۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
ابن جریج، عبدالملک بن عبدالعزیز: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
وى نزد [[عطاء بن ابى‌رباح]] دانش آموخت و مدت 17 سال با وى همراه بود. | وى نزد [[عطاء بن ابى‌رباح]] دانش آموخت و مدت 17 سال با وى همراه بود. | ||
از عطاء پرسیدند: پس از تو به چه کسى رجوع کنیم؟ گفت: به این جوان (ابن جریج)؛ عطاء وى را سید اهل حجاز مى‌خواند و احمد بن حنبل مى‌گوید: ابن جریج انبان علم است. | از عطاء پرسیدند: پس از تو به چه کسى رجوع کنیم؟ گفت: به این جوان (ابن جریج)؛ عطاء وى را سید اهل حجاز مى‌خواند و [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] مى‌گوید: ابن جریج انبان علم است. | ||
ابن معین محدثان را پنج نفر شمرده و ابن جریج را در شمار آنان آورده است. | ابن معین محدثان را پنج نفر شمرده و ابن جریج را در شمار آنان آورده است. | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
او از نوشته‌هایش احادیث را کاملا صحیح نقل مى‌کند. گاهى نیز از حفظ، حدیث نقل مى‌کرد و دچار اشتباه مى‌شد. ابن معین مى‌گوید: ابن جریج در تمام منقولاتش مورد اعتماد است. | او از نوشته‌هایش احادیث را کاملا صحیح نقل مى‌کند. گاهى نیز از حفظ، حدیث نقل مى‌کرد و دچار اشتباه مى‌شد. ابن معین مى‌گوید: ابن جریج در تمام منقولاتش مورد اعتماد است. | ||
ابن جریج و مالک بن انس (امام مالکى‌ها) هر دو فقه را نزد نافع آموختند، ولى ابن جریج برتر از مالک بود. از احمد بن زهیر نقل شده است: در کتاب ابن مدینى دیدم که مى‌گوید: از یحیى بن سعید پرسیدم معتمدترین شاگردان نافع کیست؟ | ابن جریج و [[مالک بن انس]] (امام مالکى‌ها) هر دو فقه را نزد نافع آموختند، ولى ابن جریج برتر از مالک بود. از احمد بن زهیر نقل شده است: در کتاب ابن مدینى دیدم که مى‌گوید: از یحیى بن سعید پرسیدم معتمدترین شاگردان نافع کیست؟ | ||
گفت: ایوب، عبیداللّه، [[مالک بن انس]] و ابن جریج که وى از مالک (در میان اصحاب نافع) بیشتر مورد اطمینان است؛ از این رو مالک در این برجستگى با ابن جریج رقابت مى‌کرد و گهگاه وى را به درهم گویى و سست گویى متهم مى‌نمود. مخارقى مى‌گوید: از مالک بن انس شنیدم که مى‌گفت: ابن جریج هیزم‌کش شب است! وى همان گونه که در فقه از دیگر شاگردان نافع جلوتر است، در تفسیر نیز در میان شاگردان عطاء بن ابى‌رباح بر دیگران پیشى گرفته است. صالح فرزند احمد بن حنبل از پدرش نقل کرده که عمرو بن دینار و ابن جریج در بین شاگردان عطاء موثق‌ترند». | گفت: ایوب، عبیداللّه، [[مالک بن انس]] و ابن جریج که وى از مالک (در میان اصحاب نافع) بیشتر مورد اطمینان است؛ از این رو مالک در این برجستگى با ابن جریج رقابت مى‌کرد و گهگاه وى را به درهم گویى و سست گویى متهم مى‌نمود. مخارقى مى‌گوید: از مالک بن انس شنیدم که مى‌گفت: ابن جریج هیزم‌کش شب است! وى همان گونه که در فقه از دیگر شاگردان نافع جلوتر است، در تفسیر نیز در میان شاگردان عطاء بن ابى‌رباح بر دیگران پیشى گرفته است. صالح فرزند احمد بن حنبل از پدرش نقل کرده که عمرو بن دینار و ابن جریج در بین شاگردان عطاء موثق‌ترند». | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] مى‌گوید: «بنابراین، هر دو حدیث از دو جهت بریدگى سند دارند» و به همین دلیل وى را متهم به تدلیس کرده‌اند؛ ابن حجر این پندار را پاسخ داده و اشتباه ابومسعود را در این اتهام ناروا روشن ساخته است. | [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] مى‌گوید: «بنابراین، هر دو حدیث از دو جهت بریدگى سند دارند» و به همین دلیل وى را متهم به تدلیس کرده‌اند؛ ابن حجر این پندار را پاسخ داده و اشتباه ابومسعود را در این اتهام ناروا روشن ساخته است. | ||
در نقل حدیث او از ابن عباس نیز جاى اشکال نیست، چون نام واسطه هر چند ذکر نشده، روشن است او عطاء بن ابى‌رباح شاگرد ابن عباس است که وثاقت او محرز است و ابن جریج مدت هفده سال ملازم وى بوده و در محضر وى دانش اندوخته است. | در نقل حدیث او از [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نیز جاى اشکال نیست، چون نام واسطه هر چند ذکر نشده، روشن است او [[عطاء بن ابى‌رباح]] شاگرد [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] است که وثاقت او محرز است و ابن جریج مدت هفده سال ملازم وى بوده و در محضر وى دانش اندوخته است. | ||
با توجه به مطالب یاد شده، سخن ابن حبّان درباره وى کاملا درست است که گفته: «وى ثقه و مورد اطمینان است و در نقل حدیث از دقت فراوان برخوردار است»؛ لذا دلیلى براى خدشه‌دار نمودن شخصیت وى باقى نمى‌ماند. | با توجه به مطالب یاد شده، سخن ابن حبّان درباره وى کاملا درست است که گفته: «وى ثقه و مورد اطمینان است و در نقل حدیث از دقت فراوان برخوردار است»؛ لذا دلیلى براى خدشه‌دار نمودن شخصیت وى باقى نمى‌ماند. | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
ابن جریج تفسیرى دارد که مأخذ طبرى و ثعلبى و دیگران بوده است. نسخه‌اى از آن نزد [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] بوده که از آن به «نسخه عتیقه جیده» یاد مى‌کند و در کتاب «[[سعد السعود]]» که به سال 651 تألیف شده است، بخش‌هایى از آن را نقل مى‌کند. | ابن جریج تفسیرى دارد که مأخذ طبرى و ثعلبى و دیگران بوده است. نسخه‌اى از آن نزد [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] بوده که از آن به «نسخه عتیقه جیده» یاد مى‌کند و در کتاب «[[سعد السعود]]» که به سال 651 تألیف شده است، بخش‌هایى از آن را نقل مى‌کند. | ||
این تفسیر با استخراج و تحقیق على حسن عبدالغنى در مصر به چاپ رسیده است. | این تفسیر با استخراج و تحقیق [[على حسن عبدالغنى]] در مصر به چاپ رسیده است. | ||
==ولادت و وفات== | ==ولادت و وفات== | ||