الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۸

۸۲۱ بایت حذف‌شده ، ۱۵ ژوئن

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۳۱۲

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:NUR00153.jpg|بی‌قاب|چپ|امام رضا علیه‌السلام|175px]]
+[[پرونده:NUR23968J1.jpg|بی‌قاب|چپ|نیایش امام حسین(ع) در صحرای عرفات|175px]]
+'''نیایش امام حسین(ع) در صحرای عرفات''' تألیف [[جعفری تبریزی، محمدتقی|محمدتقی جعفری]]، این مجموعه، شرحی‌است عالمانه بر دعای امام حسین(ع) در روز عرفه و آن را می‌توان دقیق‌ترین و علمی‌ترین کتابی دانست که در شرح این دعای شریف به چاپ رسیده است.
-'''ابوالحسن على بن موسى علیهما‌السلام''' (۱۴۸–۲۰۳ق)، ملقب به رضا، امام هشتم از ائمۀ اثنی‌عشر علیهم‌السلام و دهمین معصوم از چهارده معصوم علیهم‌السلام است که به مدت 20 سال عهده‌دار امامت بود.
+مقدمه مفصّل مؤلف، باعنوان «در تعريف نيايش» يكى از مهم‌ترين امتیازهای این اثر است. مؤلف در این مقدمه، بانگاهی فلسفی و جامعه‌شناختی به مبحث دعا و نیایش می‌نگرد و دلایل نیاز انسانها به راز و نیاز باخدای متعال را با دقتی مثال زدنی ترسیم و تبیین می‌کند.
-سال تولد آن حضرت را 148 و 153ق و ماه تولد ایشان را ذوالحجة و ذوالقعدة و ربیع‌الاول گفته‌اند و مشهور آن است كه روز تولد آن حضرت «یازدهم ذوالقعدة» بوده است.
+استناد به آیات، روایات، اشعار شاعران بزرگ و جملات شخصیت‌های جهانی، از یک سو به متن، جذابیت بخشیدە و از طرف دیگر، میزان اعتبار علمی آن را افزایش داده است.
-مادر آن حضرت ام ولد بود. (كنیزى بود كه از مولاى خود فرزند آورده بود.) دربارۀ نام و زادگاه مادر آن حضرت اختلاف است و به اغلب احتمالات، از مردم شمال آفریقا یا مغرب مراكش بوده است.
+این مقدمه را می‌توان رساله‌ای مستقل دربارۀ نیایش و تعریف و اهداف و فوایدِ آن دانست که مطالب بسیاری در آن گنجانیده شده است و به حق می‌توان گفت که در این مقدمه، بحر در کوزهای ریخته شده‌است.
-كنیۀ آن حضرت «ابوالحسن» بوده است و چون [[امام على(ع)|حضرت امیر علیه‌السلام]] نیز مكنى به ابوالحسن بوده‌اند حضرت رضا علیه‌السلام را ابوالحسن ثانى گفته‌اند.
+پس از اين مقدمه، شرح و ترجمه دعاى عرفه آمده است. نويسنده، بازبانی ساده و روان به بیان و تبیین مفاهیم عمیق مطرح شده در دعا پرداخته است. استناد به اشعار [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]] و [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوى]]، لطافتِ خاصی به مباحث روان‌شناختی و فلسفی کتاب داده است.
-مشهورترین لقب ایشان «رضا» بوده است كه بنابر روایتى در [[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی‌)|عیون اخبار الرضا]] (13/1)، علت ملقب بودن آن حضرت به «رضا» این بوده است كه «رضی به المخالفون من أعدائه كما رضی به الموافقون من أولیائه و لم یكن ذلك لأحد من آبائه علیهم‌السلام فلذلك سمی من بینهم بالرضا...»، یعنى هم دشمنان مخالف و هم دوستان موافق به (ولایت عهد او) رضایت دادند و چنین چیزى براى هیچ یك از پدران او دست نداده بود، از این رو در میان ایشان تنها او به «رضا» نامیده شد.
+بهرەگیری از نظریات دانشمندانی مانند نیوتن و انیشتین دربارۀ مسایل مذهبی و معنوی -به‌ ویژە دعا و نیایش - بر جذابیت اثر افزوده است.
-اما به روایت [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] (وقایع سال 201) مأمون آن حضرت را «الرضی من آل محمد» نامید و [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|صدوق]] هم بنابر روایتى دیگر در [[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی‌)|عیون اخبار الرضا]] (147/2) چنین گفته است.
+نیایش‌های پر سوز و گدازی نیز که بی‌شک از اعماق جان مؤلف برخاسته به مناسبت‌های مختلف ضمن شرح جملات دعای عرفه آمده است‌ که بسیار پرشور و تأثیرگذار است و با روح کلی کتاب هماهنگی خاصی ایجاد كرده است.<span id="mp-more">[[نیایش امام حسین(ع) در صحرای عرفات|'''ادامه ...''']]</span>
-باید متذكر شد كه داعیان و مبلغان بنى عباس در اواخر عهد بنى امیه مردم را دعوت می‌كردند كه با «رضا از آل محمد» بیعت كنند، یعنى بى‌آنكه از كسى نام ببرند مى‌گفتند چون خلافت بنى امیه درست نیست باید به كسى از خاندان محمد صلى‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم كه مورد رضایت همه باشد بیعت كنند.
-بنى عباس با حكومت آل على مخالف بودند ولى چون مأمون كه خود از بنى عباس بود حضرت رضا علیه‌السلام را به ولایت‌عهدى برگزید، همه از مخالف و موافق به او راضى شدند و مصداق «رضا من آل محمد» در حق آن حضرت صادق آمد و به آن لقب موسوم و مشهور شد. <span id="mp-more"> [[امام رضا علیه‌السلام|'''ادامه ...''']]
-</span>