پرش به محتوا

دو رساله در اخلاق: مکا‌رم‌ اخلاق‌، گشا‌یش‌‌نا‌مه‌: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''دو رساله در اخلاق''' مجموعه‌ای است از دو رساله به نام «مکارم اخلاق» از رضی‌الدین ابوجعفر محمد نیشابوری (متوفی 598ق) و «گشایش نامه» منسوب به خواجه نصیر‌الدین طوسی که به کوشش محمدتقی دانش‌پژوه، منتشر شده است.
'''دو رساله در اخلاق''' مجموعه‌ای است از دو رساله به نام «مکارم اخلاق» از [[رض‍ی‌ال‍دی‍ن‌ ن‍ی‍ش‍اب‍وری‌، م‍ح‍م‍د|رضی‌الدین ابوجعفر محمد نیشابوری]] (متوفی 598ق) و «گشایش نامه» منسوب به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیر‌الدین طوسی]] که به کوشش [[دانش‌پژوه، محمدتقی|محمدتقی دانش‌پژوه]]، منتشر شده است.


کتاب حاضر، دربردارنده دو رساله به شرح زیر است:
کتاب حاضر، دربردارنده دو رساله به شرح زیر است:


یکی «مکارم اخلاق» رضی‌الدین نیشابوری که به روش «نصیحة الملوک» غزالی به نگارش درآمده و آمیخته است با داستان‌ها و حکایات و آثار مذهبی و متکی است به تجارب و ملاحظات اجتماعی و آراسته سخنان بزرگان آموخته و سردوگرم‌چشیده و نزدیک به فهم توده مردم که نتایج نیک و بدرفتار و کردار آدمی را به تمثل به حکایات مشهود می‌سازد.
یکی «مکارم اخلاق» [[رض‍ی‌ال‍دی‍ن‌ ن‍ی‍ش‍اب‍وری‌، م‍ح‍م‍د|رضی‌الدین نیشابوری]] که به روش «[[التبر المسبوك في نصيحة الملوك|نصیحة الملوک]]» [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] به نگارش درآمده و آمیخته است با داستان‌ها و حکایات و آثار مذهبی و متکی است به تجارب و ملاحظات اجتماعی و آراسته سخنان بزرگان آموخته و سردوگرم‌چشیده و نزدیک به فهم توده مردم که نتایج نیک و بدرفتار و کردار آدمی را به تمثل به حکایات مشهود می‌سازد.


گویا کاشفی هم این رساله را در دست داشته و مطالبی از آن در اخلاق محسنی، گنجانده است <ref>ر.ک:دیباچه، صفحه الف- ب</ref>.
گویا کاشفی هم این رساله را در دست داشته و مطالبی از آن در اخلاق محسنی، گنجانده است <ref>ر.ک:دیباچه، صفحه الف- ب</ref>.
خط ۳۶: خط ۳۶:
این رساله بر چهل باب از مباحث اخلاقی بنا نهاده شده است. از قبیل: فضیلت کرم و خلقُ، اقسام خلق و ماهیت آن، تطهیر نفس از اخلاق ذمیمه و کسب خصال حمیده، سخاوت و بخل، عزت و ذلت، تواضع و تکبر، جدوجهد، حیا و شرم...هدایت و یقین ref>>ر.ک:دیباچه، صفحه د-ح-ط</ref>.
این رساله بر چهل باب از مباحث اخلاقی بنا نهاده شده است. از قبیل: فضیلت کرم و خلقُ، اقسام خلق و ماهیت آن، تطهیر نفس از اخلاق ذمیمه و کسب خصال حمیده، سخاوت و بخل، عزت و ذلت، تواضع و تکبر، جدوجهد، حیا و شرم...هدایت و یقین ref>>ر.ک:دیباچه، صفحه د-ح-ط</ref>.


دوم «گشایش‌نامه» که رساله‌ای است به روش نظری و فلسفی و آمیخته با داستان و افسانه. این رساله، به خواجه طوسی نسبت داده شده، ولی در فهرست‌ها، چنین تألیفی از او نشان نداده‌اند. در این رساله، از لذت عقلی و حسی بحث شده و نخستین از دومی، برتر و بهتر دانسته شده است. در جایی از این رساله، بیتی از خواجه افضل ‌الدین آمده است که در مصنفات افضل‌الدین کاشانی (متوفی نزدیک 610ق) آن را می‌بینیم، پس می‌توان گفت که این رساله، پس از این تاریخ و پیش از 23 ذی‌حجه 730 که تاریخ نوشته شدن یکی از نسخ آن است، باید نوشته شده باشد. مؤلف این رساله، تا اندازه‌ای روش باطنیان دارد و از «اهل ظاهر و راست‌گویان و دانایان یقین‌جوی و ظاهر و اندرون و مغز و معنی‌جویان و حقیقت» یاد کرده است. این رساله، اگر از خواجه طوسی نباشد، از دانشمندی عارف و حکیم خواهد بود و از شاهکارهای زبان فارسی است<ref>ر.ک:همان، صفحه د- ه</ref>.
دوم «گشایش‌نامه» که رساله‌ای است به روش نظری و فلسفی و آمیخته با داستان و افسانه. این رساله، به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] نسبت داده شده، ولی در فهرست‌ها، چنین تألیفی از او نشان نداده‌اند. در این رساله، از لذت عقلی و حسی بحث شده و نخستین از دومی، برتر و بهتر دانسته شده است. در جایی از این رساله، بیتی از [[باباافضل کاشانی، محمد بن حسین|خواجه افضل‌الدین]] آمده است که در مصنفات [[باباافضل کاشانی، محمد بن حسین|افضل‌الدین کاشانی]] (متوفی نزدیک 610ق) آن را می‌بینیم، پس می‌توان گفت که این رساله، پس از این تاریخ و پیش از 23 ذی‌حجه 730 که تاریخ نوشته شدن یکی از نسخ آن است، باید نوشته شده باشد. مؤلف این رساله، تا اندازه‌ای روش باطنیان دارد و از «اهل ظاهر و راست‌گویان و دانایان یقین‌جوی و ظاهر و اندرون و مغز و معنی‌جویان و حقیقت» یاد کرده است. این رساله، اگر از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] نباشد، از دانشمندی عارف و حکیم خواهد بود و از شاهکارهای زبان فارسی است<ref>ر.ک:همان، صفحه د- ه</ref>.


عقل و کمال آن، نسبت لذت عقل با لذت حسی، لذت دریافتن نفس خود، قوت عقل و قوت‌های دیگر، بهشت معنا و سیزده مثل از دانایان در حق دنیا از مطالب این رساله است. <ref>ر.ک:دیباچه، صفحه ح-ط</ref>.
عقل و کمال آن، نسبت لذت عقل با لذت حسی، لذت دریافتن نفس خود، قوت عقل و قوت‌های دیگر، بهشت معنا و سیزده مثل از دانایان در حق دنیا از مطالب این رساله است. <ref>ر.ک:دیباچه، صفحه ح-ط</ref>.