۱۰۶٬۱۰۱
ویرایش
ابوالجارود زیاد بن منذر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'عبد اللَّه' به 'عبداللَّه') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
او نخست در زمره خواص امام باقر علیه‌السّلام و سپس [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق علیه‌السّلام]] بود، ولى پس از قیام زید بن على از هواداران او گردید و از [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق علیه‌السّلام]] کناره گرفت و در این راه به اندازه‌اى گستاخانه رفتار کرد که مورد نفرت و نفرین حضرت قرار گرفت. او با لقب «سرحوب» (حیوان نابیناى دریایى) شهرت یافت و فرقه «سرحوبیه- زیدیه» منتسب به اوست. رجالیان عامه و خاصه او را- در نقل حدیث- ضعیف شمرده‌اند.<ref>معرفت، محمدهادی، ج1، ص422</ref> | او نخست در زمره خواص امام باقر علیه‌السّلام و سپس [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق علیه‌السّلام]] بود، ولى پس از قیام زید بن على از هواداران او گردید و از [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق علیه‌السّلام]] کناره گرفت و در این راه به اندازه‌اى گستاخانه رفتار کرد که مورد نفرت و نفرین حضرت قرار گرفت. او با لقب «سرحوب» (حیوان نابیناى دریایى) شهرت یافت و فرقه «سرحوبیه- زیدیه» منتسب به اوست. رجالیان عامه و خاصه او را- در نقل حدیث- ضعیف شمرده‌اند.<ref>معرفت، محمدهادی، ج1، ص422</ref> | ||
از ابوالجارود بيش از صد حديث در كتب اربعه نقل شده است. محدّثان مشهورى همچون: [[حسن بن محبوب]] ، عبداللَّه بن | از ابوالجارود بيش از صد حديث در كتب اربعه نقل شده است. محدّثان مشهورى همچون: [[حسن بن محبوب]]، عبداللَّه بن سنان، [[ابان بن عثمان]]، عبداللَّه بن مغيره و محمّد بن سنان از او نقل روايت كرده‌اند. [[مفید، محمد بن محمد|شيخ مفيد]] رحمه‌اللَّه او و چند نفر ديگر از راويان احاديث عدد امامان و رؤيت ماه رمضان را اين گونه ستوده است. | ||
[[غضائری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] - كه به تضعيف راويانْ شهره است - درباره او به ملايمت سخن گفته و او را مدح كرده است. او در حديث شيعه، داراى جايگاه مناسبى است. روايات او در ميان شيعه اماميه، بيش از زيديه است . عالمان ما تنها احاديث محمد بن سنان از او را ناپسند مى شمارند؛ ولى احايث محمّد بن بكر ارحبى از او را معتبر مى دانند. | [[غضائری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] - كه به تضعيف راويانْ شهره است - درباره او به ملايمت سخن گفته و او را مدح كرده است. او در حديث شيعه، داراى جايگاه مناسبى است. روايات او در ميان شيعه اماميه، بيش از زيديه است . عالمان ما تنها احاديث محمد بن سنان از او را ناپسند مى شمارند؛ ولى احايث محمّد بن بكر ارحبى از او را معتبر مى دانند. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
سخن [[غضائری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] حاكى از آن است كه احاديث ابو الجارود را پذيرفته است . او تنها احاديثى را كه از طريق محمّد بن سنان از او نقل شده، مورد پذيرش عالمان نمى داند . اين نكته با توجّه به تفاوت طبقات و تضعيف محمّد بن سنان است و ارتباطى با عدم وثاقت ابو الجارود ندارد . | سخن [[غضائری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] حاكى از آن است كه احاديث ابو الجارود را پذيرفته است . او تنها احاديثى را كه از طريق محمّد بن سنان از او نقل شده، مورد پذيرش عالمان نمى داند . اين نكته با توجّه به تفاوت طبقات و تضعيف محمّد بن سنان است و ارتباطى با عدم وثاقت ابو الجارود ندارد . | ||
عالمان مشهور رجالى همانند [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] ، او را از منظر نقل | عالمان مشهور رجالى همانند [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، او را از منظر نقل روايت، تضعيف نكرده اند . تنها كشّى در كتاب رجالى خويش، احاديثى از [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق عليه‌السلام]] نقل كرده است كه به دگرگونى او و پشت كردن به حق و دروغگويى اشاره دارد . ضعيف بودن اسناد تمامىِ اين متون، سبب كاهش اعتماد بدان مى گردد.<ref>ر.ک. پایگاه اطلاع رسانی حدیث شیعه</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||