۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'خواجه نصيرالدين طوسى' به 'خواجه نصيرالدين طوسى') |
جز (جایگزینی متن - 'صدر المتالهين' به 'صدر المتالهين') |
||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
#ديباجه عرش التقديس: اين ديباچه مقدّمهاى است از صدرالمتألهين بر رساله استاد خود. در صحت انتساب اين مقدمه به صدرا جاى هيچ ترديدى نيست. اصل اين رساله نيز در رد شبهه مشهور ابن كمونه در مسأله توحيد واجب الوجود است <ref>همان، ص 33 و 34</ref>. | #ديباجه عرش التقديس: اين ديباچه مقدّمهاى است از صدرالمتألهين بر رساله استاد خود. در صحت انتساب اين مقدمه به صدرا جاى هيچ ترديدى نيست. اصل اين رساله نيز در رد شبهه مشهور ابن كمونه در مسأله توحيد واجب الوجود است <ref>همان، ص 33 و 34</ref>. | ||
#رساله شواهد الربوبية: اين رساله يكى از آثار مسلّم صدرالمتألهين است و از ارباب تحقيق براى نخستين بار استاد دانشپژوه در كتابنامه صدرا از آن نام بردهاند. گرچه استاد آشتيانى در صحّت انتساب آن تشكيك نمودهاند، لكن حتى با مطالعه ديباجه رساله در صحّت انتساب آن به صدرا، دگر ترديدى باقى نمىماند، و افزون بر اين تمام مضامين رساله مؤيّد اين انتساب مىباشد. اين رساله در بين رسائل آخوند از اهميت ويژهاى برخوردار است، زيرا صدرا خود در اين رساله تمام آراء حكمى خويش را به طور مجمل فهرست نموده است. نظر به عدم پيوستگى مباحث مطروحه، ظاهراً صدرا آن را در دراز مدت تأليف نموده است. تاكنون بعضى از محقّقين اقدام به نگارش آراء صدرا نمودهاند كه حداكثر تا ده نظر را از ابتكارات وى دانستهاند. در اين رساله مؤلّف 186 نظر را به خود اختصاص داده است كه البته قسمتى از آنها تأسيس اصول و مبانى حكمت متعاليه اوست و قسمتى مطالب فرعى است <ref>همان، ص 35</ref>. | #رساله شواهد الربوبية: اين رساله يكى از آثار مسلّم صدرالمتألهين است و از ارباب تحقيق براى نخستين بار استاد دانشپژوه در كتابنامه صدرا از آن نام بردهاند. گرچه استاد آشتيانى در صحّت انتساب آن تشكيك نمودهاند، لكن حتى با مطالعه ديباجه رساله در صحّت انتساب آن به صدرا، دگر ترديدى باقى نمىماند، و افزون بر اين تمام مضامين رساله مؤيّد اين انتساب مىباشد. اين رساله در بين رسائل آخوند از اهميت ويژهاى برخوردار است، زيرا صدرا خود در اين رساله تمام آراء حكمى خويش را به طور مجمل فهرست نموده است. نظر به عدم پيوستگى مباحث مطروحه، ظاهراً صدرا آن را در دراز مدت تأليف نموده است. تاكنون بعضى از محقّقين اقدام به نگارش آراء صدرا نمودهاند كه حداكثر تا ده نظر را از ابتكارات وى دانستهاند. در اين رساله مؤلّف 186 نظر را به خود اختصاص داده است كه البته قسمتى از آنها تأسيس اصول و مبانى حكمت متعاليه اوست و قسمتى مطالب فرعى است <ref>همان، ص 35</ref>. | ||
#فوائد مشتمل بر پنج رساله: 1. ردّ شبهات ابليسيّه: اين رساله از آثار منسوب به صدر المتالهين است؛ 2. شرح حديث كنت كنزاً: اين رساله از رسايل و فوايد منسوب به صدرالمتألهين است؛ 3. در بيان كيفيت تركيب ماده و صورت: اين فايده يكى از فوايد مسلّم صدرالمتألهين است كه نام و نشانى از آن در تراجم موجود نيست؛ 4 و 5. ذيل آيه امانت و مواد ثلاث <ref>همان، ص 36</ref>. | #فوائد مشتمل بر پنج رساله: 1. ردّ شبهات ابليسيّه: اين رساله از آثار منسوب به [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتالهين]] است؛ 2. شرح حديث كنت كنزاً: اين رساله از رسايل و فوايد منسوب به صدرالمتألهين است؛ 3. در بيان كيفيت تركيب ماده و صورت: اين فايده يكى از فوايد مسلّم صدرالمتألهين است كه نام و نشانى از آن در تراجم موجود نيست؛ 4 و 5. ذيل آيه امانت و مواد ثلاث <ref>همان، ص 36</ref>. | ||
#رسالة اللمّية في اختصاص الفلك بموضع معيّن: اين رساله از آثار مسلّم صدر المتألهين مىباشد كه در بعضى از فهارس و نسخ خطى تحت عنوان رساله «قطبية» نيز ناميده شده است. رساله «اللمّية» همان رساله مشهور «حلّ الإشكالات الفلكية» است. | #رسالة اللمّية في اختصاص الفلك بموضع معيّن: اين رساله از آثار مسلّم صدر المتألهين مىباشد كه در بعضى از فهارس و نسخ خطى تحت عنوان رساله «قطبية» نيز ناميده شده است. رساله «اللمّية» همان رساله مشهور «حلّ الإشكالات الفلكية» است. | ||
#رساله مزاج: اين رساله از آثار مسلّم صدرالمتألهين است. اكثر مطالب اين كتاب نگارشى ديگر از «اسفار» است و هيچ مطلبى افزون بر «اسفار» ندارد، لكن در پارهاى از موارد عبارات آن فصيحتر و مفصّلتر از «اسفار» است، كه البته اسفار نيز در پارهاى از موارد همين مزيّت را بر اين رساله دارد، و در واقع مىتوان گفت عبارات اين رساله مكمّل «اسفار» جهت تفهيم معانى است <ref>همان ص 40</ref>. | #رساله مزاج: اين رساله از آثار مسلّم صدرالمتألهين است. اكثر مطالب اين كتاب نگارشى ديگر از «اسفار» است و هيچ مطلبى افزون بر «اسفار» ندارد، لكن در پارهاى از موارد عبارات آن فصيحتر و مفصّلتر از «اسفار» است، كه البته اسفار نيز در پارهاى از موارد همين مزيّت را بر اين رساله دارد، و در واقع مىتوان گفت عبارات اين رساله مكمّل «اسفار» جهت تفهيم معانى است <ref>همان ص 40</ref>. |
ویرایش