت نظام سیاسی است در یک سو قرار می گیرد و در طرف دیگر، نظام سیاسی الهی است که معصوم یا نایب عام معصوم ،یعنی فقیه جامع الشرایط در رأس آن باشد و این حداکثر چیزی است که از نظر آرمانی می توان برقرار کرد.

3.آسیب‌های دینی، اخلاقی و فرهنگی: تبلیغ جدایی دین از سیاست ،تبلیغ ضداسلام، دعوت به غیر اسلام و ارائه مکاتب پوشالی و فریبنده ،ازخودباختگی و ناامیدی، دور کردن جامعه از معنویات، تباهی نسل جوان، ترویج فساد از طریق رسانه ها، گسترش مراکز فساد، تخریب قوه تفکر، کشف حجاب، ایجاد سلطه فرهنگی و تقویت باور برتری غرب ،ایجاد بدبینی بین روحانی و دانشگاهی.

4.آسیب‌های نظامی: تبدیل کشور ایران به پایگاه نظامی برای غرب ، خرید اسلحه از غرب بدون رعایت مصالح ملی.

به اختصار عبارتند از؛ تشکیل حکومت اسلامی با عنوان جمهوری اسلامی، قطع وابستگی به اجانب، حمایت از مسلمانان و مستضعفان جهان، کسب استقلال اقتصادی و فرهنگی و سیاسی ،حاکمیت دین و ارزش های دینی در جامعه، داشتن نیروی نظامی قوی و مستقل، گماردن افراد شایسته به مناصب کلیدی و غیرکلیدی ،ساختن انسان مورد نظر اسلام، برقراری آزادی،استکبار ستیزی، عدالت.