اصالت روح از نظر قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اصالت روح از نظر قرآن'''، نوشته جعفر سبحانی (1308ش) قرآن‌پژوه، فقیه و متکلم معاصر است. این اثر به روش تفسیر موضوعی پژوهش شده است. نویسنده، به‌نوعی خود را از پیشتازان معاصر در شیوه تفسیر موضوعی قرآن برمی‌شمرد<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص5</ref>‏.

سبحانی، پژوهش خود را با بررسی نظریه‌های فیلسوفان جهان درباره روح آغاز کرده و از جوهر اصیل روح و موقعیت آن نسبت به بدن گفتگو می‌کند. این بحث سرآغازی برای بررسی رابطه روح با تحول ماده، پیراستگی و تجرد آن از ماده، مرگ بدن و بقای روح و شعور و درک ‌داشتن روح پس از مرگ بدن شده است. او به‌ضمیمه مباحث خود، از رابطه ‌برقرار کردن با ارواح از منظر احادیث و نافیان آن و نیز از توان روحی بندگان برگزیده خدا به‌لحاظ ولایت تکوینی گفتگو می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>‏.

راهنمای نویسنده در گردآوری آیه‌های یک موضوع، کتاب «المعجم المفهرس لألفاظ القرآن الكريم»، نوشته محمد فؤاد عبدالباقی است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>‏.

سبحانی، واژه «روح» را در آیه‌های قرآنی برشمرده است و از میان آن‌ها، آنچه را که به روح انسانی ربط دارد برگزیده و پژوهش کرده است؛ واژه روح 21 بار («الروح 7»، «الروح الأمين 1»، «روح القدس 3»، «روحنا 3»، «من روحه 1»، «من روحي 2» و «روحاً من أمرنا 1») به معانی گوناگون در آیه‌های قرآنی آمده است؛ هرچند ظاهر این است که روح یک معنی بیش نداشته باشد و باقی‌مانده، مصادیق مختلف آن باشند<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>‏.

سبحانی در آغاز کتابش این نکته را گوشزد می‌کند که از گفتگو کردن در آیه 85 از سوره اسراء '''وَ يسْئَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ''' پرهیز نموده است؛ چراکه مفاد روح در این آیه دقیقا روشن نیست و در آن چندین مصداق را مانند روح القدس، روح الامین، روح انسان، وحی الهی و... گمانه زده‌اند. سبحانی، علی‌رغم دیدگاه غالب که آن را به روح انسانی تطبیق داده‌اند، روح الامین (جبرئیل) را مصداق آیه می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>‏.