ابوالجارود زیاد بن منذر: تفاوت میان نسخه‌ها

او نخست در زمره خواص امام باقر علیه‌السّلام و سپس [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق علیه‌السّلام]] بود، ولى پس از قیام زید بن على از هواداران او گردید و از [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق علیه‌السّلام]] کناره گرفت و در این راه به اندازه‌اى گستاخانه رفتار کرد که مورد نفرت و نفرین حضرت قرار گرفت. او با لقب «سرحوب» (حیوان نابیناى دریایى) شهرت یافت و فرقه «سرحوبیه- زیدیه» منتسب به اوست. رجالیان عامه و خاصه او را- در نقل حدیث- ضعیف شمرده‌اند.<ref>معرفت، محمدهادی، ج1، ص422</ref>  

[[غضائری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] - كه به تضعيف راويانْ شهره است - درباره او به ملايمت سخن گفته و او را مدح كرده است. او در حديث شيعه، داراى جايگاه مناسبى است. روايات او در ميان شيعه اماميه، بيش از زيديه است . عالمان ما تنها احاديث محمد بن سنان از او را ناپسند مى شمارند؛ ولى احايث محمّد بن بكر ارحبى از او را معتبر مى دانند.